Dedicación a José Curt

 Na presentación deste blogue fixen unha adicatoria a unha desas persoas que a ún lle inflúen para ben (tamén os hai que o fan para mal..): o mestre Gerald Durrell. Por aquilo de non ser repetitivo gardei outra mención a José Curt. Hoxe toca.
  Teño a sorte ademáis de que José é seguidor deste blogue, algo que me honra (e me enche de responsabilidade tamén, carallo).

 Sempre pensei que o traballo de biólogos e profisionais é menos agradecido có dos divulgadores da Natureza. Todo o mundo coñece a Félix Rodríguez de la Fuente pero, fóra do círculo de naturalistas, ninguén sabe quén foi Bernis ou Valverde,  contemporáneos del, e cuxos coñecimentos plasmaba Félix nas súas publicacións e programas.

 Sen embargo penso que os divulgadores son igualmente importantes. Nas facultades, os estudantes de bioloxía teñen acceso a traballos de importantes científicos, e mesmo poden chegar a coñecelos persoalmente ou recibir clases deles.  Pero sen Attemborough, Félix, Cousteau ou Curt, por exemplo, moitos de nós xamáis seríamos hoxe o que somos. Cada ún terá os seus autores de cabeceira e que lles inspiraron neste camiño tan fermoso do estudo e observación do medio natural. No meu caso foi probablemente José Curt Martínez a maior influencia que tiven, xunto con Durrell, por suposto.

 Este libro foi para min un auténtico "shock". Cando era neno coñecía (pola tele e polos libros) a bichería e estaba canso de ver cousas sobre África, Venezuela, Doñana, etc... Pero un día caeu nas miñas más o libro dun "tipo" que falaba de Antela, Cospeito, Ancares, O Grove, Valdoviño!!! Aquilo supuxo unha inmediata vinculación, para sempre, con aquel autor, menos coñecido ca outros, pero moito máis cercano.

  Curt é escritor, cazador, perito agrícola,...moitas cousas. Pero, por encima de todo, naturalista.
O inxenioso sentido do humor (con retranca incluída) que destilaban as súas palabras non fixeron máis que aumentar o meu interese por Curt. Un libro de José, "Más allá de la corredoira", deume unha visión totalmente distinta do mundo da caza, con uns cazadores moito máis sensibilizados e respetuosos pola fauna. Tiven a sorte de coñecer algún coma el no  traballo. E que, curiosamente, é coñecido como "José o cazador!"

 Uns anos máis tarde saíu un libro publicado sobre "Esos anfibios y reptiles gallegos". Era de Curt e de un tal Pedro Galán.  Iso foi para mín o último impulso no camiño da herpetoloxía. Hai uns anos regalei este libro a un rapaz da SGHN.  Quedou en moi boas maos (aínda que me deu moita pena desfacerme daquel libro, a verdade)

  Hoxe Curt vive en Madrid, pero garda un enorme recordo do seu pasado nos vinte anos que pasou en Galiza, como me demostrou cando falamos últimamente. Desgrazadamente unha reunión inoportuna en Santiago privoume do pracer de coñecelo persoalmente. Outra ocasión haberá José, seguro.

 Os simples e superficiais quizá me poidan tachar agora de "pelotas". Tanto me ten. Isto era algo que tiña que dicilo, si ou si. Un pequeno recoñecimento a Curt e a todos os divulgadores de Natureza do mundo. Sen eles non seríamos o que somos!.

 GRAZAS MESTRE