Seguidores e seguidoras

domingo, 30 de noviembre de 2014

Serreta mediana (Mergus serrator), corregida

    La Serreta mediana (Mergus serrator) es una anátida que se alimenta exclusivamente de peces, como muestra la forma estrecha y dentada (aserrada, "serrator") de su pico. Su presencia invernante en la Península es escasa y bastante localizada, siempre en humedales costeros de agua salada.
     En España, los mejores cuarteles de invernada son el Mar Menor (Murcia) y la Ría de Arousa (Pontevedra), donde puede formar concentraciones de varios centenares de ejemplares. En el Estuario del Miño (Pontevedra-Portugal) apenas concentra unas decenas. Creo recordar que el Delta del Ebre (Cataluña) es otro buen punto de invernada e imagino que los grandes estuarios portugueses como el del Tejo o Aveiro tendrán un buen número de Serretas. Pero en el resto pues es bastante rara de ver.


       En el norte de Galiza podemos observar todos los inviernos ejemplares solitarios o grupos mínimos. Mis mayores observaciones han sido 6 (ría de Ferrol, Enero 2000) y 8 ejemplares (Ría de Foz, Enero 1998). Aunque pienso que debe ser más regular de lo que sabemos, pero sus hábitos buceadores hacen su detección bastante complicada si el mar está batido, como suele pasar en las rías durante el invierno.

Canon SX50 (focal 215 mm)  ISO 400   F:6,5    V: 1/320

    Este fin de semana le he dedicado varias horas a un ejemplar invernante habitual en la orilla sur de la ría de Ferrol, que parece aquerenciado de la zona de O Seixo-Maniños. Como sucede con otros patos marinos, los ejemplares que nos llegan son normalmente hembras o jóvenes de primer invierno, que poseen un plumaje muy parecido a las primeras. La verdad es que no sé a qué tipo pertenece este ejemplar de las fotos.


   Las condiciones cambiantes de la luz me proporcionaron ocasión para realizar un auténtico book a la serreta, a la que acribillé a fotos.
   Personalmente este post me ha hecho muy feliz. Primero, por ser mi primer Mergo cristado bien afotado. Segundo, porque durante la preparación de la entrada he aprendido a editar mejor las fotos RAW, cambiando la manera en que modificaba los valores de la máscara de enfoque (aplicados sobre el archivo entero, eso de las capas todavía me queda grande). Así, antes aumentaba más el valor "fuerza" y menos el valor "radio"; mientras que ahora he provado al revés y los resultados han mejorado notablemente. De todas formas sé que aún meto la pata a veces con el contraste de color y la saturación. Poco a poco.


Serreta mediana y Cormorán moñudo (Phalacrocorax aristotelis)

   Eso sí, las condiciones de luz no me permitían excesivas alegrías con la velocidad, así que me limité a tomar fotos estáticas o con poco movimiento.



   La verdad es que me lo pasé pipa! Tengo la certeza absoluta de que esta pequeña cámara bridge es la mejor compra que he realizado en toda mi vida (relacionada con la observación de la naturaleza). Cuanto más aprendes, más disfrutas. Aunque ello supone horas de trabajo delante del ordenador para escoger las fotos, editarlas, convertirlas a JPEG, encuadrarlas y recortarlas (si os dijese el tiempo que me ha llevado esta entrada no os lo creeríais)

Canon SX50 (focal 215 mm)  ISO 125    F: 6,5   V: 1/320


      Así que ahora toca disfrutar de las fotos, qué carallo... Recordad que yo no uso hide, ni pongo reclamos, ni hago el cafre con el coche; disparo tal como viene la cosa. La distancia de las fotos era aproximadamente de unos 20-50 metros; bastante buena para una bridge gorda.


    Los cambios de luz incluso me permitieron jugar un poquillo con las texturas del agua. Además algunas de las fotos fueron tomadas desde casi su vertical.

Canon SX50  (focal 215 mm)  ISO 320   F: 6,5   V: 1/320


    A primera hora y con el cielo cubierto me atreví incluso a forzar la sensibilidad de la cámara por encima de la línea roja. Después de ver las imágenes con un ISO 1000 me quedé estupefacto (hablamos de una máquina de 300 euros, gente!). Como dicen los fotógrafos, qué importante es la distancia. No hay nada como tener el bicho cerca (20 m es cerca para mi pequeña bridge). Aunque si me dicen hace un año que iba a sacar las dos siguientes fotos con esa barbaridad de ISO no me lo creo.

 Canon SX50   (focal 215 mm) ISO 1000   F:7,1   V: 1/250

Canon SX50 (focal 215 mm)  ISO 1000   F:7,1   V: 1/320

     Bueno, os dejo con dos de mis fotos favoritas de la serie.

Canon SX50   ISO 125   F:6,5   V: 1/320

Canon SX50 (focal 215 mm) ISO 400   F:6,5   V:1/250

  Espero que os guste. Ha sido un post hecho a fuego lento, como los guisos de la abuela. Que aproveche.

8 comentarios:

  1. Fermosas fotos Xabi, noraboa! Por Ribadeo é moi difícil chegar a telas a esa distancia...que envexa. O ano pasado houbo un grupiño de 6 exemplares. A ver que pasa este inverno...
    Apertas!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. A "modelo" comportouse tamén, Óscar (ofrecinlle unhas xoubas coma premio). A distancia foi, na maioría das fotos, arredor de 30 - 50 m, ou algo máis quizá (no campo parece menos do que finalmente é). Pero desde logo que temos unha cámara moi boa, tío...Penso que as persoas que "crucifican" as bridge (mira os foros de Internete) non son naturalistas.
      Unha aperta.
      PD: O problema das aves mergulladoras é detectalas o día do censo. Podes ver Mobellas ou Mergos durante semanas, pero chega o día do censo oficial, tócache un temporal de SW que "riza" a superficie da ría, e olvídate de pillalas.

      Eliminar
  2. Boas,
    Fotos moi chulas. Este Nadal dareime un "homenaje" e pillarei bridge. Non enfermarei tanto coma ti pero ando con ganas de darlle caña á fotografía e fanme moita falla fotos boas. A Lumix F100 ten boa pinta. Gústame a focal baixa e que é una cámara similar á que teño agora. A Canon SX50 véxolle uns resultados moi bos. Non sei se a Lumix dará esa calidade. Non ten tan baixa a focal pero ándalle cerca (2.8 a Lumix 3.4 a Canon). O prezo (250 €) tamén axuda moito (as outras andan polas 350, que máis ou menos é o mesmo. E agora vexo que tamen está a SX60. Sabes algo dela? Supoño que será mellor.
    Eu quero calidade e que sexa moi fácil e rápida de usar. Ós final, a Lumix parece mellor para anfibios (polo da noite) pero para facer fotos de anfibios tes que ter algo de apoio de flash ou foco e ó final non creo que lle sacara tanto proveito á focal baixa da FZ100.
    A ti que che parece, Oráculo das Bridge?
    Apertas,
    Martiño

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Buf, cántas preguntas xuntas me fas, Martiño. A ver, eu xa che recomendei no seu momento a FZ 200 (non a FZ100, ollo). Precisamente por iso da apertura máxima (2,8 fixa en toda a focal ata 600 mm). Xunto coa óptica Leica, garante (a priori) unha luminosidade excelente para capturas ao solpor ou na penumbra dunha fraga, que serán situacións nas que traballes moito ti.A última vez que a vin nun centro comercial seguía arredor dos 450 euros. As cousas boas hai que pagalas.
      A FZ 100 non a pilles, pois é moito pior en todo. Agora saíu a FZ 1000, que ven a ser a irmá maior da saga FZ, e que supón un cambio importante na marca. Así, aposta pola mellora da calidade, cun sensor maior (o ponto débil das bridge) e máis píxeles. A cambio, perde zoom (quédase nunha focal de 400, algo escaso) e tamén luminosidade, pois a apertura tirando do zoom pasa de 2,8 a 4. E o prezo sube bastante (case 800 euros), polo que supoño que non te interesa.
      Por outra banda a herdeira da miña (SX 60) pois ten un maior "rango focal". Ou sexa que aumenta un pouco máis (pouco) e tes algo máis de grande angular tamén (para paisaxes). Ten outras melloras interesantes para uso ornitolóxico, como é o disparo en refacho mellorado, e pouco máis...E será máis cara que a SX 50.

      Resumindo, se me preguntas qué cámara para fotografía de hérpetos pois eu teríao claro:
      Panasonic FZ 200 ou Canon SX 50. E, non sei, case até me tiraba pola SX 50. Por un motivo:
      A efectos de luz en lugares sombrizos (lugares de anfibios, vaia) vaiche dar unha calidade comparable á FZ 200. Pero para réptiles, pensa que o zoom é o dobre!! (1200 a canon contra 600mm a Panasonic), co cal vas sacar unhas fotazas de lepidus ou cobregón que serán case imposíbeis con outras cámaras, debido á timidez que amosan co observador e que obrigan a disparar desde lonxe. Moitas fotos que disparei a libélulas ou hérpetos parecen macro debido ao zoom brutal da SX 50, pero se poden facer dese o quinto pino antes de que o bicho escape. Unha foto macro dalgunhas especies é case imposíbel porque non te van deixar achegarte até menos de un metro ni de coña, como sabes.

      E ademáis, sempre me vas a ter para preguntas técnicas, agora que a teño máis ou menos controlada e a coñezo ben, je, je...

      Xa o tés máis claro?
      Un abrazo.

      Eliminar
    2. Pois si, queda máis claro. Aínda que mirando os presos da SX50 e da SX60 vouche seguir dando a tabarra. A SX50 atópase en internet por 294 € e a SX60 por 349 €. A diferenza non é moita. A SX60 ten a distancia focal é máis ampla 21 - 1.365 mm fronte 24 - 1.200 mm (isto está ben por estirar un chisco máis o zoo e tamén poder sacar boas fotos de paisaxes). A pantalla é un chisco máis grande e ten o dobre de resolución (3 pulgadas e 900.000 px fronte a 2,8 e 450.000 px) e o visor interno ten moita máis resolución. Gústame que ten Wifi (parece una carallada pero subo moitas veces info en tempo real ó Facebook da asociación e se se puidera facer a foto boa mellor que mellor). E ten minijack para enchufarlle un micro externo e coa calidade de video que ten podes filmar de pinga. Está ben a ráfaga, de 6 imaxes segundo a alta resolución na SX60 a 2 da SX50.
      Resumindo, non é que haxa unas melloras brutais da SX60 fronte a SX50 pero ten pequeñas melloras que a fan bastante apetecible. Ademais, non fago máis que currar e tampouco me dou tantos caprichos (excepto bichear que iso non o perdono, jejeje). Non sei, case me estou animando pola SX60. Paréceche correcta a reflexión?
      Unha aperta,
      Martiño

      Eliminar
    3. Correctísima. Pensaba que habería máis diferenza de prezo, a verdade. Sendo así farías unha escolla moi boa se pillas a SX 60.

      Pero quero facer dúas pontualizacións:

      1.- No mundo reflex considérase que canto máis rango de focal pérdese máis calidade (os puristas xa non comprenden o rango das bridge medias). Non sei se coas compactas sucede igual, pois son algo completamente diferente, pero quizá tamén ocorra. Como usuario naturalista, sempre digo que o zoom actual das bridge gordas chega de sobra (eses 1000 - 1200 mm que xa teñen todas é unha barbaridade); que o que teñen que mellorar é o tamaño do sensor, para gañar calidade de imaxe e poder recurtar. Algúns modelos empezan a avanzar nese sentido.
      Con isto non quero dicir que ter 1315 mm sexa pior que ter 1200 mm. Simplemente que agora toca a batalla polo tamaño do sensor (superar a polgada, por exemplo), non a batalla polo zoom.

      2.- O do disparo en refacho cólleo con pinzas. A SX50 non fai 2 fps en RAW nin jarta de grifa. Así que eses prometidos 6 fps en alta resolución da SX50 igual se quedan en 3 ou 4, que non está nada mal para unha bridge, créme.

      Polo resto,... xa ma ensinarás cando a teñas, je, je...

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos