Seguidores e seguidoras

lunes, 25 de junio de 2018

Ibis sagrado (Threskiornis aethiopicus) y un reencuentro especial

   Ayer domingo me acerqué hasta O Val, parroquia de Narón donde habíamos confirmado la nidificación del Gorrión molinero (Passer montanus) el año pasado. Realicé varios transectos por las mismas áreas pero no fui capaz de avistar la especie.


Paisajes de O Val

     Mientras paseaba y charlaba en compañía de un vecino apareció la "cigüeña" que lleva días en una finca próxima al campo de golf:


  Una cigüeña que no era tal sino un exótico Ibis sagrado, especie que desde el pasado invierno nomadea por la zona. Diferentes ejemplares avistados y fotografiados en parroquias de toda la comarca de Ferrol fueron noticia en el facebook local.


  Pensaba que serían ejemplares domésticos escapados de colección pero me he enterado que ya hay una población naturalizada en la costa atlántica francesa, procedente de ejemplares escapados de zoológico, con 400 parejas censadas en 2004 (fuente: S.E.O.). Así que es posible que estos ejemplares observados en la zona tengan origen francés.

Ibis sagrado (Threskiornis aethiopicus)

  Precisamente durante los muestreos ornitológicos del año pasado había conocido a un amigo muy especial. Un perro pastor escocés (creo), que me enamoró viendo como reunía un "rebaño" de gallinas con la misma técnica y seriedad que si fuesen ovejas en el pirineo navarro (si tenéis ocasión de ver algún documental sobre ello no os lo perdáis porque es realmente precioso verlos trabajar)


      Este perro además muestra un talante especialmente cariñoso (aún no sé ni como ladra) pero tampoco es de esos pesados que se te suben todo el tiempo y después no hay manera de deshacerse de ellos.  Viene, te saluda y te acompaña en el paseo por su territorio. Sin pasar por la escuela de adiestramiento, sin llevar ropita de niño, sin alimentación vegana especial,... sin la estulticia mascotera que convierte a estos magníficos animales en peluches idiotizados y consentidos.


  Hubo tiempo para una escena de tolerancia interespecífica. El que es bueno, es bueno con todos.


   Me decía un paisano sobre el perro "- Boh, ese non vale pa nada". Yo creo que sí, que vale mucho. Por lo menos sirve para reconciliarme con la esperanza.


 Y así, con esta serie de fotos sobre mi perro favorito nos despedimos por hoy.

Un perro civilizado

PD: por si algún espabilado me recuerda que el perro va suelto, indicar que estaba en fincas de su propietario y vecinos, no en un espacio natural público. Esa es la diferencia.

9 comentarios:

  1. Aclárate, el perro suelto, en la primera foto, está en un camino público y asfaltado.

    ResponderEliminar
  2. El can no solo debe ir atado en espacios naturales, sino también en lugares públicos, ése lo es, no creo que la carreterita asfaltada sea particular. A ver si ahora vas a ser algo mascoteiro en ese sentido.

    La gente no tiene por qué adivinar las intenciones de ningún perro, por muy "simpático" que parezca, ni siquiera hay que tenerlos miedo, te pueden morder igual. Sucede a todo lo largo y ancho de Galicia, como si por ser rural, los perros sueltos y a quien no le guste, que se j***.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Eu téñoo moi claro. Efectivamente nunha vía pública un can debe ir atado. Xa comentei que non facía falta lexislar máis ao respeito porque a lexislación actual é o suficientemente restritiva. De feito nalgún aspecto é mesmo excesivamente rigorosa (técnicamente un can non podería nin sequer mexar nunha rúa urbana ou edificación segundo a Ordenanza Municipal de Ferrol, que teño en casa). Pero eu apostei sempre por unha aplicación flexible da lexislación vixente en Galiza sempre que se garantice a convivencia, a seguridade das persoas e do medio natural. Eu cando tiña que pasear os cans da familia non coñecía a lexislación existente naquela época pero non molestaba a ninguén. Un can nunha vía rural non supón problema nin dun tipo nin doutro. Só un mascoteiro urbanita pode ver algunha similitude entre cousas tan diferentes.
      Grazas por comentar, Ricardo.

      Eliminar
    2. Hola, me refería a la costumbre "inveterada" en las aldeas y núcleos rurales de Galicia, de tener a los perritos sueltos, da igual que sen mastines, pastores alemanes, perros grandes, medianos o pequeños. Los paisanos se deben de pensar que un perro, por no vivir en la ciudad, ya es pacífico por naturaleza, cuando te pueden morder perfectamente o echarse encima. La de veces que me ha sucedido que, haciendo senderismo o paseando por pueblos del interior, se me han acercado canes sueltos, canes que nunca sabes sus reacciones, por muy dóciles que parezcan, que eso es cuento, porque les da una ventolera y te muerden. Da igual que les tengas miedo o no, en mi caso no, pero eso no quita para que no te puedan atacar sin previo aviso.

      Los perretes, en zonas de esparcimiento ad hoc. En el resto de espacios, nunca sueltos. Ya no vamos a hablar de playas y zonas adyacentes, donde los sueltan todo el año, les importa un carajo la avifauna y la gente en general. A mí, un impresentable, con uno de los peligrosos que se acercó suelto, me dijo hace no mucho en la pasarela de madera de una playa ferrolana): tiene más miedo que tú. Miedo no tuve, pero que quedé estupefacto con la contestación del incívico de turno.

      Te decía, respecto al Border Collie que has puesto en la entrada, que, vale, escena bucólica, pero perrete suelto, puede morder o atacaer a quien pase por allí, de la edad que sea. Las reacciones no las conocen muchas veces ni los propios dueños.

      Saludos.

      Eliminar
    3. Estou dacordo que no rural tamén sería necesario un certo control sobre este tema; porque eu tamén tiven tiven moitos problemas con cans de todo tipo polo simple feito de pasar a carón dunha casa. Con pastores alemáns, con palleiros e, sobre todo, con mastíns (auténtico medo sentín con algún destes bichos). Pero é un tema diferente, complicado de regular. Especialmente no relativo aos cans pastores tipo mastín que gardan o gando nas campas e montañas. Non podes pedir aos donos que os teñan amarrados.

      O mascoterismo é un problema urbanita 100%. E é aí, no mundo urbano, onde se pode regular e controlar de maneira moi doada, se houbese vontade. Eu acabo de saír dunha tenda DIA e case teño que pasar por encima dun pitbull sen buceira que estaba na porta (da correa da sua dona, certo). Pobre miña que se me ocorrese dicirlle nada por non ter buceira.. E as praias son todas elas praias caninas de facto, onde as aves non teñen unha mínima tranquilidade. As comunidades de viciños están saturadas de cans que causan graves problemas hixiénicos e de convivencia (esta mesma semana multaron a un personaje por molestar repetidamente a unha veciña cos ladridos do seu can). Ese é o problema: o mascoterismo.

      Eliminar
    4. No me refería a los perros pastores, que tienen que estar sueltos, obviamente, sino a los innumerables canes sueltos en aldeas y núcleos rurales. Esos dueños no pueden tenerlos a su aire.

      A la dueña de ese pitbull sin bozal no hay que decirle nada, es tontería ponerse a hablar con esos cafres. Llamada a la policía local y listo.

      https://www.lavozdegalicia.es/noticia/ferrol/ferrol/2018/06/28/perro-muerde-mano-nina-13-anos-barrio-recimil/0003_201806F28C3992.htm

      Perdón por poner un enlace de La Coz de Malicia, pero en fin, suma y sigue con el problemón del incivismo. Irá in crescendo y no hay más desgracias porque la suerte también cuenta.

      Eliminar
    5. Xa lin a nova do último ataque nas Casas Baratas. Imaxino a que "etnia" pertencen eses delincuentes que aínda por riba ameazaron á vítima. Outros que gozan de impunidade total neste mundo que vivimos. Outro "caso aislado"...

      Eliminar
  3. Cando os naturalistas faláis cos axentes da Xunta sobor o problema dos cans ceibes, ¿qué din? ¿por qué non hai sancións?

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pois polo mesmo motivo que non reciben sancións os propietarios que pasean cans de razas potencialmente perigosas soltos e sen buceira todos os días do ano por calquera cidade galega mentras os polis locais miran para outro sitio. A lei di unha cousa moi clariña pero non interesa eleitoralmente. O goberno que regule a ditadura mascoteria vai levar tortas ata no carné de identidade dos votantes (como antes pasou coa regulación do tabaco ou co control da velocidade nas estradas): "están para recaudar", "todo é proibir", "por San Xoan deixan as praias cheas de basura e non din nada", "pobres animaliños", "os cans teñen dereito a desfrutar da natureza", etc...
      Son moitos votos e as redes sociais teñen moito poder. Isto non ten máis ciencia

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos