Seguidores e seguidoras

sábado, 28 de febrero de 2015

Ría de Ferrol, visita de control

    Está a comezar o movimento migratorio das nosas acuáticas e algunhas anátidas e gaivotas xa están marchando. Desde logo notei un descenso no número de C. ridibundus da praia de San Valentín. O que non puiden observar onte foi ningunha Mobella (Gavia spp), aínda que con certeza han estar pola ría nestas alturas (o ano pasado aparecía unha ártica precisamente por Marzo).    A que permanece nos sus lugares de alimentación habituais é a femia de Mergo cristado, que leva con nós desde Novembro:

 Mergo cristado (Mergus serrator), femia

    O outro día parecérame ver dous Mergos, pero foi un erro. Debín confundirme cos Mergullóns cristados (Podiceps cristatus) que están pola mesma zona. Onte formaban todos xuntos unha pequena balsa á que se sumou un Mergullón de pescozo negro.

 Podiceps cristatus, Podiceps nigricollis (2º pola esda) e Mergus serrator (6º)


      As fotos non son boas, pero mirade en qué condicións de contraluz e distancia disparaba:


       Quitamos zoom de todo, na seguinte imaxe, e vemos a distancia real á que estaban (logo clarexou un pouco o día).

Enseada de Maniños (Fene)

    Non achei tampouco ningún dos Mergullóns reais (Podiceps auritus) que xa o ano pasado marcharan cedo. Porén, semella que están aínda todos os de pescozo negro que había en Xaneiro.


     Nestes momentos, mestúranse diferentes plumaxes intermedias entre a librea de inverno e a nupcial. Moitos individuos amosan ésta última case completa agás a parte ventral, que aínda conserva o branco do inverno.



      Os nosos podicípedos inician os comportamentos nupciais nos cuarteis de invernada. E non é raro ver aos de pescozo negro facéndose "monarías" se temos un pouco de paciencia.


 Mergullóns en cerimonia de cortexo

     E reclaman con máis frecuencia que antes, resoando as súas agudas voces por toda a ribeira do Seixo e Maniños


    Son aves realmente bonitas vistas de perto, aínda que hoxe estaban a 40-50 m. (parece que non grazas ao zoom brutal da SX50)



 Mergullóns de pescozo negro (Podicpes nigricollis)

       En Marzo haberá que visitar os intermareais de Neda a ver qué sorpresas temos. É tempo de cambios. Depois comezarei as prospeccións para o Atlas de Aves Nidificantes, do que espero poder cubrir cinco cuadrículas (a ver se non se me fai moito...). E, se hai tempo, buscar algún dato para os de Hérpetos e de Mamíferos. Tamén quería seguir aprendendo algo de entomoloxía e iniciarme un pouco na botánica dos espazos protexidos ferroláns.
     A Primavera non há ser aburrida desde logo.

 Corvo mariño real (Phalacrocorax carbo), plumaxe nupcial

 O Seixo (Mugardos) coa cidade de Ferrol na esquerda da foto


     Bos días!

domingo, 22 de febrero de 2015

Probando bajo la lluvia

    Para el segundo día de pruebas con el Tamron de Pepe decidí visitar la ría de Ferrol. Lo malo es que la lluvia estuvo presente todo el tiempo con su forma de "orballo" (aquí sabes cuando empieza a llover pero no sabes cuando va a parar). Así pues resulta una lata disfrutar del campo. A base de paraguas y de trípode pude tomar una docena de fotografías en condiciones de máxima dificultad: aves lejanas o muy lejanas, lluvia y la ausencia de luz propia de las primeras horas de la mañana.

    Lo mejor fué avistar de nuevo los Cuellinegros (Podiceps nigricollis), unos 40-50 por lo menos así a ojo, 1 Cuellirrojo (Podiceps auritus), 1 Colimbo (Gavia sp) y 2 Serretas medianas (Mergus serrator), de las que sólo habíamos observado un ejemplar durante el invierno.


    Los zampullines están ya en plena muda y algunos ejemplares ya muestran el plumaje nupcial casi completo.

Zampullines cuellinegros (Podiceps nigricollis)


 Garcetas grandes (Egretta alba)

     Unicamente pude coger de cerca a este confiado andarríos:

 Andarríos chico (Actitis hypoleucos)
ISO 400   V: 1/250 seg   F: 6,3

    Desde mi ignorancia fotográfica y hablando como usuario aficionado, pienso que en igualdad de condiciones las fotos tienen una calidad parecida a las que haría con mi SX50, aunque cuando la luz escasea esta diferencia con la bridge se incrementa notablemente.

 Serreta mediana (Mergus serrator)

    Creo que cada cosa tiene sus virtudes y sus defectos. Pero para un usuario naturalista que busque algo más allá que la simple fotografía en sus salidas de campo creo que no hay debate posible entre bridge y reflex. Sólo cuando tienes que cargar con un armatoste de 3 kilos o cuando ves cómo asusta a las aves el ruido escandaloso del obturador de las reflex, te das cuenta de lo ligeras y prácticas que son las pequeñas compactas. Desde luego parece que estuviesen fabricadas especialmente para nuestro colectivo.

    Con ellas deberemos renunciar (por ahora) a disparar con ráfagas de verdad y sólo con mucha práctica seremos capaces de capturar bien aves en vuelo. Es cierto además que en cuanto subes la sensibilidad por encima de 400 ISO pierden calidad (a la hora de recortar sobre todo), pero es un problema que poco a poco se está mejorando con cada nuevo modelo. Todo lo demás son ventajas: precio infinitamente menor, peso infinitamente menor, versatilidad infinitamente mayor, ligereza, disparo silencioso de verdad, y...otra cosa; si te cae y se casca "duele" bastante menos que un equipo de 2000 euros como el que yo portaba esta mañana.

   Por supuesto, si al lector lo que le gusta es sólo la fotografia de naturaleza, tampoco hay mucho debate. Entonces estará dispuesto a cargar una mochila sólo con óptica reflex y dispondrá del tiempo necesario para buscar sus imágenes. Pero es que éste no es un blog fotográfico sino naturalista y ése es precisamente el enfoque que pretendo darle a estas "comparativas".

sábado, 21 de febrero de 2015

Provando o Tamron 150-600 de Pepe

    Pepe Vidal oferecia-me ontes o seu novo Tamron 150-600 para que o prova-se mentras fai umha viagem ao estrangeiro; e eu encantado (o pobre pensa de verdade que lho hei devolver...).
  A primeira jornada de "provas"foi esta manhá na Frouxeira, com um céu cuberto e vento moderado. Vam logo umha série de fotos (recurtadas) tiradas com este tremendo objectivo e mais co corpo da minha Canon 60D:

 Bilurico das rochas (Actitis hypoleucos)
ISO 800   V: 1/200 seg   F: 6,3

 Garça real (Ardea cinerea)


 Lavanco (Anas platyrhynchos)
ISO 800   V: 1/500 seg   F: 7,1

       Tamém houvo tempo para fazer algumha foto de longa distáncia coma as que tiro habitualmente coa SX50:


Distintas anatídeas (com Aythya collaris em primeiro termo)
ISO 200   V: 1/400 seg   F:7,1 (distancia:  300 m.)

   Onde maior diferença notei foi en condiçoes de luz escasa e com sensibilidades méias, aída que isso deve-se mais bem à cámara, que trabalha moitíssimo melhor que a bridge nestas circunstáncias, como é lógico se temos en conta a diferença abismal no preço.



Pica dos prados (Anthus pratensis)
ISO 800   V: 1/320 seg   F: 6,3



Lavandeira branca (Motacilla alba)
ISO 400   V:1/320 seg    F: 6,3 

  Depois desta primeira toma de contacto pois cúmpre dizer que as sensaçoes ao respeito deste tele som extraordinárias (já mo advertira alguém). Aínda que, afeito à pequena bridge, resultou-me moi canso carrejar com um peso extra de 2 quilos durante o passeio. Certamente este Tamron situa-se no límite que eu empregaria saíndo ao campo, pois já parece difícil com ele portar outro equipo à parte do fotográfico. Para um fotógrafo resultará mesmo ligeiro, mas para un naturalista supóm umha dificultade séria se queres fazer algo mais que fotografias (é umha opiniom).

 Manhá farei a segunda prova.

jueves, 19 de febrero de 2015

Avetoro (Botaurus stellaris). Mis primeras fotos!!

  El nacimiento de este blog ha coincidido en el tiempo con varias circunstancias que están afectando a mis observaciones de campo. En el caso de la laguna "de Lanzós" (otro nombre que tiene A Frouxeira), la situación hídrica extrema con grandes inundaciones dificultaron sin duda el avistamiento de ciertas especies durante este período. Y la más importante de todas ellas era el Avetoro.


     Esta mañana la laguna estaba llena y el canal cerrado (estos cierres de la barra arenosa son mucho más breves que el de verano y que origina la famosa crecida). Cualquier día de estos volverá a abrir y vaciarse de nuevo, con bastante probabilidad.

 Cinturón de carrizal del Oeste (al fondo)

    Y, después de varios intentos, por fin he conseguido fotografiar a nuestra joya más espectacular del invierno: el Avetoro común (Botaurus stellaris).


   Ahora llevo siempre las dos cámaras, gracias a lo cual pude tomarle unas fotillas lejanas con la reflex; aunque no la tenía bien configurada y perdí un tiempo precioso. Pero valen como recuerdo.
   Me gustaría pillarlos en la orilla y ya tengo medio ideado un plan sobre cómo hacerlo. Pero mucho me temo que el tiempo se está acabando, pues después de Marzo será muy raro observarlo aquí pues, por ahora, no cría. No obstante, ya he comentado en varios sitios que tengo un pálpito con los ardeidos de Valdoviño (viendo la evolución de esta familia en toda España, creo que es posible alguna sorpresa durante la época reproductora a corto o medio plazo).


    Este magnífico Avetoro, levantó vuelo y se dirigió aproximadamente hacia los carrizales maduros que yo denomino "del río Vilar", en la parte de la marisma más oriental. Allí debió criar su pariente menor, el Avetorillo (Ixobrychus minutus), aunque nunca pude confirmarlo con seguridad (y lamentablemente hace años que no tenemos ninguna cita de la especie)
 

    Una captura fotográfica que esperaba desde hace años, os lo aseguro.

 Avetoro común (Botaurus stellaris)

    Además de la "bomba" de la jornada, comentar que nuestros Azulones (Anas platyrhynchos) ya han comenzado la temporada de reproducción. Estos días las parejas se afanan en buscar emplazamientos para el nido y resulta fácil observarlas caminando por cualquier sitio próximo a la laguna.


      Aunque un paseo peatonal no parece un lugar demasiado tranquilo. El joven que venía corriendo me pidió perdón educadamente por asustar los patos, aunque yo tampoco le había dado mayor importancia,  que también tendrá derecho a correr el pobre por un paseo peatonal (que todos los "problemas medioambientales" fuesen como esto...)

 Pareja de Azulones (Anas platyrhynchos

  Siguen algunas anátidas invernantes como Cercetas, Silbones o los famosos Acollarados pero ahora, poco a poco, empezarán los cambios de la migración.

Pareja de Cercetas comunes (Anas crecca)

Bichos estará allí para verlos con vosotros.

domingo, 15 de febrero de 2015

A Frouxeira; seguen os Patos cristados americáns (Aythya collaris)

   O inverno está a ser climatolóxicamente normal por esta zona. E algúns estamos fartos xá de tanta chuvia como caeu: Novembro con 253 mm e 23 días de chuvia superior a 1 mm, Decembro con 119 mm e 18 días de chuvia e Xaneiro con 140 mm e 20 días de chuvia.  Nestas alturas o sol e o calor da Primavera espérase por todos para dar alegria e beleza ao noso campo.

   Unha vez rematado o estresante período dos censos de acuáticas, todos os anos teño un momento de  tranquilidade en Febreiro. Aproveitando que a lagoa da Frouxeira está baleira de novo, adiquei esta fin de semana a relaxarme practicando fotografía. O sábado atopábame con Alejandro e cunha familia de ornitólogos burgaleses que estaban de paso por Ferrol. Por certo, que coñecían mellor ca min todas as rarezas que había nestes momentos pola zona. Isto de Internete é a hostia...

 Panorámica da enseada coñecida como "Lago Pequeno"

    O orballo persistente (como adoita ser a nosa chuvia máis característica) estropeou as dúas xornadas. Apenas tiven un par de horas sen auga na que poder disparar a algunha cousa.

 Garzas reais no illote da Lapela

Garza real (Ardea cinerea) adulta coa pumaxe nupcial

  En días así o mellor é agardar pacientemente no observatorio e esperar a que saia algunha sorpresa da canaveira.

 Observatorio da Frouxeira

  O intermareal, que onte ía cubríndose pola crecida, concentra xa bós grupos de gaivotas grandes. O mes que vén será espectacular.


     Un enorme Gaivotón descansaba entre os Corvos mariños

Gaivotón (Larus marinus) e Corvos mariños (Phalacrocorax carbo)


  Pero a noticia estes días é a presenza de un grupiño de 3 femias de Pato cristado americán (Ayhtya collaris)

 Pato cristado americán (Aythya collaris) e chupón (Aythya ferina), femias

  Non se atopaban excesivamente lonxe para as prestacións da SX50 (a uns 100 m), pero estaban xusto a contraluz e con unha luz mínima ademáis. Así que tiven que facer auténticos malabarismos entre a sensibilidade e a velocidade para poder lograr un mínimo de nitidez. Posteriormente, foi necesario editar bastante as fotos dixitalmente,  sobre todo aclarando un chisco as sombras, a cambio de perder contraste lóxicamente. Xa digo que as condicións non é que fosen malas, senón horrorosas.


Patos cristados americáns (Aythya collaris)

  Esperemos que se queden unhas semaniñas máis a ver se os podo coller de cerca e con boa luz.