Bicheando por Girona. Sorpresón nos Aiguamolls.

    Finalmente puiden facer unha única visita aos famosos Aiguamolls do Empordà, na provincia de Girona. A hora non foi a mellor (pola tarde nun día caloroso) e notouse nas observacións. Antes, o sábado pola mañá, visitábamos un lugar precioso, que recordaba moito aos vales caducifolios galegos. A verdade é que esta provincia catalana ten moito parecido a nivel paisaxístico con, digamos, o sur de Lugo ou certas zonas conservadas de Ourense.

Paisaxes de Girona

  Como digo, Ángeles Lago (Mari, pa los amigos) levoume a un lugar moi fermoso: Gorgues de la Font de la Torre de Canet d´Adri (menos mal que o apontaches no facebook, porque non lembraba o nome..)

 As "gorgues" son unha especie de pías naturais formadas pola erosión na pedra. A fría temperatura da auga impedíu que me metera máis aló do "punto crítico" (ejem).  Mamentras, outras buscaban o sol. Unha morea de lagartixas dos penedos movíanse entre o terreo pedreguento e granítico ao pé do río.

 Lagartixa dos penedos (Podarcis hispanica)

   E toca falar do serio. Aiguamolls de L´Empordà, un lugar que visitei na tarde do sábado aproveitando que Mari me podía deixar o carro mentras traballaba.

 Sinceramente, esperaba moito máis. Pero é que non acertei coa rota. Porque nestes sitios tan grandes podes botar horas camiñando polo lugar menos indicado nesa época do ano e levarte unha impresión errónea. E foi o que me pasou por andar con presas.

   Escollín un sendeiro que xa coñecera hai dez anos, e que parte do "Cortalet", que vén a ser o corazón do Parque Natural. E a cousa estaba bastante triste. Sorprendeume atopar varias lagoas con bastante auga pero case sen acuáticas.

  Ao comezar o percorrido na lagoa de Cortalet, afotaba estas dúas limícolas (na foto parecen unha soa). Non tiña telescopio, pero semellan Biluricos bastardos (Tringa glareola), quizá. Ricard Gutiérrez, o actual xefe das rarezas da SEO, comentábame que se viran dous Pilros pectorais (Calidris melanotos) por aló. Aínda que a foto é moi mala, solicito a xuda do comodín..

 Limícolas sp

  As Garzas boieiras aportaban vistosidade aos campos onde pastaban vacas. Os turistas urbanitas cataláns alucinaban coas vacas coma quén vé un dinosaurio (se veñen a Galiza flipan).

Garza boieira (Bubulcus ibis) e vaca común

   O toque de glamour aportárono un bando duns 30+ Flamingos (Phoenicopterus roseus) que se alimentaban no Cortalet.

    Moitos xóvenes estaban anelados. En Fuentedepiedra, no Delta ou na Camarga, imaxino.

Flamingos (Phoenicopterus roseus)

 Había máis cousas chamativas, coma Picapeixes, bastante comúns polo visto (e que nidifican no lugar):

 Picapeixe (Alcedo atthis)

.. ou un bon bando dunhas 100 Becacinas descansando en "La Massona"

Becacinas (Gallinago gallinago)

  De anátidas, poucas pola zona que visitei. Alavancos (Anas platyrhynchos) e 4 Patos frisados (Anas strepera). Algo ridículo para un lugar de importancia internacional coma é este. Xa dixen que non acertei no transecto. Quedei coas ganas de entrar por outras zonas, pero o domingo xa non me cadrou.

  O sorpresón, absolutamente inesperado para min, foi comprobar a abundancia do Lagarto verde nestas terras litorais do noreste ibérico. Ignoraba completamente que chegaran aquí.

  En total observei dúas femias e un macho, que tomaban o sol na beira mesmo do itinerari. Ademáis resultaron bastante máis confiados, penso, que os nosos Lagartos das silvas (Lacerta schereiberi, que vén a substituir ao verde no mesmo nicho ecolóxico, pero na parte noroccidental da Península).

 Lagarto verde (Lacerta bilineata), macho

Lagarto verde (Laceta bilineata), femia

Ben, esperaba máis desta visita, pero en apenas tres horas, e se te equivocas de transecto, tampouco podes esperar milagres. Pero se tedes ocasión de ir aos Aiguamolls ou ao Delta de L´Ebre, non volo pensedes. SEMPRE paga a pena.

 Ata a próxima. Adeu.