Outra entrada sobre rá vermelha (Rana parvipalmata)

   Hoje nom é um dia especialmente bom para mim, mas cumpre erguer a cabeça, respirar forte e dar um passo adiante (com sorte dentro dum tempo todo voltará à normalidade, espero).

   O que nom vai voltar à normalidade é a péssima qualidade das augas do encoro das Forcadas, arestora num estado lamentável devido à eutrofizaçom causada por verquidos orgánicos derivados da atividade agropecuária. Para pedir subvençons bem que sobem a voz, para denunciar os que contaminam sempre hai um silêncio cúmplice entre eles. Aforro pôr fotos para nom me deprimir mais ainda.

 O passado 22 de maio visitava este encoro valdovinhês junto com José Ramón Castro Gómez coa ideia de fazer um controlo de aquáticas reprodutoras (que já imaginava breve). Por "salientar" algo, dizer que vimos 6 mergulhons pequenos (Tachybaptus ruficollis) e 3 galinhas de rio (Gallinula chloropus) na zona que controlamos; que abrangue, digamos, 70% da superfície do encoro. Tamém umha fêmea de lavanco com 9 pitos de curta idade.

Fêmea de lavanco (Anas platyrhynchos) com pitinhos cativos

Adulto de galinha de rio (Gallinula chloropus) na cola de Vilaboa

 De libelinhas nada de nada. Além da eutrofizaçom, que causóu un severo declínio ou mesmo a extinçom de espécies coma Libellula quadrimaculata, Orthetrum cancellatum, Chalcolestes viridis, Erythromma viridulum ou Crocothemis erythraea, o tempo frío nuvoso e treboento que tivemos nom ajudou. Porém si puidemos desfrutar das moitas rás vermelhas que se mostravam ativas em horas diurnas graças a esse tempo húmido e morno. 

Rá vermelha (Rana parvipalmata)

   A Panasonic G7 co 100-300 mm vai moi bem para certas cousas. Em fotografia de aproximaçom cumpre, simplesmente.

Rá vermelha (Rana parvipalmata)

  A rá vermelha foi durante décadas Rana temporaria parvipalmata. Agora já possúi um status próprio coma espécie diferenciada: Rana parvipalmata. Os dias co ar carregado de humidade, sem vento e com temperaturas suaves (10-20 ºC) som especialmente propícios para observar este endemismo do norte peninsular. Um anuro que para se reproduzir nom escolhe o corpo principal de auga do encoro, senom prados alagados ou poças temporais da contorna. Por esse motivo nom padece tanto os efeitos da eutrofizaçom nem das espécies invasoras como aqueles anfíbios que habitam as augas do encoro (todas em declínio evidente desde a introduçom de P. clarkii).

Rá vermelha (Rana parvipalmata), morfo ocre

Remato cum exemplar de parvipalmata que explica à perfeiçom porque em galego chamamos "rá vermelha" a esta espécie. 

Rá vermelha (Rana parvipalmata)

Panasonic G7 + 100-300 mm   ISO:800  V:1/200   F:5,6

 Enfim, bom dia a todos, todas, todes e seres sem identidade gramatical.

De vuelta por A Terra Chá

  Ayer sábado volvíamos a Cospeito (Lugo), que nos recibió de nuevo con cielos cubiertos y muchos campos arados.

  No entiendo mucho de agricultura, pero que yo sepa los campos no se solían arar de manera tan salvaje en plena temporada de cría de las aves. Al menos cuando las tierras se dedicaban al cultivo, no al forraje para la industria de la carne, claro.

Campos arados en plena primavera

 Tenía intención de observar al sisón (Tetrax tetrax), pero si destrozan su hábitat de esta manera resulta difícil. Apuntad el nombre de esta especie, la próxima que se extinguirá en Galiza.

  Había que respirar algo de optimismo y nos acercamos a la parroquia de Goá, que aún conserva el paisaje tradicional de esta zona. Parcelas de pasto para ganado extensivo, praderas con abundancia de gramíneas, setos vivos y arboleda caducifolia autóctona son otra cosa. 

Paisajes de Goá (Cospeito)

Praderas seminaturales

  En estos sitios presta realizar transectos ornitológicos. Con herramientas como ebird ayudamos a que nuestras observaciones queden registradas y sean de utilidad científica. Aunque tengamos que andar colgados del teléfono (personalmente me recuerda a los viejos de antes, que escuchaban los partidos de fútbol con el transistor).

Un servidor escuchando y registrando aves en ebird

Foto: José Ramón Castro (Nikon P900  focal 60 mm  ISO:110  V:1/400  F:3,5)

Pistas por las que muestreamos

Gramíneas diversas

Foto: José Ramón Castro Gómez (Nikon P900 focal 380 mm  ISO:160  V:1/400  F:5)

  No entiendo de botánica y se agradecen opiniones. ¿Éstas de la foto son margaritas o margaritones?

Leucanthemum sp (sylvaticum, probablemente)

Foto: José Ramón Castro Gómez

 De la orquídea conozco el género al menos. Encontramos más de 10 ejemplares junto a una de las pistas que recorrimos. Muy hermosas, como todas las de la familia.

Orquídea (Dactylorhiza elata)

  Unas matas de zarza formaban el hábitat apto para el lagarto verdinegro (Lacerta shreiberi).

Lagarrto verdinegro (Lacera schreiberi), macho nupcial

  Al abrigo de alisos, abedules y robles pululaban un buen número de pajarillos eurosiberianos, como corresponde a esta zona. Una pareja de agateadores comunes se afanaban en llevar alimento a sus polluelos, lo cual facilitó su fotografía.

Agateador común (Certhia brachydactyla)

Panasonic G7 + 100-300 mm  ISO:1000   V:1/320   F:5,6

 La Panasonic G7 con sensor micro 4/3" va de cine, pero el objetivo se queda claramente corto para según que fotos, obligando a recortar mucho las imágenes. Por desgracia no voy a poder comprar el 100-400 a corto o medio plazo. Habrá que adaptarse (o utilizar las cámaras bridge).

Agateador común (Certhia brachydactyla)

 Me despido con un pollo volantón de mito (Aegithalos caudatus). Desde siempre me ha parecido uno de los pájaros más bonitos de nuestro país. Por alguna razón me recuerdan a los gremlins de la famosa película.

Mito volantón (Aegithalos caudatus)

Mito volantón (Aegithalos caudatus)

Panasonic G7 + 100-300 mm  ISO:800   V:1/320   F:5,6

Os espero en el próximos post.

Unha mañá ben interesante en Cospeito

  Ontes voltaba pola Terra Chá luguesa, na compaña de José Ramón Castro. A chaira recibíunos con ceo toldado e un orballo cativo. Axiña foi clarexando.

 A Espiñeira (Cospeito)

   Primeiro paramos nos campos da Espiñeira (Cospeito). Máis unha vez a madruga tivo premio. En cuanto escoitabamos os moitos paxaros que nese momento estaban a cantar unha lebre apareceu e desapareceu pola pista adiante. Había moitos anos que non tiña observacións dela no noso país. Un lagomorfo que, coma tantas outras especies, está a extinguirse na maior parte do territorio.

Lebre ibérica (Lepus granatensis) fotografada en Zamora

    Apenas quince minutos depois chegaba a segunda sorpresa da mañá: unha martaraña que patrullaba  pola pista da parcelaria. Aínda que resulta doado observar este mustélido nos meses de xullo e agosto estranoume ver un exemplar activo a mediados de Maio. Deunos tempo a sacar unha imaxe documental a través do parabrisas do carro.

Martaraña (Martes martes) Foto: José Ramón Castro

Nikon P900 focal 950 mm   ISO:1600   V:1/100   F:5,6

    Grazas ás observacións directas ou aos excrementos atopados estamos a comprobar que a martaraña visita espazos abertos con máis frecuencia do que pensaba. Tentamos relocalizala de novo mas foi imposíbel, a pesares da escaseza de cobertura forestal presente no lugar.

Agras da Espiñeira

   Maio é o mes por excelencia para desfrutar da Natureza na sua plenitude. Por momentos a cantidade de paxaros que estaban a cantar fixeron esquecer o triste panorama de xornadas anteriores. Sempre é un pracer volver ouvir o paspallás (Coturnix coturnix), o cuco (Cuculus canorus), o ouriolo (Oriolus oriolus), a laverca (Alauda arvensis) ou a papuxa común (Curruca communis).

  Unha parella de paspallás saíu voando case baixo os nosos pes.

Parella de paspallás (Coturnix coturnix)

Picanzo vermello (Lanius collurio)

Nikon P1000 focal 2600 mm   ISO:140   V:1/160   F:7,1

Laverca (Alauda arvensis)

Panasoni G7 + 100-300 mm  ISO:2000   V:1/125   F:5,6

  Resultou especialmente gratificante a observación de varias papuxas comúns (agora Curruca communis), paxaro insectívoro extinguido na comarca de Ferrol - Ortegal, onde agora só podemos ollalo nas pasaxes migratorias.

Papuxa común (Curruca communis). Disparo a través do parabrisas do carro

Panasonic G7 + 100-300 mm   ISO:1600   V:1/320   F:5,6 

Papuxa común (Curruca communis)

  Esta papuxa é un taxón eurosiberiano que habita principalmente lindeiros forestais e sebes en terras agrícolas. Na miña opinión é unha das papuxas mais bonitas, que canta pousada ou en voo. Iso si, é igual de difícil de afotar que as outras papuxas. E o tele 100-400 para a G7 vai ter que esperar...

Papuxa común (Curruca communis)

  Tiña pensado facer un transecto pola Zapateira e pola Veiga de Pumar pero cascou o motor de arranque do meu carro e houbo que abortar misión (grazas que demos acendido de novo e puidemos voltar a Ferrol). Terminamos coa rula común, outra das xoias do noso campo, que observábamos na aldea da Zapateira:

Rula común (Streptopelia turtur)

Nikon P1000 focal 2000 mm   ISO:560   V:1/200   F:6,3

Vémonos na próxima entrada!