Por terras de Cospeito

 Había tempo que non saía a bichear con Manu Arzúa, e hoxe quedamos para ir a Cospeito, onde fixemos o itineario habitual (charca de Cospeito, campos da Espiñeira e pradarías do Arneiro-Veiga de Pumar). O tempo foi malo todo o día, con vento, chuviscas e frío. Estas dúas fotos son bastante enganosas, de verdade que nos choveu durante case todo o tempo!.

 Prados da Espiñeira

  Hoxe parecía un concurso de cámaras fotográficas. Por unha banda, eu levaba a reflex e máis a compacta (que se debe estar oxidando  a pobre) e Manu o seu maquinón, a bridge "top" do mercado.
   Por ISO de darlle un pouco de uso á Fuji, tomei algunhas fotos con ela...

Charca de Cospeito

  As pradarías aparecían bastante baleiras, para estar xa a estas alturas do ano. Pequenos grupos de Lavercas (Alauda arvensis), bandadas pequenas de Estorniños (Sturnus spp), exemplares soltos de Picas (Anthus pratensis) e algún frinxílido despistado foi o único destacábel durante a mañá.

 A mediodía puidemos observar un Esmerillón femia (Falco columbarius) e un Gabián (Accipiter nisus), que fixeron saltar todas as alarmas entre os paseriformes da Veiga de Pumar.

 Ún dos obxectivos da visita era localizar os primeiros grupos de limícolas invernantes, pero non houbo moita sorte. Únicamente un grupo de 20 Avefrías (Vanellus vanellus) na Espiñeira. O día non estaba moi polo labor no aspecto meteorolóxico, pero algunha foto decente puidemos sacar.

Avefrías (foto: Fuji HS10) 

Bando de Avefrías en vó (foto:Nikon Coolpix 510)

    Non, tranquilos, que non me volvín un frikie da fotografía. Pero resulta que hai uns días tiven conversas precisamente sobre cámaras "bridge" con dous amigos (Víctor e Quique). Por iso aproveitei a xornada de hoxe para facer provas e comparalas un pouco.

 Picanzo real (Lanius meridionalis) (foto: Nikon 510)

 Só detectamos un Picanzo real en todo o recorrido, pero alomenos puidemos afotalo con maquinón de Manu. Porque, hai que dicilo...vaia cámara!! Un pouco máis e lla "secuestro". Parece incríbel que unha cousa tan pequena, tan compacta, ofereza tantas prestacións. A luz foi malísima case toda a xornada, pero as sensacións coa Nikon, vendo as fotos que sacaba Manu, e algunha que tomei eu,  foron estupendas.

 O máis interesante da xornada foron os Tordos. Porque puidemos observar os primeiros Tordos reais (Turdus pilaris) e rubios (Turdus iliacus). Os Rubios non nos deixaron recoller un documento gráfico da súa visita. En total observamos un grupo de 8 Reais na Veiga e outro de 3+ na Espiñeira. E 3 rubios na zona da Veiga tamén.
  Así de memoria son avistamentos dos máis temperás que lembro nestas dúas especies, alomenos de Tordos reais, que adoitan aparecer máis ben entrado Novembro. Este Outono tenme pinta de vaga de frío...

 Tordos reais e Estorniño pinto

  De sempre, o Tordo real me pareceu un paseriforme moi fermoso. Dos máis fotoxénicos de todos. Ademáis é un sinal anunciador da entrada de invernantes (Avefrías, Píllaras, Becacinas, Pimpíns reais, etc), que soen acompañar no tempo as entradas de reais. Por iso a súa aparición masiva coincide habitualmente con bós momentos de observación para os ornitólogos e ornitólogas.

Tordo real (Turdus pilaris) (foto: Canon Eos 500)

Por aló andaban tamén grupiños de Tordos charlos, un ave sumamente desconfiada. Aproveitando o descomunal zoom da Nikon de Manu puidemos retratalos para a ocasión. Porque, desde logo, poucos paxaros son máis difíceis de aproximarse a eles.

 Tordos charlos (Turdus viscivorus) (foto: Nikon 510)

 Desde logo nunca vin cousa máis parecida ao diggiscoping ca esta Nikon, coa súa brutalidade de 42x!! (equivalente a un 1000mm en formato 35). Esta noite moito me temo que terei pesadelos con ela, pensando no espectacular rendimento que ofrece e o pouco que custa...

 E con esta foto das Veiga de Pumar, encharcada pola chuvia dos últimos días, déixovos. Parece insinuar unha inminente visita a outra localidade mesetaria igualmente moi apetecida polas aves.

 Como dín os castellanos, Hasta otra!