Seguidores e seguidoras

sábado, 26 de marzo de 2016

Picogordos (Coccothrustes coccothraustes), el post más esperado

   Hace bastantes años que conozco la presencia del Picogordo (Coccothraustes coccthraustes) en los valles más mediterráneos de Ourense, donde supongo que es reproductor. Y digo supongo porque la observación de este tímido paseriforme es ciertamente complicada.  Para que os hagáis una idea de su escasez, el Atlas de Aves Nidificantes publicado por la SEO en 2003 no recoge ninguna localidad de cría en toda Galiza (en ningún grado, ni siquiera posible) y en el Atlas de Vertebrados de Galicia publicado en 1995 ya ni aparece.


    Es muy escaso o ausente en todo el NW y N peninsular, a lo que hay que sumar una conducta extremadamente reservada y tímida. La mayor parte del tiempo se alimenta o descansa en las copas de árboles caducifolios maduros, permaneciendo mucho tiempo casi quieto, como pude comprobar ayer, lo que lo hace más invisible aún. Por eso pensé que ahora sería un buen momento para fotografiarlos, antes de que salgan las hojas.


   Este fringílido peculiar es un consumado especialista que gracias a su fuerte musculatura facial y a su enorme pico puede romper huesos de fruta muy duros como el de la cereza, pero hoy se ponían las botas con las blandas semillas del chopo.

 Picogordo alimentándose de inflorescencias de Chopo (Populus nigra)

   Uno de los machos posaba constantemente en una "percha" desde donde emitía su canto territorial. No podía oírlo debido a la distancia y al ruido constante de un tractor cercano, pero veía como abría el pico para cantar. Un canto que es muy débil y simple, por lo visto.


   Y es que la distancia a la que estaban, alrededor de 60-100 m, los ponía fuera del alcance de un equipo fotográfico convencional, pero no de mi SX60, aunque tuve que esmerarme mucho y trabajar a fondo la edición de los archivos RAW para lograr esta nitidez, más que aceptable dadas las circunstancias (que el cielo estaba encapotado, aún encima)


    Es en estos momentos cuando disfrutas a tope las prestaciones de una bridge. Permite documentar algo casi como si llevaras un equipo de digiscoping pero de 300 gr y que cabe en un bolsillo.



   En Galiza lo he observado en el valle de Verín y, sobre todo, en el Parque Natural de Enciña da Lastra, donde ocupa varios arroyos y ríos tributarios del Sil, al abrigo de sus frescas choperas, aunque también visita a  menudo los encinares bajos próximos (en los Arribes del Duero es común en encinares, o lo era cuando iba por allí).


Hábitat típico de Coccothraustes en Galiza

  Desde 2002, que empezaron mis visitas a la zona había visto siempre  grupitos de 2,3 ó 4 ejemplares, pues este pájaro mantiene lazos familiares todo el año; en ocasiones también adultos con jóvenes, aunque en la presente década no tenía ya observaciones. Por eso fué un alegría inmensa disfrutar de hasta 24+ Picogordos! que se llegaron a juntar en varios árboles de la parte baja del valle.


   En contra de mi religión decidí cambiar a JPEG para probar el zoom digital, que dejé en 130x (focal equivalente a 2700 mm aprox.). Me "calenté" y disparé A PULSO las dos siguientes tomas con esa focal monstruosa y unas velocidades moderadas de 1/200- 1/320. No quedaron mal de todo (habría que ver el resultado con buena luz y trípode), pero sigo prefiriendo el RAW con zoom óptico.


 Picogordo (Coccothraustes coccothraustes)
Canon SX60 (JPEG y Zoom digital 130x)  ISO 200 V: 1/200   F:  6,5

 Después del subidón fuí a relajarme paseando por mi transecto habitual de Biobra:


 Fué salir del coche y dos Alimoches (Neophron percnopterus) aparecieron  planeando a media altura. Que yo sepa, la única pareja que nidifica en nuestro país.

 Alimoches (Neophron percnopterus)

  Si el otro día hablábamos de la escasez actual de ofidios, pues de grandes rapaces como Buitres o Aguilas mejor ni hablar. Una de nuestras últimas Aguilas reales (Aquila chrysaetos) llegaba majestuosa dos minutos después, aunque un Halcón peregrino apareció como un rayo para acosarla y atacarla furiosamente hasta echarla de su territorio.

Aguila real (Aquila chrysaetos) subadulta acosada por Halcón (Falco peregrinus)

  Tienen mala leche los halcones reproductores. En el astillero donde trabajo he visto ataques terribles a una corneja que estaba tranquilamente posada en el otro lado de la grada.

  Por supuesto es difícil ir a Ourense sin observar reptiles, que allí tienen su feudo gallego.


  Esta lagartija era Lacerta hispanica cuando empecé con esto; luego pasó a ser Podarcis hispanica, y ahora los taxónomos están debatiendo un montón sobre la situación específica y subespecífica de todas las podarcis ibéricas, que están segregando en varias especies nuevas. De estas cosas saben mucho más los colegas herpetólogos.

Lagartija ibérica (Podarcis guadarramae)

  Por último, una de mariposas. Encontré varios licánidos preciosos con parte externa del ala verde pero que desgraciadamente no pude afotar (Tomares ballus?) pero sólo pude pillar una mariposa común, pero que no me aclaro entre Nymphalis polychloros o Aglais urticae.


 Bueno, espero que os haya gustado el post, un poquillo extenso de más quizá...

10 comentarios:

  1. Que ben Xabi! Bonita entrada. Ultimamente estás que che saes coas observacións. Que envexa (sana). Polo menos podo desfrutar das túas fotos, xa que non de saír de bicheo.

    Biquiños

    ResponderEliminar
  2. A Lastra nunca defrauda!!! Que boas xornadas teño pasado por esas terras mirando Ps. hispanicus e bichejos térmicos.
    Apertas!
    Martiño

    ResponderEliminar
  3. Quedei impresionado coa serra, dimos unha volta este xoves para ver principalmente mariposas, entre outras vimos a Nymphalis polychloros gracias as identificacións dos compañeiros da SGHN, tambén lagartixa colilarga e unhas cantas plantas e insectos. Paxarada pouca cousa... Cando chegamos vimos planeando una rapaz moi grande no alto da pena e vendo as túas fotos atreveríame a dicir que era a mesma aguía real.
    Parabéns polos bicogrosos!
    Yago.

    ResponderEliminar
  4. Opa rapaces. Sí que mola moito a provincia de Ourense, toda ela. Unha peniña ver como está cada vez pior.
    Yago: se esa rapaz grande pasaba de aletexar nada, daba unha sensación de moita robustez e víase toda escura, era a Real ao 99% de poosibilidades. Ten un "jizz" moi doado. Se pola contra víase algunha parte ventral abrancazada, máis parda por arriba e parou a peneirar algunha vez... cobreira 100%.

    ResponderEliminar
  5. Opa rapaces. Sí que mola moito a provincia de Ourense, toda ela. Unha peniña ver como está cada vez pior.
    Yago: se esa rapaz grande pasaba de aletexar nada, daba unha sensación de moita robustez e víase toda escura, era a Real ao 99% de poosibilidades. Ten un "jizz" moi doado. Se pola contra víase algunha parte ventral abrancazada, máis parda por arriba e parou a peneirar algunha vez... cobreira 100%.

    ResponderEliminar
  6. Estupenda xornada Xabi! Parabéns! A observación dos voitres brancos é unha moi boa nova que acredita a súa presenza na zona un ano máis. O aguia real é reproductora na zona, a que según os anos que se lle perde a pista e en ocasións me ten feito dudar persoalmente da súa presenza como aniñante, así que confirmada cando menos coma zona de caza para a especie este ano. Non sei se segue a recibir molestias co asunto da escalada deportiva, tanto aguia coma outras aves rupícolas, descoñezo como está agora mesmo ese tema... Fai anos era un problema grande que parecía de imposible solución. Os peregrinos están controlados tódolos anos, supoño que a aguia pasaba perto de un lugar de cría da especie e foi "invitada" a sair de alí. Os bicogrosos unha pasada como non, xa disfrutei deles tamén fai unhas semanas. Apertas

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Vaia, non sabía da dichosa escalada deportiva. Cando non son os das bicis de montaña ou os paseantes con mascotas son éstes. Noutros países converten os espazos naturais en espazos protexidos; mentras aquí convertémolos en espazos de lecer para práctica deportiva dos urbanitas, paseo de cans, romarías familiares de domingo, etc...En fin, Europa queda moi lonxe aínda.
      Graciñas por comentar, crack.

      Eliminar
    2. Houbo bastante controversia co tema da escalada: Prohibición, incumplimento da mesma, multas, protestas... Pola rede tes bastante información sobre o tema. Lembro que cando nós andavamos co tema das aguias reais, era tema complicado. Agardo que hoxe en día o xa estea claro e se respeten a normas. Tamén había algo de actividade de piraguismo... En fin a cousa estaba complicada por terra, agua e aire. O asunto é como intentas convencer a unha parte da sociedade de que en certos lugares non poden facer as súas actividades preferidas en determinadas zonas por que alí hai o que para eles poden ser uns simples paxariños, morcegos etc... E claro, as prohibicións non gustan... Este ano andarei bastante por alí, así que xa verei o panorama!

      Epi

      Eliminar
    3. POis igaul aínda coincidimos. Teño ganas de aprender un pouco de entomoloxía mediterránea e quero dedicarlle algo de tempo á Lastra esta Primavera. Para mín é moi cómodo desde Ferrol pola A-6, porque outras zonas de Ourense xa me obrigan a pernoctar fóra e agora non me resulta fácil.

      Eliminar
    4. POis igaul aínda coincidimos. Teño ganas de aprender un pouco de entomoloxía mediterránea e quero dedicarlle algo de tempo á Lastra esta Primavera. Para mín é moi cómodo desde Ferrol pola A-6, porque outras zonas de Ourense xa me obrigan a pernoctar fóra e agora non me resulta fácil.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos