Seguidores e seguidoras

miércoles, 27 de febrero de 2013

Tordo comum (Turdus philomelos)

 O outro dia esquecim publicar várias fotos dum paxaro que sempre me dá moita ledícia observar por  Ferrol-terra: o Tordo comum (Turdus philomelos). Para aqueles e aquelas que levamos já uns anos nisto do voyeurismo naturalista, a presença deste escandaloso túrdido lembra-nos que as mudanças da avifauna som umha circunstáncia que nem os "Estatísticos Maiores do Reino" (E.M.R.) som capazes de predicir. Por moita ciência e apoio matemático que possúam. Cousas que passam.


 Vém isto a conto por culpa dum "cantautor zorzaliano", que tivo a bem escoitar este que escrebe, em terras de Valdovinho, mentres paseaba absorto nos problemas que umha comunidade de vizinhos lhe provocavam.

Tordo comúm (Turdus philomelos)

Hai uns messes, comentava no foro de Galizaves a um rapaz que preguntava sobre o tema, que o canto do Tordo comum era extraordinariamente reconhecível. A cadência, a repetiçom quasse maniática das estrofas, sempre por duas ou tres vezes, é umha característica que nos facilitará a identificaçom deste paxaro, mentras emite as suas inconfundíveis melodias desde uma salgueiro ou um amieiro da fresca.

O léxico é umha virtude que este pobre galego falante apenas chega conhecer máis que por riba. Umhas poucas palavras como moito, das moitas que o nosso dicionário, castrado, deturpado e censurado polos inimigos da cultura, venhem a fazer desde que o home é home, e desque a bica de Castro-caldelas é bica..  Probávelmente só umha persoa da descomunal riqueza semántica que tem Rafa Loureiro seria capaz de transmitir as sensaçons que se sintem diante do canto bravu, apaixoado, e impetuoso do tordo. Porque nom hai palavras amigos e amigas minhas, diante de tanta energia.

 Umha aperta.

domingo, 24 de febrero de 2013

Embalse de As Forcadas. Una mañana provechosa

   Hoy no estaba uno para manifestaciones. A los tres días de asumir la presidencia de una de las comunidades de vecinos más complicadas de Ferrol, ya me ha tocado un "marrón" de los gordos. La tormenta perfecta de los problemas de comunidad, con todos los ingredientes necesarios para que el día de ayer se convirtiese en el más estresante y demencial de toda mi vida. Así que hoy sólo me apetecía pasear. Y para tal fin escogí el embalse de As Forcadas, en Valdoviño.
  En la primera parada, un bando de Bisbitas alpinos me proporcionaron mis primeras fotos de la especie.


 Bisbita alpino (Anthus spinoletta)

 Los territorios de cría de la especie más cercanos a Ferrol (Faladoira, Xistral, quizá Capelada..) estarán hoy cubiertos de nieve y muchos de los bisbitas autóctonos probablemente se podrían haber desplazado hacia las áreas litorales. Este ejemplar de la foto incluso podría ser "nuestro", ¿quién sabe?

  Me llamó la atención un ejemplar de Ratonero, con una coloración criosa. Se diría que la parte superior del cuerpo (típico de Buteo) no "coincidía" cromáticamente con la inferior (más tipo Azor).

Ratonero (Buteo buteo)

  Realicé un pequeño censo, poco serio. Lo más noticiable ha sido:

- 24 Somormujos lavancos (Podiceps cristatus)
- + Zampullines chicos (Tachybaptus ruficollis). Para contar a estos, es necesario un censo mínimamente meticuloso, no un paseante distraído tomando fotos por aquí y por allá, mientras elucubra sobre la problemática de una comunidad de vecinos urbanita...
- 6 Ánades frisos (Anas strepera)
- 8 Cercetas comunes (Anas crecca)
- 6 Porrones comunes (Aythya ferina)
- 7 Porrones moñudos (Aythya fuligula)
- 3 Agachadizas comunes (Gallinago gallinago)

Somormujo lavanco (Podiceps cristatus)


Porrones moñudos (Aythya fuligula) descansando

Porrones comunes (Aythya ferina)

  Por supuesto, también apareció una Nutria (Lutra lutra) a escasísima distancia. Pero no me dió tiempo a pillarla como aquel día.

  Y ya os dejo con unas fotos de Forcadas.



 Hasta la próxima!

viernes, 22 de febrero de 2013

Píllara das dunas (Charadrius alexandrinus) na zona leste da praia

   Pois semella que voltan as píllaras á parte oriental da praia da Frouxeira, que fora moi alterada en Xaneiro de 2011 coas obras da Xunta para abrir a famosa canle experimental. Daquela o movimento de areas acometido supuxo, na miña opinión, unha auténtica agresión medioambiental. E falamos dunha área de cría tradicional da píllara, limícola moi ameazada no noso país.


   A finais de 2012, supoño que coa lección ben aprendida, os técnicos realizaron unha obra de bastante menor impacto para reabrir a canle por ese mesmo trazado (que ao final non valeu de nada, por certo, pois xa abreu soa por onde sempre, e parece que de maneira definitiva).


   O pasado verán, segundo me comentara María Vidal, todas as parellas reprodutoras instaláranse na parte Oeste da praia e abandonaran a zona da canle. Certamente que todas estas obras deberon ser moi molesta para a especie. Pero hoxe andaba un grupiño dunhas 20 píllaras por ali. Esperaremos a ver se nesta próxima temporada de cría, a ponto de comezar, deciden instalarse de novo nesta parte do areal.

   Por aló andaba unha vella coñecida de todos, como é unha femia anelada en Francia e que se move polas praias da comarca.

 Píllara das dunas (Charadrius alexandrinus)

 Ata a próxima

lunes, 18 de febrero de 2013

Unhas fotos en RAW

   Hoxe non hai moito contar. E, como sigo de prácticas coa SX50, póñovos unhas fotos editadas en formato RAW. Son desta mañá, na Frouxeira. Por agora a captura dos paseriformes máis dinámicos, tales coma páridos ou insectívoros, continúa a ser demasiado difícil para mín. Aquí é onde o lento enfoque da compacta se converte nun problema serio. Pero con paxaros máis estáticos, a cousa vai saíndo.

 Pimpín común (Fringilla coelebs) femia

  Un Merlo bastante confiado permitíume tirar unha serie a curta distancia. Foi unha mágoa que, por falta de luz, tivese que empregar un ISO moi alto, así que apareceu moito ruido nas fotos.



   Nalgunhas fotos mesmo me atrevín co enfoque en modo manual, toda unha aventura con este tipo de máquinas, como sabedes moitos de vós. Porque as bridge non teñen un anel de enfoque no obxectivo, como as reflex, senón unha rodiña diminuta e moi pouco precisa.
    Aínda non sei moi ben como dei enfocado estas fotos en manual, pero mañá darei unha rolda de prensa para explicar o acontecimento.

 Merlo común (Turdus merula)

 Na lagoa había bastante patería na zona norte. Nestes días de Febreiro a temporada de cría está a comenzar para a nosa anátida máis común, o Alavanco. É habitual ver grupos de machos completamente tolos detrás dunha femia, realizando a parada nupcial coma posesos. Os apareamentos poden ser bastante violentos, por non dicir unha "violación múltiple" en toda regra, na que as femias poden sair moi afectadas debido á agresividade con que se empregan os machos (con picotazos no pescozo incluídos). Desde logo que a Natureza ten en ocasións capítulos pouco agradábeis para a vista...


  Na seguinte imaxe podemos ver unha femia voando, rodeada de machos que non a deixaban en paz. Parecía a famosa foto de Iniesta rodeado de futbolistas italianos na Eurocopa.

Alavancos (Anas platyrhynchos)

 Patos culler (Anas clypeta)

Cercetas comúns (Anas crecca) e Alavanco

Ben, xa vos dixen que isto non daba moito de si. Que vos aproveiten!

sábado, 16 de febrero de 2013

Mirlos acuáticos y otros bichos del Xubia

    Como despedida de mis vacaciones-excedencia obligadas, y  viendo que la "patrona" estaba muy bien, hoy me tomé toda la mañana libre. Y me fuí a dar un garbeo por el río Xubia, en la zona de Pedroso, para intentar afotar el tímido Mirlo acuático (Cinclus cinclus), que resulta un ave común y relativamente fácil de observar en este tramo del cauce.
   La existencia de numerosos molinos debe tener algunha relación, sin duda, con esta abundancia de esta ave peculiar y extraordinaria.  Eloi Saavedra, cazador, pescador y conservacionista, me comentaba que muchos de estos molinos fueron construídos con el fin principal de la fabricación de las famosas "galletas mariñeiras" de uso frecuente en la gente que estaba embarcada, por su fácil conservación a bordo. Bueno, fabricar se fabricaban en las panaderías, lógicamente. Pero era la harina molida en la zona de Neda la que abastecía casi a media flota, por lo visto.

 Molino de "As Cerdeiras"

  Una pareja de Lavanderas cascadeñas (también abundantes en el río) parecían muy aquerenciadas de la presa. Desde una casa el macho, aún con las galas de celo a medio vestir, cantaba (por decir algo, dado lo pobre de la estrofa)

Lavandera cascadeña (Motacilla cinerea)

    A lo largo de la mañana pude observar varios territorios de Mirlo acuático, que a estas alturas del año ya nos ofrece su estrambótico canto, pues es ave notablemente madrugadora en las tareas de la cría. Un canto que a este que escribe le recuerda muchísimo al del Carricero tordal (Acrocephalus arundinaceus). por lo menos el de los ejemplares gallegos que he visto en el norte del país.




   Pude observar un ejemplar que carretaba materia vegetal para el mismo nido del año pasado. Desde luego, la construcción de molinos y puentes ha debido afectar de manera positiva a la población y densidad de esta ave, pues es en ellos donde encontraremos la mayoría de los nidos de la especie en Ferrolterra.

Mirlo acuático (Cinclus cinclus)

    Debido al invierno tan lluvioso que hemos tenido por aquí el Xubia bajaba bastante crecido y con fuerte corriente:


  Otros tramos aparecían un poco más remansados..


 ..y con sorpresa incluída, como este amigo de Eloi:

Cormorán grande (Phalacrocorax carbo)

    En la zona del cámping de Pedroso pude tomar al fin una foto media decente de uno de nuestros fringílidos más hermosos: el Camachuelo. Una pareja se alimentaba con los brotes de un Fresno (Fraxinus excelsior).


  Y si en el río Xubia tenemos una población tan buena de Mirlo acuático, algo de culpa tienen estos bichitos:

 Frigánea ( Orden Trichoptera)

  Hay varios órdenes de insectos que desarrollan su fase larvaria en el agua, como son las Efímeras (Ephemeroptera), las Moscas de las piedras (Plecoptera) y las Frigáneas (Trichoptera). Aunque sus imagos pueden tener una vida bastante breve, sus larvas pueden pasar bastante tiempo viviendo en el fondo de ríos y charcas, y suponen una parte muy importante como base de la cadena trófica para muchos animales acuáticos.  El de la foto anterior es una frigánea (por la posición piramidal que adoptan las alas cuando están plegadas) cuyas larvas se caracterizan por vivir dentro de cápsulas construídas con piedras o fragmentos vegetales unidos con seda.
  Otros insectos representativos de estos días finales del invierno andaban o volaban por allí, como una mariposa perteneciente a la bonita familia de las Limoneras o un cazador terrible como es la Cicindela :

 Limonera (Gonepteryx rhamni o similar)

 Cicindela (Cicindela campestris o similar)

 Mosca sp

 La mosca anterior, que imita a las abejas, se me parece a una Hypoderma bovis, pero (cito textualmente palabras de la Chinery sobre este orden): "La identificación resulta difícil, ya que se basa en la disposición de las cerdas y la estructura de los órganos genitales". No me repetiré sobre lo que pienso.

Avispa sp

 Una pareja de avispas con llamativas patas anaranjadas deambulaban por una cuneta de la carretera. Aquí ya echo papas y no me atrevo siquiera a nombrar la familia a la que pertenece, pero me pareció una avispa excavadora.

Prímula

  En la orilla del río, las Prímulas son, como siempre, de las primeras plantas en florecer cuando el invierno no ha acabado aún.


  A mediodía la temperatura superaba los 12-13 grados, y las Lagartijas, que ya muestran una coloración de celo, dedicaban el tiempo a termorregularse y a "marcar paquete" delante de las hembras.

Lagartija gallega (Podarcis Bocagei)

 Hasta la próxima!

viernes, 15 de febrero de 2013

Pílharas reais (Charadrius hiaticula)

  NOTA: É pretenssom deste blogue fazer-se entender polos seus lectores e lectoras. E quero aproveitar para dar-vos umha pequena série de recomendaçons sobre a pronúncia da norma reintegracionista que por vezes emprego. Será de utilidade para aqueles que nom saibam ler esta norma, que nom é a "normativa", mas é a considerada por moitos (e por mim também) coma o galego autêntico. Porque nom hai cousa que mais pena me dea que ver à gente do Norte de Galiza fazendo sesseio e pronunciando "à portuguessa" em quanto vem certas grafias como a cedilha e o -mh-:

- "Recomendaçom" pronuncia-se "recomendazón" (é moi longo de explicar). A cedilha (-ç-) deve ser pronunciada exactamente igual que o -z-, na nossa zona.
- "já"...pois é simplemente "xa". A -j- equivale fonéticamente ao -x-.
- "Umha" pronúncia-se coma o normativo"unha", para nos entender. Digamos que é un -n- palatal disfraçado de-m-
- O "-m" a final de palavra é também coma se fosse um "-n", polo mesmo motivo. Quando vejades palavras coma "nom", "sem" ou "camiom", imaginade que pom "non", "sen" ou "camión"!
- O "-nh", como seguramente saberedes, é o famoso "-ñ-", umha grafia que só existe em espanhol e em galego normativo. Pero realmente devera escrever-se coma -nh- na nossa língua.

E nom me vou meter na acentuaçom, porque daquela já vos liaria moito. Espero que, com estes pequenos conselhos, vos seja ("sexa") mais doado ler as entradas em galego-português.  Os motivos de que estas regras nom sejam oficiais no galego actual obedecem a causas moi complexas, que nom  procede explicar aqui. Simplesmente quero ajudar-vos para que me entendades melhor.

ENTRADA

Venho de fazer umhas provas na beira Sul da ria de Ferrol. Vai sendo hora já de empregar o formato RAW, umha prestaçom bem interessante para aqueles e aquelas que publicamos em blogues e possue a minha compacta (prefiro evitar o anglicismo "bridge").

 A penas tenho cousas novas para contar; assi pois, deixo-vos com umhas fotos tiradas esta mesma tarde na cativa praia de Sao Valentim, em Fene. O enfoque é algo no que também devo trabalhar um pouco, já que observo defectos na nitidez dos objectos. Culpa, sem dúvida, do fotógrafo, e nom da cámara.



Pílharas reais (Charadrius hiaticula)

 Carrám cristado (Sterna sandvicensis)

Bilurico das rochas (Actitis hypoleucos)

jueves, 14 de febrero de 2013

Primeros migrantes en A Frouxeira

  Tenía ganas de volver por "mi" laguna de Valdoviño. Hoy estuve por allí con Pepe Vidal y ya nos encontramos con el primer aviso de que el paso primaveral ha comenzado. Por ahora de manera tímida, con la observación de los primeros Ánades rabudos (Anas acuta) de la temporada. En unos días, especialmente si la laguna se mantiene abierta, irán apareciendo otras especies características de la época, como Cercetas carretonas (Anas querquedula), Agujas colinegras (Limosa limosa), Archibebes comunes (Tringa totanus) o Combatientes (Philomachus pugnax).

 Ánade rabudo (Anas acuta)

    Ahora que la laguna ha vaciado, podemos observar cosas curiosas en el intermareal (sí, ya sé que no es técnicamente un intermareal....). Como este Porrón moñudo descansando en tierra, entre los Frisos:


   Como digo, el paso no ha hecho más que comenzar. En Marzo será bastante más patente y alcanzará su punto álgido en Mayo, con la irrupción de miles de limícolas que llenarán la laguna (y mi blog) de colorido.

  Por allí paseaba infatigable "o señor Manolo". Si alguien os dice que conoce la laguna de A Frouxeira pero no sabe quién es este señor, no le hagáis ni caso; es un farsante! Porque si hay una persona conocida para todos los que la visitamos es Manolo, un "vello" simpático como pocos, y muy querido por todos, os lo aseguro. Desde que le murió el perro va sólo con su bicicleta, pero siempre tiene tiempo para pararse con nosostros a charlar. Una vez encontró una guía que perdiera un colega (¿Antonio?) y hace poco andaba preguntando de quien era un trípode que también había encontrado. Yo mismo había puesto un aviso en Galiciaves avisando, pero el propietario nunca apareció (probablemente un visitante de fuera que ya estaba en su tierra). A veces mira por el telescopio y disfruta como un niño con las aves de la laguna y creo que fué uno de los Antonios el que le regaló una guía de aves.
  Sí señor, un tipo estupendo.

 "O señor Manolo", máxima institución de A Frouxeira

     Pepe y yo nos echamos unas risas con este cartel de la Xunta:

   En fin, pagar un Servizo de Normalización Lingüística para esto....

  Hoy me dediqué a disparar en RAW y a probar el macro.
 
Flores de Sauce (Salix atrocinerea)

 Siento repetirme con las fotos, pero es lo que hay por ahora!

 Un saludo!