Seguidores e seguidoras

martes, 9 de marzo de 2021

Mascotismo: civilización o barbarie.

    Hace un momento salía una mujer con su perrito por el túnel que comunica los patios de los bloques donde vivo y de los que soy vocal. El perro ladraba sin  parar sin que la dueña hiciese nada. Como en el túnel hay mucho eco y los ladridos resultaban sumamente molestos le comenté educadamente que no dejase ladrar al chucho dentro del túnel. Fue como abrir la caja de Pandora. La dueña se volvió completamente loca, literalmente, y se puso a gritarme que si los niños también gritaban , que si eran las siete de la tarde, etc.... Es imposible razonar con ellos, sobre todo con ellas.

 Son tiempos oscuros y conviene mantener la serenidad, aunque no es fácil. Ni siquiera cuando ejerces la responsabilidad de velar por la tranquilidad en tu comunidad de vecinos. Además para esa gente el mobiliario urbano y los edificios son simples letrinas donde sus perros hacen pipí o popó (aunque ello suponga miles de euros a las arcas municipales cada año). Los espacios naturales son espacios abiertos para que sus perros corran y "disfruten de la Naturaleza". Los niños o adultos que tienen miedo a sus perros son personas ignorantes que ponen nerviosos a sus tranquilos pit-bull que por supuesto "no hacen nada". Y en su delirio empiezan a exigir derechos laborales y sociales propios de las personas para sus perretes.

 Pero mejor me callo. Simplemente veamos una serie de artículos y recortes que he ido recopilando o que me han mandado varios colegas. Civilización o barbarie. Aunque muchos sigan ciegos o mirando para las moscas como si no ocurriese nada. 


    











La moda y el negocio canino


Papelera metálica completamente corroída por los orines de los perros

Noticia sobre ataque de perros a pollos de ostrero en un espacio natural


 Tras el incidente con mi vecina, otro vecino (buen tipo) me advertía que no discutiese con ella por el perro que aún me iba acabar denunciando por "acoso". ¿Y sabéis qué? Que tiene razón. Así de negro está el panorama con esa tropa. Mientras tanto, el personal que vive en los mundos de yuppie pidiendo tolerancia y diálogo con esa gente. En fin, algunos llevamos años dando la cara y seguiremos haciéndolo mientras otros callan y miran para otro lado. Humanismo o animalismo, tú eliges.

22 comentarios:

  1. Un gran post Xabier y sabes que tengo dos perras,pero como ya sabes son perras no son personas como algunos quieren que sean los suyos .

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sei, sei, Jose. Eu tamén tiven diso. Como ben dis, cans, non persoas.

      Eliminar
  2. Forma todo parte da Dictadura da Corrección Política.
    E xa sabes que estamos sinalados e condeados. Ata os que temos cans, respectamos as normas e facémolis felices porque son cans de traballo...

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. "Cans de traballo"?... Nunca tal se víu. Explotador, condemoooor!!
      PD: o da D.C.P. acaba conmigo.

      Eliminar
  3. Como já digem atrás, umha atitude necessária e valente a tua, perante um problema GRAVE tanto a nível ecológico como social. Um abraço, Damián

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Foi moi ilustrativo o episódio ocorrido hai um ano coa fulana que deixava mexar e mesmo cagar ao can diante do portal (dentro algún día). Aínda havia vizinhas que a justificavam e me chamavam intolerante a mim, como o conto. Eu non dava creto.

      Eliminar
  4. Xaime Martul Nogueira11 de marzo de 2021, 9:11

    Buenos dias.

    Una sociedad de gente tarada, el mascoterismo es una buena prueba de ello.

    Lo que me asombra es que las mujeres sean mucho más agresivas en ese aspecto, no sé si es histerismo o mala leche intrínseca, aunqaue si dices eso hasta te tachan de machista...

    Dentro de nada pedirán pensiones por tener un perro, quieren meterlos en el transporte urbano...

    ¿Sabíais que en los trenes de corta y media distancia les permiten llevarlos? Eso sí, los carteles son bien claros. Siempre con bozal y si algún usuario se queja, los dueños tienen que salir del tren. La realidad: casi ninguno va con bozal...

    Las he tenido gordas con algún miserable incívico y como se saben impunes, la respuesta que más he escuchado es:

    ¿Quién eres tú para decirme nada?

    Respecto a quienes los justifican, son iguales que ellos. Los incívicos saben perfectamente lo que hacen. No hace falta ni ver un cartel (los arrancan, de hecho) para saber que no los pueden soltar (ni llevar siquiera) en entornos protegidos y que, si realmente quieren a los animales, no soltarlos para que "jueguen" con ellos. Por no decir el nulo respeto de muchos dueños a la gente que pasea o está en el lugar que sea.

    ResponderEliminar
  5. Xaime Martul Nogueira11 de marzo de 2021, 9:58

    Perdón por mi comentario un tanto deslavazado.

    Quería matizar que en el transporte urbano está permitido el perro guía, como es lógico, ahí no digo nada. Lo de querer meter a cualquier perro en un bus es un disparate, pero en ésas estamos, lidiando con gente tarada. Ya solo falta que le tilden a uno de machista por decir que las mujeres son más agresivas en esos temas que los hombres, cuando es un hecho constatable. Se ponen histéricas, es increíble, a mí me ha tocado unas cuantas veces.

    Un saludo y gracias por atreverse a decir esas cosas. El gran problema es la gente que se calla y mira para otro lado (cuando después en privado piensan lo mismo), eso da alas a los incívicos, bueno, lo que los envalentona son las cero sanciones.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Grazas por comentar, Xaime. Poco hai que engadir xa. Sen embargo nunca está demáis recordar a falacia famosa da "falta de información". Unha falacia que se desmonta rápidamente informando ao mascoteiro do que di a lei ou dos problemas para a fauna. Pola miña experiencia a cantidade de persoas que responden positivamente, prendendo ao can e desculpándose, é absolutamente ridícula (1 de cada 10? 1 de cada 100 quizá?). Pola contra as respostas hostís e maleducadas son abrumadoramente maioritarias, prácticamente a case totalidade. Quen segue erre que erre co conto da información vive nos mundos de Yuppie ou simplemente é parte interesada (mascoteiro, vaia).

      Eliminar
  6. Alberte Soutullo Vidal12 de marzo de 2021, 10:42

    Bos días.

    Quen di o da falla de información minte e case seguro é un mascoteiro mais, no teu blog hai algúns comentarios nesa líña.

    A xente coñece todo, o primeiro que teñen moi presente a maioría de donos é que non hai receitas, a partires de aí...

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Receitas: a clave de todo, Alberte. Pero para receitar hai que querer facelo. Igual dentro de 50 anos...

      Eliminar
  7. Perdón, pero acabo de botar unha gargallada ao ler que hai xente que gostaría desfrutar de permiso de paternidade por nacemento de cachorros de can. Toliños perdidos. O das noticias de cans que traban persoas non é raro, a noticia sería que houbera persoas trabando cans, hehe.

    Polo demáis, nada que dicir. Quizáis sería un detalle non xeralizar, polo das mulleres histéricas e tal. Haberá de todo, como en botica, e moitas veces cometemos o erro de facer extensiva a nosa experiencia personal.
    Apertas,
    Inés González

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Opa, Inés. Pois neste caso a xeneralización paréceme correcta. Dicir que os varóns cometen máis infraccións de tránsito por exceso de velocidade ou álcol non é xeralizar, senón dicir o evidente. E no caso das mascotas, a resposta das féminas é claramente máis espitosa, agresiva e, si, histérica, como norma xeral.
      A pasada finde semana, sen ir máis lonxe, pasoume coa parella que levaban o American Statford solto e sen buceira. "El", tentando desculparse con que era un can tranquilo pero que outra pequeniña que tiñan era máis cabrona (e tiña razón) mentras "ela" me bacilaba e me miraba con desprezo. Síntoo pero é así. Logo non quita que algún dono sexa moi chungo e mesmo perigoso, pero pñor norma a resposta é máis tranquila. Mírante, pasan de todo e marchan mandándote á merda ou algo así. As tías case sempre arman follón e me ameazan con denunciarme a min. E iso é moi grave.
      Un bico.

      Eliminar
  8. Xaime Martul Nogueira12 de marzo de 2021, 12:13

    Hola, sé que generalizar nunca es lo correcto, pero creo que se puede decir que hay más dueñas beligerantes que dueños y no me preguntes el porqué, se
    me escapa. Las he tenido tiesas con muchos dueños y ellas se ponen fuera de sí con suma facilidad.

    Saludos.

    ResponderEliminar
  9. Parabéns polo post, Xabi.
    Por suposto hai que denunciar sempre estas actitudes ridículas e daniñas dos donos e donas de mascotas, sen levar o asunto a extremos de "odio".
    Non todos os donos de cans son iguais, tal e como queda de manifesto nos comentarios expostos enriba. E por suposto os cans non teñen culpa de nada. O problema é o incivismo xeralizado e a falta de conciencia ambiental, moitas veces por desinformación e outras por simple estupidez (xa sabedes aquela frase de Einstein sobre o infinito).
    Para min o grave é o acoso que sofren os espacios naturais, protexidos ou non, e as especies que viven neles. Incluso en parques naturais como Corrubedo o problema é continuo, e a xente revírase incluso contra os gardas do parque, a pesares de saber perfectamente que non poden andar cos cans por alí.
    As autoridades miran para outro lado, non se sanciona. Incluso está en revisión o PRUX do parque, como algúns de vós saberedes, supoño que para alixeirar as restricións, en especial no referido ao acceso do público á duna móbil, pero seguro que o tema dos cans vaise suavizar tamén. Todo por los votos.

    Non estaría de máis que as asociacións ecoloxistas do país fixeran unha denuncia conxunta sobre este asunto dos cans.

    Unha aperta para tod@s.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. "sen levar o asunto a extremos de odio", Miguel? Aquí o único "odio" que vexo é o odio que ten esa tropa ao sentido común e ás normas esenciais de convivencia e respeito. Outra cousa é a lóxica indignación das vítimas que padecen a súa ditadura.
      Concordo que non todos os donos son iguais (aínda que o 99% son infractores se temos en conta as ordenanzas muncicipais de Ferrol, como xa demostrei aquí). Hai quen trata ao can como o que é (un can), evitando que invada o espazo do resto das persoas e/ou animais tal como recolle a lei, e hai quen o trata como unha "mascota" con dereitos humanos. E aí empezan os problemas.
      Con respeito á última frase túa, Miguel, pois xa a fixeron, e cubríronse de gloria. Porque TODAS as asociacións ecoloxistas (incluída aquela na que militas) asinástes un manifesto defendendo o dereito a pasear cans ceibes polas praias: "Praia canina SI, pero non na calzoa". Sóache? Iso é dar un balón de osíxeno á peste mascoteira co aval do propio movimento ecoloxista, obviando que TODAS as praias galegas son espazos naturais con maior ou menor valor para as aves migrantes ou invernantes. E calquer can ou gato solto é unha alteración grave para a fauna SEMPRE (especialmente se o bobo do seu propietario está distraído co teléfono móbil, como van case sempre). Xa non digamos aquelas con sistemas de dunas grises.
      Logo daquela declaración vergoñenta a miña confianza no movimento ecoloxista con respeito a este tema quedou morta e enterrada para sempre. PRAIA CANINA NON!! nin na Calzoa nin en Montecoruto!!

      Eliminar
  10. Xaime Martul Nogueira12 de marzo de 2021, 14:51

    Te contradices:

    Dices que muchas veces por "desinformación". Después comentas que saben perfectamente que no pueden estar allí con perros.

    ¿En qué quedamos?

    ResponderEliminar
  11. Xaime Martul Nogueira12 de marzo de 2021, 16:20

    Mi anterior comentario se refería al de Miguel Ángel.

    Los dueños, hasta los más iletrados, saben perfectamente lo que pueden hacer y lo que no. No hay desinformación, hay mala baba por parte de no pocos propietarios, que, básicamente, quieren hacer lo que les salga de las narices. Si alguien me viene con lo de la desinformación, ya sé de qué pie cojea...

    Respecto a tu alusión a un posible delito de odio, por decir que las demás suelen ser más agresivas, creo que te pasas de frenada. Xabier te ha respondido perfectamente a eso. No es algo con lo que cargue contra las mujeres ni quiera decir que las odie, ni mucho menos, sino un hecho que he constatado muchas veces, también bastantes amistades mías. Ni idea de por qué es así, pero es.

    ResponderEliminar
  12. Remato cun último comentario. Seguramente moitas persoas que levan o can con correa pola acera pensan que con iso xa chega e xa están cumprindo a lei. POIS NON! A lei di que ademáis cada posuidor debe evitar que o can teña accesso a calquer outra persoa ou animal. Quer dicir, que eu teño dereito a ir camiñando sen ter que apartarme ou sen que un can me toque. Sen embargo a maioría dos mascoteiros levan a correa moi longa, mesmo atravesando a acera de lado a lado, esperando que sexas ti o que se aparte porque "su perro no hace nada". Eu hai vinte anos paseaba ao "Ram" (un boxer macho branco de 30 quilos) coa correa dunha cuarta cando ía pola acera. E se tiña que parar e apartarme para non molestar a un peón facíao. Daquela eu non tiña nin idea do que a lei dicía pero tiña outra cousa: respeito polos demáis e sentido común.

    A miúdo sinálase ao famoso "incivismo" coma único problema do mascotismo. Ben, pensemos nos EEUU e os delictos con armas de fogo. Acaso alguén pensa que se trata dun problema de "incivismo"? Evidentemente todo o mundo (excepto os ultras) é unánime en que o problema é a propia existncia das armas de fogo, que poden adquirirse con suma facilidade. Pois co tema dos cans, moi especialmente os perigosos, o problema non é o civismo senón a propia existencia deses cans. Ter can non é un dereito se iso implica afección ao medio natural ou ao resto dos cidadás. Por desgraza discutir isto altera moito aos mascoteiros, como altera falar da proibición das armas aos ianquis republicáns. pero hai moitas similitudes.
    Qué é dereito e qué non o é? Ter un can nun piso é un dereito se mentras vou traballar vai estar a ladrar seis horas sen parar? Ter can é un dereito se nos días de chuvia o ascensor cheira que confunde? (os cans con pelo causan moito odor) Soltar cans nun espazo natural é un dereito? Pillar un can vivindo nun piso autorízame a esixir que se faga un parque con cartos públicos para que meu can mexe e cague? Pasear un Pit-bull sabendo que por un despiste pode escaparme e atacar unha persoa é un dereito?

    Cada ano que pasa este asunto lémbrame máis ao das armas nos EEUU.

    ResponderEliminar
  13. Por se hai algunha dúbida, non penso en ningún momento que o comentario ao que facía referencia (non xeralizar respecto ás mulleres histéricas) teña que ver co machismo nin con incitación ao odio. Entendo que na vosa experiencia hai moitas donas de mascotas que se comportan así, non o nego. O meu comentario vai porque hai moitas donas de mascotas que non son así (eu mesmamente). É dicir, ser muller e ter mascota non implica ser histérica, aínda que haxa donas de cans que sí o sexan. Espero terme explicado mellor. Non pretendo tampouco convencer a ninguén. Se credes que estou equivocada pois nada. Non me fagades caso e xa está,hehe.
    Apertas,
    Inés González

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Olá de novo, Inés. O Xaime penso que mesturou o teu comentario co de Miguel (un colega de Ferrol). Fíxate que non falamos das persoas senón das reaccións maioritarias. Quero dicir, unha propietaria que cumpre a lei (coma ti) xa non será advertida nunca por nós. O lóxico é avisar a aquelas que van co can solto, por exemplo. E as que fan iso son as contestan habitualmente de maneira histérica ou mesmo ameazándonos a nós. Por tanto non é un xuízo a todas as propietarias caninas, senón ás infractoras (ás "mascoteiras", vaia).
      Por certo, resulta un pouco frustrante ver a cantidade de comentarios que aparecen poñendo catro recurtes de periódico e escribindo catro liñas por tratarse dun tema polémico. Logo publico un censo de Ortigueira (que conleva un traballo de campo bestial) ou un post fotográfico (con horas de curro de edición dixital) e non comenta nin Dios! La vida es dura, haha.
      PD: E non vai por ti, Inés. Xa sabes que és a miña "comentarista" favorita.

      Eliminar
  14. Xaime Martul Nogueira12 de marzo de 2021, 18:44

    No quiero ser yo el que tenga la última palabra.

    Para mí el gran problema es que esta sociedad deja que los dueños de mascotas se rían de leyes y normativas, cuando en el resto de temas no te dan el mínimo respiro.

    Hasta por unos euros te pueden llevar a juicio. Deja de pagar una multa...

    En Japón es obligatorio llevar vinagre para las meadas de los canes, ya no solo recoger las cacas.

    Pero esto es España...

    ResponderEliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos