Seguidores e seguidoras

jueves, 31 de julio de 2014

Otro Carricerín cejudo (Acrocephalus paludicola)

  Esta mañana realizaba otra visita de control a la laguna de A Frouxeira, en Valdoviño. Quiero confirmar que han nidificado los zampullines comunes, pero aún es un poco pronto para los pollos (esta laguna es muy peculiar).


   Accedía a la "Baía da Lontra" por el sendero tradicional que parte de la fábrica de pinturas de Lago. Ahora el carrizo está crecido y la visibilidad es escasa si no te metes con botas altas. Para ello debes cruzar el canal del oeste, y que al estar la laguna tan llena es un punto complicado.
 Si cruzas, ya dispones de una buena panorámica sobre las masas de carrizal del margen occidental del lago.

 Carrizales de A Pesqueira

  Y ya no pude seguir más. El paso hacia la punta de la Pesqueira estaba tan inundado que no pude cruzar ni con las botas altas. Pensad que hace dos meses pasabas por aquí con calzado ordinario!

Ruta hacia la "Pesqueira", inaccesible

   Así que cambié de idea y me dirigí hacia la parte más interna de lo que hace casi treinta años bauticé como "Baía da Lontra" (marcado en rojo):


    No es tan peligroso de andar como la marisma central pero no os recomiendo que vayais por allí solos,  especialmente con el lago lleno. Sabéis que conozco aquello bastante bien y aún hoy me llevo algún sustillo de vez en cuando.

 "Baía da Lontra"

   Pongo una serie de fotos que fuí realizando mientras avanzaba con el agua hasta las rodillas (para que estéis allí vosotros, Inés ;)


     Lamentablemente la riqueza en aves reproductoras del lago, que nunca ha sido su punto fuerte tampoco, está en declive severísimo. Resulta increíble que viendo estas fotos os tenga que decir que durante el transecto no ví más acuáticas que unha hembra de friso, sin contar los reclamos de rascón y zampullín, así como una garceta grande (Egretta alba) que pasaba volando por allí. Tal como lo cuento. Para mí es sin lugar a dudas la laguna litoral gallega con mayor potencial ornitológico, con mucha diferencia sobre las demás. Pero la fortísima presión humana por una parte, y el peculiar ritmo hidrológico que tiene actualmente (con niveles mínimos en Primavera), provocan que su población residente de acuáticas esté limitada a Azulones, Frisos, Rascones y, en número muy escaso, Gallinetas y Zampullines, siendo la cría de la Focha un fenómeno muy irregular. Y habiendo desaparecido hace años el Avetorillo y el Carricero tordal, como especies más sobresalientes.


   La verdad es que ves las fotos o andan por allí y no te explicas cómo es posible no ver nada de nada... 
   Bueno, nada nada, no. Los Carriceros comunes (Acrocephalus scripaceus) andan estos días atareados cebando a los pollos de lo que debe ser ya la segunda nidada. Igualmente, dos grupos familiares de Escribano palustre (Emberiza schoeniclus) aportaban un rayo de esperanza ante este panorama tan desalentador de los últimos años en mi queridísima laguna.


     Este año no pude censarlos pues estaba liado con mil historias, pero estas dos familias de Escribano me hacen pensar que siguen manteniendo sus territorios de cría en el cinturón Oeste-Baía da Lontra. Sería, de confirmarse, una estupenda noticia. Porque hablamos de nuestra joya ornitológica.

Escribano palustre (Emberiza schoeniclus lusitanica)

   Otra buena noticia ha sido la observación de un nuevo ejemplar de Carricerín cejudo (Acrocephalus paludicola). Cuando buscaba el primer Carricerín común del verano avistaba un carricerín con un jizz completamente diferente. Cabeza más redondeada y ceja mejor definida (aunque de perfil no pude ver el píleo), "cara distinta" con ausencia de línea loreal, pintas en el pecho,.. Además mostraba una conducta mucho más tímida e iba solo, algo poco frecuente cuando aparecen los comunes. Y cuando escuché el reclamo ya no tuve dudas. Si el carricerín común emite un "trrrrc" seco característico que repite sin parar, el cejudo tiene un reclamo corto "chac", que personalmente me recuerda muchísimo a las currucas. Luego consultas las guías y escuchas las grabaciones de cantos y no parece tal, pero os aseguro que es así.


   En fin, esta rareza no va a mejorar la situación de la laguna, pero por lo menos me alegró la mañana..
 Hasta la próxima.

5 comentarios:

  1. Ola Xabi!

    Eu fai dous anos na Xunqueira de Alba- Pontevedra vin perfectamente e escoitei a un xuvenil de Acrocephalus paludicola emitindo ese reclamo. Tamén me lembrou ás papuxas. Incluso un pouco máis alto.
    Na páxina de xeno-canto.org aparece unha grabación en Polonia dun macho con ese reclamo.

    Saúdos!
    Vítor Xosé Cabaleiro Barroso

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Verdade que si?
      A ver se este verao dou afotado o susodicho en condcións. Valdoviño é, sen lugar a dúbidas, unha das súas "stacións de servizo" favoritas.
      Unha aperta, Vítor, e grazas pola visita.

      Eliminar
  2. Pois non criará moita cousa na lagoa para o seu potencial, pero unha folosa acuática (ou como se chame en galego) non se ve tódolos días. Así que noraboa e unha aperta.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Non se ve, non. A pena é que coa lagoa chea, como adoita estar nestas alturas, pois perde moito. As cousas como son.
      Ao mellor aínda me paso por aí esta semana a ver se pagas algo ;)

      Eliminar
    2. Iso está feito ho! Ti avisa si vés. Pero si queres coincidir ten que ser a partir do xoves, que agora marcharei tres días de viaxe.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos