Villafáfila, 2ª parte. A chaira.

 Coma sempre, a parte máis agradábel da excursión foron os paseos pola estepa e polas dehesas (non sei como facer con esta palabra, en galego non existe e en portugués, o noso idioma irmán, dise "montado", pero non estou seguro).
  A Primavera há comezar en breve. Mentras, a avifauna invernante vai abandonando pouco a pouco as nosas latitudes. Os Millafres reais aínda poden observarse en abondancia na Tierra de Campos.

 Millafre real (Milvus milvus)

 Busquei o primeiro Lagarteiro das torres (Falco naumanni) en Otero de Sariegos, onde hai unha das colonias máis importantes de Castilla-León e, lóxicamente, de todo o norte peninsular; mas só dei con lagarteiros comúns.

Lagarteiro común (Falco tinnunculus), femia

 Os Mouchos son úns dos habitantes máis simpáticos deste pobo semiabandonado polos humanos que é Otero. Adoitan vixiar aos ornitólogos con curiosidade. Para un ferrolán (onde esta rapaz nocturna é rarísima) segue sendo unha das atracccións de Villafáfila.

 Moucho (Athene noctua)

 Hai un ano descobrín o interesante que se volven as chairas do Sur de Barillos ao atardecer. Teñen algo especial, máxico, realmente. E era un dos obxectivos obrigados desta visita.

 Avetardas (Otis tarda) ao atardecer nas chairas de Barillos

  Ademáis de ser unha zona moi tranquila, apartada das rotas turísticas principais, concentra unha impresionante variedade de aves esteparias. Alí é obrigatorio deixar o coche e dar un paseo tranquilo, baixo o frío cortante da meseta e coa música que aportan os cantos dos aláudidos e os reclamos das Avefrías, mirando cara eses horizontes infinitos onde non hai liñas de alta tensión, nin edificios que afeen a paisaxe, nin somieres que delimiten fincas. Vamos, en plena natureza esteparia. Un pracer para os sentidos e para a alma da persoa sensíbel.

  Na pequena lagoa de La Bamba, concentrábanse unhas 300 Píllaras douradas.

Píllaras douradas (Pluvialis apricaria) e outras limícolas en La Bamba

  Na tarde do venres ocorreu un pequeno imprevisto. Acabáronse as dúas baterías da bridge (unha delas é de competencia e se nota). Afortunadamente levaba tamén a reflex, seguindo o consello que me dera un amigo a semana pasada (grazas Álvaro!!). Non é o mesmo, pero puiden tirar algunhas fotos importantes alomenos. Como esta Curuxa das xunqueiras (qué pena non ter operativa a SX...):

Curuxa das xunqueiras (Asio flammeus)

  Unha parella de Curuxas apareceu e estiveron voando xuntas un bo pedazo e emitindo reclamos. Quizá sexa un territorio de cría. Se queredes ver unhas fotos mellores desta especie pinchade no blogue de Miguel Rodríguez, un xoven naturalista de Salamanca (El Ornitoblog).

 Dous Cortizois de barriga negra (Pterocles orientalis) pasaron relativamente perto da miña posición, pero non puiden fotografalas. Afeito á bridge, o autofocus pontual da reflex xogoume unha mala pasada coas presas e fóiseme ao infinito. Co difícil que é velas así de cerca e con boa luz... mecangoenla....

 En xeral, abondaban os aláudidos nesta zona esteparia. Lavercas (Alauda arvensis) e Calandras reais (Melanocorypha calandra). Moi cantores algúns exemplares.

Calandra real (Melanocorypha calandra)

 Tamén había moitas Picas (Anthus pratensis e spinoletta) pola reserva toda, en xeral. Penso que se nota o paso. E Lavandeiras brancas. Entre elas observei varias das subespecie británica, tanto en La Bamba coma en La Rasa.

Lavandeira moura (Motacilla alba yarrellii)

Igualmente era notábel a presenza migratoria de outros paseriformes na reserva, coma Tordos comúns (Turdus philomelos) ou Picafollas (Phylloscopus collybita/ibericus), nas áreas con arboredo ou mato. Tamén me chamou a atención a presenza dunha Papuxa do mato no camiño que vai ao observatorio de Otero o sábado 8.

Papuxa do mato (Sylvia undata) en Otero de Sariegos

 E tamén o sábado, o primeiro Pedreiro da temporada, nunhas ruínas.

Pedreiro cincento (Oenanthe oenanthe)

 Os Pardais chiadores son outro paseriforme habitual en Villafáfila.

Pardal chiador (Petronia petronia)

   Ao anoitecer, comezaban a cantar os coros de Sapo corredor (Bufo calamita) en todas as charcas e lagoas da zona. Pareceume oír tamén a voz do Sapo de asparóns (Pelobates cultripes), pero non estou familiarizado con ese anfibio mediterráneo. Tiña un trueiro novo sen estrear no maleteiro, pero preferín "non intervir". Os meus permisos de manipulación de hérpetos están limitados a Galiza, aínda que quizá solicite autorización para Villafáfila. A ver cómo fago..

 Charca artificial na zona da Bamba

   Na mañá do Sábado achegueime ata o montado de Castronuevo. Estaba precioso, todo verde.

 Aciñeiral aberto en Castronuevo-Cañizo

 A abondancia de choivas invernais outorgaban  á zona un aspecto como de campo de golf, coberto de pequenas charcas.

  A esta charca téñolle unhas ganas....Ten unha pinta.....

 En Castronuevo non faltaron os Pombos pequenos (Columba oenas), con bandos de 6-12-2-15, etc. Nin os Picanzos reais (Lanius meridionalis), con tres exemplares avistados no transecto. Tamén Cotovías pequenas (Lullula arborea), Perdizes (Alectoris rufa) e dúas Lebres (Lepus granatensis). E moitos paseriformes en paso. E a sorpresa da xornada: un Tordo real (Turdus pilaris). Vai unha imaxe testemuñal.

Tordo real (Turdus pìlaris)

 Só botei de menos unha cousa nesta excursión: dispór de máis tempo!. Polas circunstancias que xa coñecedes prefiro voltar ao día seguinte, e para patear todo o que a min me gosta sería necesaria unha visita de tres días. Polo resto, todo foi perfecto. Necesitábao.