Seguidores e seguidoras

martes, 29 de junio de 2021

Palestra do G.N. Hábitat

  Agora que son socio do Grupo Naturalista Hábitat resulta un pracer para min partillar as actividades que organizan. Aínda que eu son un "obsoleto tecnolóxico" e non me manexo nada ben nestas cousas das conferencias online (cousas do covid-19) infórmovos da videoconferencia prevista para o día de mañá ás 20,30 horas, a cargo de Atocha Ramos. Animo a todos os leitores que teñan interese a participar e anotarse.

 Tedes máis información no seguinte enlace: G. N. Hábitat

domingo, 27 de junio de 2021

Panasonic Lumix G7, un nuevo miembro para la familia

 Aunque llevo varios meses sin dolor (gracias a Dios!) el problema en mis cervicales sigue presente. Entre eso y las ganas de mejorar mis fotos esta semana decidía aprovechar una oferta y comprar una nueva cámara: la Panasonic Lumix G7.

Panasonic Lumix G7

  Es una cámara evil o sin espejo ("mirror less", en inglés), que se diferencian de las reflex en que no tienen ese espejo que "refleja" la imagen al visor óptico. Al igual que en las reflex, las marcas fabrican cámaras evil con sensores de diferente tamaño. En el caso de la Lumix G7 hablamos de un sensor de 4/3 de pulgada (el más pequeño dentro de su sector). O sea, mayor que el de mi Sony RX10 pero menor que una reflex APS-C. Ya en la mano sorprende su diminuto tamaño, menor incluso que una bridge de sensor 1/2,3" como mi Nikon B700.

Todos mis juguetes

 Reconozco que sus acabados son bastante pobres, con abundancia de plástico y un aspecto de "cámara cutre", pero eso es lo de menos si tenemos en cuenta su precio (399 euros me ha costado). Sus prestaciones son prácticamente como una reflex de gama baja pero con un tamaño y peso de bridge pequeña. Obviamente le falta un teleobjetivo adecuado para fotografía de aves (un asunto que todavía estoy debatiendo) pero el tamaño de sus lentes es igualmente mínimo, en comparación con los aparatosos objetivos reflex. Justo lo que un naturalista necesita.

 Para probarlo me acerqué al valle de Moeche, en compañía de José Ramón Castro. Allí pude conocer la cámara y el humilde objetivo 14-42 mm que trae (equivalente a 24-84 mm). No da para mucho pero sí para paisajes.

Panasonic Lumix G7 + 14-24 mm
ISO:400   V:1/80   F:9


  Una de las novedades de esta cámara con respecto a las otras que tengo es que su apertura cierra hasta F:24, más que la Sony RX10. Aunque para la prueba usé valores más bajos porque la luz en Mordor es un bien escaso a primera hora de la mañana.

Panasonic Lumix G7 + 14-42 mm
ISO:200   V:1/125   F:6,3

  Este objetivo es muy básico pero intenté hacer alguna toma de macro. Para cosas serias habrá que ver como va con el teleobjetivo, que probablemente será un 200-600 o un 200-800 mm (equivalentes). Esta flor de cardo no me parecía gran cosa vista en pantalla, hasta que vi los parámetros: ISO 1250, caramba, caramba. Ruido cero y nitidez más que aceptable.

Foto cutre de macro a 84 mm de focal
ISO:1250   V:1/200  F:5,6

  Supongo que un fotógrafo profesional jamás recorta las imágenes (sería reconocer que disparó a la distancia equivocada y aceptar pérdida de calidad). Pero a nosostros es lo que nos queda. Por eso el factor de recorte es una de las prestaciones más importantes cuando fotografiamos bichos, sobre todo aves. Con este coracero realicé una pequeña prueba:
 
Toma original sin recorte

 Procesando la imagen con Lightroom decidí recortar la foto para ver la pérdida de calidad que inevitablemente habrá siempre.

Aplicando recorte en la imagen original

 El resultado es muy bueno. Tened en cuenta que casi ni sé manejar la cámara y además esta toma fue en JPEG por un despiste (vamos mayores...). Porque a la hora de recortar un RAW siempre permite conservar una mayor calidad.

Toma JPEG recortada Lumix G7 focal 84 mm (equivalentes)
ISO:640   V:1/160   F:5,6

 Además llevaba la Sony RX10 III, sin duda la mejor cámara que tengo o he tenido. Una auténtica joya tecnológica que sólo tiene el déficit de una focal algo escasa para aves en Galiza. Aunque para mamíferos va de cine.

Zorro rojo (Vulpes vulpes)
Sony RX10 III focal 600 mm ISO:640   V:1/200  F:4

  Cuando la gente me consulta antes de comprar una bridge, esta Sony es siempre la primera opción que doy. La mayoría del personal se echa para atrás debido a su elevado precio en comparación con las compactas pequeñas pero no son conscientes de la diferencia abismal con respecto a las bridge de sensor 1/2,3". 

Zorro rojo (Vulpes vulpes) en carrera

  Es tiempo de carnívoros y si madrugamos un poco será relativamente fácil observar zorros, martas o incluso alguna comadreja en estos días de finales de Junio.

Marc Márquez tomando la última curva antes de meta
Sony RX10 III focal 541 mm   ISO:400   V:1/320   F:4

  Y ahora a seguir conociendo el nuevo juguetito. Aunque habrá que esperar a tener un teleobjetivo para conocer sus prestaciones en fotografía de bichos, que es de lo que se trata.

jueves, 24 de junio de 2021

Una salida imprevista al embalse de Forcadas

  Esta mañana y tras una asamblea general los trabajadores de Navantia abandonábamos la factoría a las ocho de la mañana por un paro técnico (todo mi apoyo para los compañeros de Eulen). Aprovechando que hacía una mañana estupenda me acerqué al embalse de As Forcadas (Valdoviño).

Embalse de As Forcadas, cola de Vilaboa
Sony RX10 III focal 24 mm  ISO:100   V:1/250  F:8

 Ni era la mejor hora (llegué cerca de las diez) ni es la mejor época. Además el nivel hídrico está muy alto, en parte por las intensas lluvias de la última semana. Y esas condiciones no son las mejores por aquí. Aunque resulte raro de leer a los amigos del Sur.

Uno de mis "observatorios"


  No había mucha cosa, la verdad. Lo bueno empezará a partir de Julio, con el inicio del paso migratorio y la bajada del nivel.

Azulón (Anas platyrhynchos) hembra con pollos de pocos días

  Un solitario cormorán grande descansaba en Vilaboa. Gracias a las sueltas de ciprínidos alóctonos impulsadas desde hace décadas por el lobby de la pesca el cormorán ha aumentado muchísimo sus efectivos en nuestros embalses. Pero no se lo intentéis explicar a los de Jara y Sedal, que igual les estalla su cerebro mononeuronal. 

Cormorán grande (Phalacrocorax carbo)

 Tras una semana de frío y lluvia, no esperaba encontrar muchos odonatos. Únicamente pude ver un Orthetrum teneral y este Calopteryx virgo. En los próximos días el tiempo será más anticiclónico y espero que se produzca una emergencia masiva de estos insectos.

Calopteryx virgo hembra
Sony RX10 III focal 600 mm  ISO:100   V:1/400   F:4

  Hay dos maneras de realizar "macrofotografía" con una cámara bridge. Una es acercarse a la distancia mínima en que puedes usar toda la focal disponible. En el caso de la Sony RX10 esta distancia es de 90 cm, en los que ya podemos enfocar con el zoom a 600 mm de focal. La foto anterior ha sido tomada de esta forma.

  Otra manera es acercarse todo lo posible sin que el bicho escape y bajar la focal lo que nos pida la cámara. En este caso además podemos bajar la apertura a valores más bajos, con lo que ganamos un poquillo de desenfoque del fondo (el famoso bokeh). Tengo otra foto con F:2,8 pero me gusta más esta con F:3,2, disparada a unos pocos cm del Calopteryx.

Sony RX10 III focal 54 mm  ISO:100   V:1/500   F:3,2

  Bueno, una salida sorpresa con la que no contaba y que vino bien para ir recuperando el contacto con las maravillosas libélulas.

miércoles, 23 de junio de 2021

Un gran día para la democracia

  Evidentemente "Bichos" es un blog de divulgación naturalista, pero también es un blog humanista y pacifista. Por ese motivo publiqué en su momento una entrada felicitando a la sociedad de Euskal Herria y España tras el fin de la terrible e injustificada actividad armada de ETA (pincha). Por supuesto condeno igualmente la represión y torturas sistemáticas de las policías española o vasca.

   Probablemente el Tribunal de Justicia europeo habría provocado esta decisión igualmente pero hoy se ha consolidado el indulto a los presos políticos catalanes tras su aprobación en el BOE. Desde Bichos e demáis familia felicito al gobierno español por esta decisión (que sin duda le va a acarrear una pérdida importante de votantes en la España profunda).  Hoy es un gran día para la democracia y para la libertad. Yo no soy independentista gallego ni nacionalista español pero sé valorar la importancia de esta decisión. Como cualquiera con dos dedos de frente.

sábado, 19 de junio de 2021

REFLEXionando

   Estos diez años de blog no habrían sido posibles sin mis adoradas cámaras bridge, esa suerte de todo en uno que parecen diseñadas por y para el naturalista. Desde luego que son ideales para el uso que yo hago de la fotografía en el campo, especialmente para fotografía de muchos animales que difícilmente podría retratar sin un hide o sin una larga espera camuflado bajo una red.

   Sin embargo toda esta experiencia como fotógrafo aficionado ha ido cultivando en mí un gusto por la composición y por la calidad de imagen que antes evidentemente no tenía. Y aunque mis fotos son aceptables para un blog de divulgación naturalista una parte de mí aspira a más.



    Especialmente cuando tomo fotos de paisaje, por ejemplo. Cierto es que no me paro demasiado (podría poner trípode para mejorar los parámetros y escoger mejores composiciones) pero mi percepción de la fotografía ha ido cambiando con el paso del tiempo y ahora veo cosas que antes no veía. Como la escasa profundidad en las imágenes - algo perfectamente normal con sensores tan pequeñitos como los que uso - o la falta de rango dinámico.



  Hace tiempo le decía al maestro Álvaro Fernández Polo que mis fotos cada día eran mejores (o menos malas) pero que sin embargo cada vez me gustaban menos! Y me dijo: "- Buena señal".

Paisajes de Moeche (A Coruña)

  Por supuesto ni soy fotógrafo ni aspiro a serlo, pero creo que he llegado a un punto en que me gustaría subir un peldaño y avanzar en aspectos técnicos de la fotografía. Y sin tener que retocar tanto las fotos con el Lightroom para compensar las limitaciones técnicas de las compactas.

  En el caso de la fotografía "macro", igual que cuando retrato aves, me gustaría poder aislar más al sujeto de su fondo, una lucha permanente que vivimos los usuarios bridge. Mis ojos empiezan a entender ese término que había leído antes referente a las "fotos planas". Ahora lo entiendo!

Pavo real (Inachis io) Fam. Nimphalidae

Loba (Maniola jurtina) Fam: Satyridae

Pieris rapae/napi-  Fam: Pieridae

Ortiguera (Aglais urticae) Fam: Nymphalidae

Ciervo volante menor (Dorcus parallelopipedus) Fam: Lucanidae

    Obviamente estoy diciendo que me gustaría disponer de mayor calidad en mi equipo. Incluso con la Sony RX10 III de sensor "grande" veo los límites que implica disponer de sensores tan limitados. Porque, como recordarán los lectores y lectoras veteranas, hubo un tiempo en que probé con las reflex y sé lo que son. Así que no oculto que echo de menos la mayor calidad en todo que tiene un equipo reflex o similar.

Corneja negra (Corvus corone), pollo volantón

Pinzón vulgar (Fringilla coelebs)

Herrerillo común (Cyanistes caeruleus)
Sony RX10 III focal: 493 mm   ISO:1000  V:1/320   F:4

  Hasta aquí la teoría. Ahora viene la realidad. NO EXISTE lo que yo necesito: un equipo ligero, que pueda meter en mi mochila y que me permita hacer tomas de macro, de paisaje y de lejos. Lo más parecido sería una reflex con tele todoterreno, pero se me quedaría muy corto en fotografía de aves (no llegan más de un 300... o 400 mm, como mucho).
    Para fotografiar aves se suele comprar un cuerpo reflex y un teleobjetivo 150-600 mm; o también cámaras sin espejo (las famosas evil) con tele largo, una barbaridad capaz de enfocar una mosca en una milésima de segundo. Pero:
  1. No me puedo permitir ese gasto
  2. Mis cervicales tampoco me lo permiten
  3. No podría fotografiar paisajes, hérpetos o insectos.
 Por supuesto la opción completa sería tener un cuerpo, un teleobjetivo de 600 mm, un macro y un gran angular... y un remolque para llevarlo todo. Os juro que si me toca la lotería volveremos a hablar del tema. Mientras tanto sigo elucubrando y dándole vueltas a esto, que pensar es gratis (hasta que también lo privaticen). Lo que está claro es que la pasión por la fotografía ya me ha envenenado. Que todos los venenos sean así.


Alcaudón dorsirrojo (Lanius collurio)

  Me despido con esta cigüeña blanca que observábamos hoy en el valle de Moeche. Por supuesto se trata de un ejemplar en migración o dispersión. Por ahora la especie no cría en nuestra comarca.

Cigüeña blanca (Ciconia ciconia) en Moeche

  Gracias por leerme.

martes, 15 de junio de 2021

Verde ZHJ8, nuevo DNI del pollo de gavión (Larus marinus)

   Tras dos años de sinsabores, ayer por la mañana podíamos llevar a cabo el anillamiento de un pollo de gavión atlántico nacido en tierras ferrolanas. Con Vítor Xosé Cabaleiro coma anillador, acompañados por Andrés Bermejo y Juan Rodríguez Silvar como maestros de ceremonias, entramos en la colonia y procedimos al marcado de "Susiño", al que conozco desde que era un huevo.

Susiño refugiándose del calor

  Tras ponerle la anilla metálica se le colocó también la de PVC, más visible desde larga distancia y que será la única que podamos ver con bastante probabilidad. 


 Y en ella luce su nuevo DNI: Verde ZHJ8.


  Una vez marcado fue devuelto a su refugio, donde se escondía del sol del mediodía. Debo añadir que los padres colaboraron un poco y no se comportaron tan agresivos como el otro día, cuando había entrado yo solo y tuve que salir por patas.

Silvar devolviendo al pollo a su refugio

Susiño, tras el anillamiento

  Ahora vienen unos días de incertidumbre hasta que pueda volar. Entonces su tamaño, mayor que una patimarilla adulta, le hará mucho menos vulnerable a los depredadores. Porque en Navantia hay muchos más de los que pensaba. De eso hablaremos en otra entrada que os sorprenderá; os lo aseguro.

domingo, 13 de junio de 2021

"Susiño", mañana vas a ser famoso

 Mañana será un día muy especial para el polluelo de gavión atlántico que ha nacido este año en un muelle del astillero de Navantia-Ferrol. Varios biólogos que estudian la especie vendrán para bautizar al pollo con una anilla de PVC y otra metálica, que servirán para su posterior seguimiento a lo largo de su vida. Esperemos que el fuerte calor y las tormentas de hoy no le hayan afectado.

Pollo de gavión (Larus marinus) con adulto

 Aunque para mí será siempre "Susiño" (o Susiña), un nombre que no le he puesto artificialmente, sino que ha ido madurando en mi mente. De manera natural ha ido surgiendo este diminutivo cariñoso que se me aparecía cada vez que lo observaba con mis prismáticos o fotografiaba. Yo no soy partidario de humanizar a los animales pero en este caso me ha resultado imposible no sucumbir a cierto vínculo emocional que se ha creado entre mí y estos gaviones tan especiales.


 En las últimas semanas he realizado controles casi diarios para segurarme de que el pollo seguía vivo. Ya tuvimos suficiente disgusto en 2019.

Susiño con uno de sus padres

Hembra de gavión incubando un día de calor

   También tuvimos la molesta presencia de un tercer ejemplar de gavión, que estuvo unos días incomodando a la pareja.  Y no me olvido de la misteriosa desaparición de uno de los dos huevos que había puesto la hembra, algo para lo cual no tengo nada más que sospechas pero ninguna certeza. Pero todo ha pasado ya y mañana, si no pasa nada raro, Susiño pasará a formar parte del patrimonio científico gallego. Miles de ornitólogos gallegos, españoles o europeos podrán leer su anilla allá donde lo vean, para identificarlo y aportar información a los responsables de su seguimiento.

 Toda la familia al completo

  Mañana será un gran día, Susiño!

Pollo de gavión atlántico (Larus marinus) Distancia: 180 m
Nikon P1000 focal 2600 mm  ISO:140  V:1/ 500  F:7,1

miércoles, 9 de junio de 2021

Martaranha (Martes martes), começa a tempada de carnívoros

  A partires de Maio começa a melhor época do ano para ver deloncinhas (Mustela nivalis) ou arminhos (Mustela erminea) activos polo dia. Com tal obxectivo estou a visitar os campos de Moeche, hoje na companha de José Ramón Castro. Sem embargo era outro mustélido o que saía ao nosso passo quando apenas eram as 7,10 h desta nuvosa manhá.

Martaranha (Martes martes) a caminhar pola pista adiante

  Nestas alturas do ano as fémias entran em celo e os machos tornam-se moi activos na sua busca, sendo daquela relativamente doados de observar na comarca de Ferrol-Ortegal


  Isso si, para vê-las cómpre madrugar. E a essas horas a luz adoita ser escasa ou quasse nula, especialmente se o dia amence cos ceos toldados, coma hoje. O qual supom um severo problema à hora de as fotografar com umha cámara bridge, aínda que as de sensor grande (umha polgada) vam moito melhor para estes casos, por serem moitíssimo mais luminosas, como bem puido comprobar José Ramón (que foi incapaz de fotografá-la coa Nikon P900). Eu alomenos puidem recolher imagens testemunhais bastante decentes coa Sony RX10, mas mirade com qué valores de ISO!

Martaranha (Martes martes)
Sony RX10 III focal 600 mm   ISO:5000   V:1/200   F:4

 Nestes casos é moi importante tamém dispór de formato RAW, pois a ediçom digital resulta imprescindível (as fotos originais eram moito mais escuras e borrosas ca estas que publico)


Martaranha (Martes martes)
Sony RX10 III focal 600 mm  ISO:10.000  V:1/250   F:4

  Este exemplar andava a ulir as beiras do caminho. Provábelmente fosse um macho à procura de rastros dumha fémia.


Martarnha (Martes martes) uliscando rastros 

  Sendo eminentemente umha espécie florestal, semelha que a martaranha penetra em vales agrícolas usando o bosque galeria de ríos coma o Xuvia. Na seguinte imagem podedes ver em círculo vermelho o local da observaçom de hoje. Em círculo azul o ponto aproximado onde atopei o excremento este domingo passado. Junto a éste aprecia-se bem o decorrer do río Xuvia e o bosque ripícola associado ao longo do seu percorrido

Pontos das duas observaçôes desta semana

Mapa da zona

   Bem, as fotos nom som todo o boas que úm quixera, mas tendo em conta as condiçons estou mais que contento. O mais importante é a obtençom de n ovas citas da espécie. Diferentes trabalhos publicados (C. Damián Romay e outros para revistas Chioglossa e Mobella do G.N. Hábitat ou Marcos Mallo Leira & Carmen Díez para Galemys "Nuevos datos sobre distribución de marta Martes martes en Ourense, Galicia. El fototrampeo como herramienta de muestreo de la especie" (2021) e tamém com. pessoal) apontan um aumento evidente na área de distribuiçom da martaranha no nosso país. Desde logo a minha experiência pessoal nas últimas décadas coincide co indicado nesses trabalhos. De feito, ademais da clara expansom da sp na comarca ferrolá venho detectando umha maior facilidade para a sua observaçom, igual ca no casso da lontra (Lutra lutra), outro mustélido que incrementóu moito as suas povoaçons.

Martaranha (Martes martes) olhando cara nós com curiosidade
Sony RX10 III focal 277 mm  ISO:10.000   V:1/250   F:4

Hábitat onde foi observada

  Outra manhá fantástica em terras de Moeche. Porque, estando tam degradada a nossa bisbarra (daí o alcume de "Mordor"), aínda ficam lugares bem fermosos onde poder desfrutar da observaçom da Natureza.