Seguidores e seguidoras

domingo, 30 de septiembre de 2012

Ría do Burgo, A Coruña.

    Tiña moitas ganas de coñecer persoalmente a varios colegas coruñeses e a visita á Ría do Burgo era unha desculpa coma outra calquera (tamén me apetecía variar de tanto binomio Valdoviño-Ortigueira). Así que hoxe botei toda a mañá con Marcos Suárez (Aves del Golfo Artabro), que me fixo de "cicerone" ensinándome as particularidades da ría e, o máis importante, un lugar onde se cociñan unhas tapas estupendas!

 Entre os dous fixemos un censo parcial con marea baixa. Obviamente nestas circunstancias os números son puramente orientativos (tamén estábamos de "cháchara"..). Logo, xa con preamar, eu mellorei algunha cifra. A destacar:

- 23+ Garzas reais (Ardea cinerea)
- 11+ Garzotas comúns (Egretta garzetta)
- 15 Cisnes mudos ou reais (Cygnus olor).

  Cisnes entre as brétemas da mañá.

  Esta ave espectacular é reprodutor nos arredores do Burgo e na propia ría.  Están tan acostumados á presenza humana que, en canto te vén, achéganse túa para pedir comida.
  Estábame contando Marcos sobre a súa pasividade ante nós, cando vimos unha escena asombrosa. Unha mariscadora pasou a menos de 5 metros dun cisne que descansaba sobre un bando de area, e éste nin se inmutou, permanecendo deitado completamente impasíbel. Os locais xa están afeitos, pero a este ferrolán a imaxe impactoulle de verdade.


Cisne mudo (Cygnus olor)

- 51 Gavitas (Haematopus ostralegus) contadas con preamar. Antes só puidéramos observar 31.
- 1 Avefría (Vanellus vanellus) voando sobre a ría
- 1 Píllara cincenta (Pluvialis squatarola)
- 3 Píllaras reais (Charadrius hiaticula)
- 2 Pilros gordos (Calidris canutus)
- 8 Pilros comúns (Calidris alpina). Coa preamar as aves concentrábanse moi perto do paseo marítimo, amosando a mesma incríbel confianza que os cisnes. Sen dúbida que O Burgo é un lugar idóneo para iniciarse nas aves acuáticas!

Bando mixto de Pilros comúns e Píllaras reais descansando.

- 15 Mazaricos chiadores (Numenius phaeopus)
- 3 Mazaricos rubios (Limosa lapponica)

Mazarico rubio (Limosa lapponica)

- 8+ Biluricos das rochas (Actitis hypoleucos)
- 15 Biluricos claros (Tringa nebularia)
- 1 Bilurico común (Tringa totanus)

Bilurico común (Tringa totanus)

- 21+ Virapedras (Arenaria interpres). Ésta é unha das limícolas máis características da ría, onde mantén un dos continxentes invernantes máis importantes do país.
- Bastantes Gaivotas cabecinegras (Larus melanocephalus). Unha delas estaba anelada con marca verde (RT-- ?) Na foto non se aprecia gran cousa..

Gaivota cabecinegra (Larus melanocephalus)

  Marcos levoume a un mirador que controlan e que dá á baía da Coruña, moi interesante para aves mariñas.  Eu xamáis daría atopado este camiño sen a súa axuda (tiña pensado facer foto de grupo pero se me foi o santo ao ceu, Marcos)

Marcos Suárez guiando a mini-expedición

 A vista desde alí era moi chula, sobre unha zona favorábel para avistamento de Alcas, Mobellas ou Pentumeiros, segundo me informaba Marcos.


 Logo el foise e me atopei con Fernando Pereiras, que seguía no "observatorio" de preamar.


 O malo é que cheguei un pouco tarde. A maioría das limícolas estaban xa moi metidas entre a xunqueira.


  En fin, ao final o censo era o de menos. Hoxe o mellor foi a compañía de Marcos e Fernando. De regalo, ademáis, tiven a sorte de recibir varios consellos dese marabilloso fotógrafo que é Fernando Pereiras (Aves y paisajes de Fisterra) con quen estiven un rato antes de voltar a Ferrol. Porque sempre resulta proveitoso o tempo cando estás con xente que sabe..

 E me contan que o noso querido Cosme Damián volta mañá ao noso país procedente de terras holandesas. Desde aquí aproveito para desexarlle unha viaxe tranquila e darlle unha benvida pola súa volta. A ver qué historias nos trae.

 Vémonos.

sábado, 29 de septiembre de 2012

Lobadiz

    Pues va otra entrada sobre aves. Y tenéis que perdonarme aquellos de vosotros que esperábais más variedad  de "Bichos". Podéis creerme que mi idea inicial era bien diferente, pero como he explicado en la entrada de Aniversario, la compra de ópticas de gran zoom me inclina a realizar entradas centradas en la ornitología. De verdad que tengo muchas ganas de publicar cosas de herpetología, entomología o botánica, pero el tiempo no es como el chicle y tengo que escoger prioridades. Y ahora mismo son las aves, lógicamente, después de gastarme la pasta en el 300.

 El Monte de Lobadiz es un área de praderas litorales arenosas y brañas de diferente tipo, localizadas en la costa ferrolana, a caballo entre la laguna de Doniños y el carrizal de San Xurxo. En sus alrededores encontramos una buena riqueza de hérpetos, por ejemplo, que incluye una pequeña pero sorprendente población de Culebra de escalera (Rinechis scalaris), aislada del resto de su distribución gallega y que nos trae de cabeza a los herpetólogos locales.


  Pero Lobadiz destaca por ser un lugar idóneo para la observación de aves migratorias. Hoy fuí por allí a intentar fotografiar una pequeña cuenta pendiente que tenía...


   La mayor parte de su superficie, como he dicho, se corresponde con zonas desarboladas de "braña" (con este término, poco preciso, es como denominamos en Galiza a los brezales).


  También cuenta con varios pinares de repoblación de Pinus radiata y Pinus pinaster. Teniendo en cuenta  el triste panorama forestal de la comarca, donde el Eucalipto ocupa de manera casi absoluta el suelo del monte, casi se agradecen estos parches de pinar. Porque, hay que decirlo, son ciertamente interesantes para la fauna.


   No obstante, lo más importante de Lobadiz son las brañas y praderas litorales. Hace un par de años, hicimos desde la Sociedade Galega de Historia Natural una serie de alegaciones contra la reforma del monte de Lobadiz, ante el peligro de desaparición de estos hábitas peculiares por un proyecto de reforestación con pinar. Pero no han valido de mucho.....


  Las conocidas hileras de pinos jóvenes ya aparecen en la mayor parte del monte de Lobadiz. Únicamente se han salvado las áreas más arenosas o las más húmedas. Queda el consuelo de que la repoblación, al menos, no se ha hecho con el "innombrable", sino con pinos (los que he identificado eran P. pinaster). Si salen como las anteriores ganaremos, por lo menos, unas hectáreas de buen hábitat forestal. En fin....


  Un motivo más para aprovechar, mientras dure, la riqueza faunística asociada a las áreas abiertas. Bueno, a éste le va a dar igual esto de la repoblación:

 Pito real (Picus viridis)

    Los que sí van a desaparecer van a ser los paseriformes más característicos de estos espacios costeros, como  la Tarabilla norteña (Saxicola rubetra), a la que, por fin, pude sacar una foto decente (que bicho más desconfiado!). Sólo pude localizar dos ejemplares en toda la zona.

Tarabilla norteña (Saxicola rubetra)

 Su pariente, la Tarabilla común (Saxicola torquata) es mucho más común y, por supuesto, nidificante . De hecho es de las aves más abundantes en cualquier área de matorral bajo del país.


    Por todos lados se hacían notar los grupos familiares de Buitrón (Cisticola juncidis). Este diminuto pajarillo tiene una estación reproductora inusualmente prolongada. Desde Marzo hasta Agosto es posible verlos atareados en las ocupaciones propias de la cría. Este año incluso he observado alguno llevando ceba a primeros de Septiembre. Con tal vitalidad sexual resulta difícil entender como se ha quedado en esos exiguos diez cm. de dicharachera simpatía...

  Buitrón (Cisticola juncidis)

Todavía se pueden ver los últimos Alcaudones e la temporada, todos jovenes. Supongo que de los nuestros pues, por lo que he leído, no se aprecia paso de la especie en la costa occidental.

Alcaudón dorsirrojo (Lanius collurio), juvenil

  También levanté, de repente, una Codorniz (Coturnix coturnix). No había visto nunca una en treinta años de "profesión" y, desde que tengo el Tamron, he visto una familia completa y el ejemplar de hoy. Cosas que pasan... (esta vez no hay foto como la otra vez: Codornices).

Los que han llegado han sido los primeros Bisitas comunes (Anthus pratensis). Observé grupitos de entre 3 y 10 ejemplares.

 Bisbitas comunes (Anthus pratensis)

Un Gavilán (Accipiter nisus) pasaba por allí, asustando a todo pajarillo viviente. Estaba a contraluz, pero después de pasar por el laboratorio, casi parece una foto...

Gavilán (Accipiter nisus)

   A los pies de Lobadiz, se encuentran las islas Gabeiras. Un buen refugio para las aves marinas, donde anidan Gaviotas (Larus michahellis, como mínimo), Cormoranes (Phalacorocrax aristotelis), Paíños (Hydrobates pelagicus) y no sé si lo habrán hecho también las Pardelas (Calonectris diomedea). Igualmente fano outras aves terrestres escasas pola zona, como o Andoriñón (Apus melba) e, ata non hai moito, facíao tamén a Gralla pequena (Corvus monedule). Ésta última non sei se está extinguida.


 Y más al fondo, mirando en dirección sur, la ciudad de A Coruña. Y me niego a utilizar la palabra "bonita" para una ciudad gallega... (son todas horribles, por Dios! porque, entonces, cómo calificamos a las ciudades del Este de Europa?)


 Y con esta foto, toda una premonición de mi próximo e inminente viaje, os dejo hasta la próxima.

viernes, 28 de septiembre de 2012

Miscellaneous in Valdoviño

 Yesterday afternoon, I returned to Valdoviño. I recognize that expected a bit more birds, because migration pass is crossing its high point. But there were not many "bird news" around. Most outstanding watching was this Yellow Wagtail (Motacilla flava), german type.  Several subspecies have been clasified for this nice Wagtail in Europe. By color in face and throat feaders I think this individual belongs to central Europe type (Damián, am I right?).


 Yellow Wagtail (Motacilla flava flava)

In "Botes beach", same waders remain there from days ago:

- 15 Ruddy Turnstones (Arenaria interpres)

 Ruddy Turnstones (Arenaria interpres)

- 14 Common Ringed Plovers (Charadrius hiaticula).

 Common Ringed Plovers (Charadrius hiaticula)

- And a group of 20-25 Sanderlings (Calidiris alba)

Sanderlings (Calidris alba)

 We have an enormous problem with people´s pets in galician beaches. Owners often lose their dogs taking no notice of sinals and laws, wich require to get animals tied with lead. Yesterday, however, an exception appeared in "Botes". A very polite man, after saw me taking photos, asked if he could pass for there. I answer so, and he crossed beach with his tied dog without protest any word. Oh, Yeah!


 After, I moved to Frouxeira lagoon, close to there.  Water level keeps on high, and channel to sea is closed. As a resault, birds watching is not an easy job, and there are not many species, although were inmersed in migration top moment. Most important watchings were:

- 70+ Gadwalls (Anas strepera)
- 5 Tufted Ducks (Aythya fuligula)
- 1 Mandarin Duck (Aix galericulata). This specie doesn´t nest here. I don´t know if could be a wild specimen (...from Britain?) or a scaped one, from a domestic collection.
- 154 Eurasian Coots (Fulica atra)

 Mandarin Duck (Aix galericulata)

  And the last one. Before come back Ferrol, I went to Taraza fields. There, I watched some typical little birds in September month, as Whinchat (Saxicola rubetra, but only one specimen...), Willow Warblers (Phylloscopus trochilus), or Common Whitethroats (Sylvia communis), that now behave as a migration bird in zone, but was nesting in 80´s. I could take some photos of an European Pied Flycatcher (Ficedula hypoleuca), certainly common by here during autumn.



European Pied Flycatcher (Ficedula hypoleuca)

 One more time, I apologize for grammatical mistakes I´m sure I make.
 See you.

miércoles, 26 de septiembre de 2012

 Seguimos.. Como dicía na primeira parte, a riqueza de vida nos charcos que fican entre as rochas da baixamar á abraiante. Nesta foto, o gasterópodo da esquerda é un Callistoma ciciphium, e o da dereita un Ocenebra erinacea (a pesar do seu aspecto resulta un terríbel depredador como veremos máis adiante).



 O mellor da xornada foi, sen dúbida, o descubrimento duns peixes asombrosos, máis propios da selva amazónica ou de mares tropicais. Trátase do Lepadogaster (Lepadogaster sp)


 A pesar de que as fotos non son boas, é un peixe ben vistoso visto debaixo da auga, cunha coloración atigrada e con aspecto xelatinoso. O seu bico recorda un pouco ao peteiro dos patos, algo que realza o seu aspecto exótico.


 O máis interesante escóndese no ventre. Unha modificación nas aletas ventrais forma unha potente ventosa, coa que se adire ás pedras do leito mariño (o propio Césio comprobou na súa man a forza tremenda coa que se pega o Lepadogaster). Un pouco ao estilo das Rémoras.


 Éste xa nin vos conto. Os Singnátidos (Syngnatidae spp) son unha familia de peixes moi estranos, que inclúe os famosos Cabaliños de mar. Este exemplar nadaba con movementos serpentinos, moi semellantes a unha anguía ou a unha cobra acuática.



 Na vista ventral apreciamos os ovos que, se non estou equivocado, son coidados polos machos nesta familia.


 Atopamos catro ou cinco tipos diferentes de Caranguexos. Éste Porcelana sp chamoume moito a atención. Semellaba un bon deseño de camuflaxe.


 Aquí o mestre Césio en plena faena.


 Este auténtico "tanque" é un Xantho poressa, algo parecido aos Bois, pero máis pequenos. Segundo Cesio son habitualmente pacíficos e tenden a recollerse cando se capturan na man, sen trabar coas pinzas.


 Pois a mín o cabrón da foto me debeu coller manía nada máis verme. En canto acheguei as mans, pasou isto:


 Evidentemente non insistin moito por motivos de saúde. De todas formas xa estou afeito a estes encontronazos. Cando era neno había un loro na miña casa e se deixaba acariciar por todos os membros da familia menos por min. En fin..

 Isto que parece unha colonia de ovos de "Alien" é a posta dun gasterópodo. Concretamente dunha Nucella lapillus, que coñecimos no primeiro capítulo desta entrega.


 A posta estaba a ser atacada e devorada por un móntón de Ocenebras erinaceus


 Tamén había moluscos máis coñecidos, como o noso Mexillón de toda a vida (Mytilus edulis)..


 ..que tamén estaban sendo atacados por Ocenebras, que parecen ser os depredadores máis temibles de outros pequenos moluscos.


 Ésta seguramente non necesita presentación: a Nécora (Liocarcinus/necora puber). Un macho sen as dúas pinzas e sen unha pata, probablemente perdidas en combate (están agora no período de celo e apareamento). As patas traseiras están ben adaptadas para a natación, como se aprecia na foto..


 Ao final atopamos outro Balanus diferente, de un bonito ton amarelo. Os balanus son cirrípedos, como os Percebes.


  Antes de irnos, mirei para as illas Mirandas. Tamén había aves, certo. Xa non o lembraba!!


 En resumo, unha expedición fantástica.
 Vémonos.