Seguidores e seguidoras

martes, 26 de junio de 2012

En la playa.

Continuando con mi plan de recuperación hoy fuí a caminar por la arena, para ver como iba la rodilla. La cosa pinta bien y espero estar de alta la próxima semana, por cierto.

  En la playa de A Frouxeira se estaba de cine a media mañana, antes de la llegada de la marabunta humana. Lo bueno de las cámaras bridge es que no pesan ni ocupan apenas. Así que tuve oportunidad de sacar unas fotillas a los Chorlitejos patinegros (Charadrius alexandrinus), o Píllaras das dunas, como las denominamos en Galiza. Encontré dos parejas. Una de ellas en la parte central de la playa, aproximadamente a la altura del lago. La hembra salió de un hueco y tenían pinta de estar incubando. Me hubiese gustado fotografiar el nido con los huevos para mostrar su coloración tan críptica a los lectores, pero esta ave está ya suficientemente amenazada para que un voyeur como yo vaya a tocarles los huevos (sensu stricto)...

                                            Píllara das dunas (Charadrius alexandrinus), macho

                                       Píllara das dunas (Charadrius alexandrinus), hembra

 Al oeste del río Magno había otra pareja. Una buen noticia, pues esta temporada parece ser que los chorlitejos habían abandonado esta parte de la playa como zona de cría (María Vidal, com.personal)

                                                         Chorlitejo patinegro, macho

  Esta hembra estaba marcada con anillas y bandera. Pertenece al proyecto de seguimiento que María Vidal y otros ornitólogos llevan a cabo con la especie en las playas gallegas. No pude leer la anilla, pero imagino que sería la misma que fotografié el pasado Diciembre en la playa de Cedeira (ver).

                                                       Chorlitejo patinegro, hembra

 Esta planta me llamó la atención, tanto por sus flores violetas..como por sus hojas carnosas. Gracias a Rafa Loureiro (Ao noroeste do noroeste) sé que no se trata de una sola planta, sino de dos. La de las flores lilas es una Malcolmia littorea y pertenece a la familia de las crucíferas (cruciferae).


 Y ésta de frutos carnosos (pues no eran hojas lo que me llamaba la atención) se llama Cakile maritima y también es una crucífera.


  Las Lavanderas boyeras (Motacilla flava) dan un toque de color al sistema dunar abierto. Es curioso, pero este año, no he visto ninguna fuera de las zonas dunares y de marisma.


 En la parte más expuesta de la playa, prácticamente encima de la línea pleamar, encontré esta araña. Increíble su camuflaje perfecto, propio de un cazador que vive en un entorno extremadamente hostil, donde la captura de una presa es algo vital para sobrevivir.


  Es un tipo de araña lobo, o sea, una cazadora terrestre de la familia Lycosidae. Gracias al comentario de Pablo Torrella sabemos que muy probablemente es una Arctosa perita. Desde luego por las fotos de la especie que he visto en Internet tiene toda la pinta.


  Y a todo esto, NO HABÍA PERROS. Bueno, al final de todo vi uno (sin correa, faltaría más..), pero nadacomparable a cualquier paseo de una mañana cualquiera en otra época del año. Supongo que la presencia masiva de turistas hace que los dueños pierdan interés por llevar las mascotas a cagar a la playa, por esto de no enfrentarse con los bañistas.  Algo bueno tenía que tener que haya tanta gente....
 Ante esto sólo puedo exclamar una cosa: VIVA EL TURISMO!!!!


8 comentarios:

  1. Boas Xabi...imos ver o misterio das plantas...non é unha planta: son dúas.
    A de flores lilas e Malcolmia littorea, fíxate no ordenador, en realidade deben de nacer dos talos azulinos máis finos.

    A "carnosa", é Cakile maritima. As follas tan grosas deben de corresponderse con un bugallo, xa sabes follas picadas por un insecto. Iso me parece a min. Bugallos similares a ese en Cakile teño fotografados algúns, o que non sei é que insecto os produce.

    A mandare, meu, espero ter acertado.

    ResponderEliminar
  2. Boas de novo...acabo de escribir e mirei a foto aumentada...agora non me parecen bugallos se non máis sinxelamente os froitos da planta.
    Unha aperta.

    ResponderEliminar
  3. Coma sempre, moitas grazas Rafa. Con asesores así dá gusto facer un blogue.

    O que si... agradeceríache que asinaras os comentarios tamén co apelido. Cada vez teño máis "comentaristas" e xa empeza a haber varios Antonios, varios Pepes, varios Carlos...e dentro de pouco pode haber varios Rafaeles. Así que un apelido axudaría na tarefa de saber con quen falo.

    Unha aperta.

    ResponderEliminar
  4. Ola, Xabi:

    A araña, case seguro, é unha Arctosa perita. Si non vas mal encaminado, pertence ao grupo das "arañas lobo". Espero que podas poñela en cursiva, por favor, porque a min o taboleiro do comentario non mo permite.

    Unha aperta,

    Pablo Torrella

    ResponderEliminar
  5. Moitas grazas Pablo. Cada vez teño máis asesores; e agora tamén entomólogos. Realmente síntome moi afortunado.

    Unha aperta

    PD: Se xa asinas no comezo do comentario non fai falta repetir abaixo o nome e apelido, home (iso que pido vai máis ben polos "anónimos")

    ResponderEliminar
  6. Ola, Xabi:

    Vou ser un pouco máis "repugnante" nestas horas tan soporíferas: A designación da familia non vai en cursiva. Só van en cursiva o xénero e a especie. Se nos atopáramos no caso de ter ademais un subxénero ou unha subespecie, tamén irían en cursiva.

    Xa ves, caralladas dos afeccionados ao Código Internacional de Nomenclatura Zoológica... que sen eles, isto sería un caos (ainda que como di a canción, no caos nunca hai erro)

    Un saúdo.

    ResponderEliminar
  7. Grazas de novo Pablo. E insisto en que non me molesta que me corrixades. Ao contrario, estou encantado de ter lectores dos que aprender!(é unha forma de parasitismo simbiótico, creo)

    Xa actualicei o texto.

    Unha aperta.

    ResponderEliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos