Seguimos con tiempo lluvioso y eso implica vuelta a los muelles de la ría, que es donde mejor se está en días de temporal.
Otro día más en la oficina
Un detalle que he observado es que la población invernante de ánades azulones parece estar más repartida que años atrás. Ya no censo la localidad para la SGHN pero las observaciones parciales que vengo haciendo indican una presencia más numerosa, con hasta 100 individuos, en pequeñas ensenadas donde antes podías ver sólo 20 o 30 (O Baño, por ejemplo). Sin embargo veo menos que antes en el fondo de la ría (Neda - O Couto), donde históricamente se contaba el 80-90 % del total.
Ya digo que tampoco estoy haciendo censos completos e igual son apreciaciones engañosas pero es posible que la entrada en funcionamiento de la red de saneamiento haya traído mejoras en la comunidad botánica marina o de pequeños organismos acuáticos de la que se alimenta este ánade. Desde luego algunas de esas ensenadas (como A Gándara) eran auténticas cloacas y ahora mantienen azulones o incluso espátulas!
Ánades azulones (Anas platyrhynchos)
Sony RX10 III (focal 480 mm) ISO:1600 V:1/160 F:4
Ánades azulones (Anas platyrhynchos)
Sony RX10 III (focal 590 mm) ISO:1600 V:1/160 F:4
Zampullines cuellinegros (Podiceps nigricollis)
Sony RX10 III (focal 600 mm) ISO:3200 V:1/500 F:4
Termino con un andarríos chico que se dejó hacer desde muy cerca. Desde el coche, eso sí, porque esta pequeña limícola es como el busardo ratonero. Puedes pasar a 100 km/h junto a él que no se inmuta pero paras el coche, abres la puerta y adios muy buenas.
Andarríos chico (Actitis hypoleucos)
Sony RX10 III (focal 600 mm) ISO:800 V:1/160 F:4
Andarríos chico (Actitis hypoleucos)
Sony RX10 III (focal 600 mm) ISO:800 V:1/160 F:4
En esta época de coleccionismo enfermizo reivindico la figura de las aves (por ahora) llamadas comunes. Y es que, por mucho que intento racionalizarlo, yo sigo sin entender como una persona supuestamente aficionada a la Naturaleza pude cruzarse toda Galiza o toda la Península solamente por ver un mosquitero de Hume. Para luego, a la semana siguiente, hacer lo mismo por una limícola en una salina de Murcia o un búho nival en Asturies. Y así todos los meses. Aunque estoy seguro que Repsol y Cepsa lo agradecen enormemente (el Planeta no creo).
Andarríos chico (Actitis hypoleucos)
Sony RX10 III (focal 600 mm) ISO:800 V:1/160 F:4
Andarríos chico (Actitis hypoleucos)
Sony RX10 III (focal 435 mm) ISO:800 V:1/160 F:4
Boas meu! Eu penso que a realidade é moito máis poliédrica: eu fago censos PERO TAMÉN vou ver rarezas. Emito CO2 cada vez que collo o coche PERO TAMÉN creei charcas para anfibios con capacidade para secuestrar CO2. Podo poñer exemplos abondo... En todo caso, unha persoa que observa aves non é un ornitólogo ou ornitóloga: é un observador ou observadora de aves. Que as súas observacións contribúan á ciencia depende de se as comparte ou non. Unha persoa que fai censos semanais dunha zona húmida pero non os publica é mellor que outra que sube unha cita dunha especie (calquera) a Observation, eBird ou iNaturalist? Deixo aí a reflexión. Unha aperta crack! Damián
ResponderEliminarNon sei por qué pero sempre teño a sensación de que escrebes este tipo de comentarios críticos "orientado" por terceiras persoas que che dixeron algo pero que non se atreven a dicirmo a min directamente (é unha sensación, non digo que sexa certo).
EliminarComo xa sei o que hai con este tema tentei ser moi específico, aclarando que non me parece ben os que se cruzan Galiza ou España SOLAMENTE (resaltado en negriña como podes ver) para ver un picafollas de Hume. Engadindo a continuación que me refiro a persoas que repiten esa práctica á semana seguinte, e así todo o ano. Vamos, que non falo dun "paxareiro" que fai outras cousas pero que TAMÉN quere ver raridades. Na miña opinión esa práctica resulta 100 % censurable, tanto desde o ponto de vista ecolóxico coma simplemente ético. Porque os naturalistas non somos perfectos e a propia práctica naturalista causa danos á natureza, sexa a gasofa para ir censar Ortigueira como a pasada dun trueiro arrastrando a flora dunha charca ou o levantamento dunha pedra destruindo un formigueiro (supoño que te refires a iso coa "poliedria", que con tantas palabras raras que hai agora xa non sei se me estás a falar de sexo :). Xustificar esas prácticas coleccionistas paréceme algo incomprensible (que houbo xente que colleu un avión para ver unha píllara siberiana en Neda, por Deus!!!). Penso que o teu "pasado rarólogo" te traiciona o sentido común e a comprensión leitora deste post, que me parece moi correcto.
Un besiño ;)
Pasado e presente, meu. Sigo de cerca todo o relativo a rarezas, como unha parte do estudo das aves. Así tamén tento estar informado de publicacións científicas e divulgativas sobre taxonomía de aves, cambios poboacionais, atlas, etc.
ResponderEliminarQuizais miña comprensión lectora non é perfecta, xa que, a miúdo, quero ler demasiado entre liñas. Isto non é conveniente, porque podemos incorrer en erros. Pasouche a ti: iso que dixen no anterior comentario é de colleita propia, non calco opinións de terceiros. Aperta! D
Benquerido Damián, se me equivoquei na apreciación que indicas non sería un problema de "comprensión leitora" pola miña parte, dado que esa opinión que verquín é produto de confrontar as nosas conversas privadas co que ás veces escrebes aquí. Cousas que na miña opinión son un pouco contraditorias.
EliminarE sigo a ver un sesgo (que dicides os científicos) pola túa parte á hora de interpretar as miñas palabras, que NUNCA, NUNCA foron dirixidas cara o lexítimo interese polas raridades que poida ter un naturalista, un ornitólogo ou un "poliédrico". A min encantoume ver o mergo grande en Valdovo, que non vía desde hai 37 anos. O único que critico é que moitos colegas únicamente se dediquen a iso, con todo o que conleva. Sempre fun moi claro neste aspecto e sorpréndeme este arrebato teu de hoxe, siceramente.
Nada, desculpa se parecín arrebatado. Boa noite!
ResponderEliminarPor Deus, Damián, ti non tes nada polo que desculparte! É unha discusión nornal entre amigos con diferentes pontos de vista (ou diferentes enfoques). Non che acepto as desculpas porque non tes nada polo que te desculpar.
EliminarVeña, que vou cear. Un abrazo.