Seguidores e seguidoras

lunes, 20 de septiembre de 2021

Censo de acuáticas en la Ría de Ortigueira (19/09/2021)

 Ayer realizaba un nuevo censo parcial en la ría de Ortigueira (A Coruña), centrado básicamente en sus limícolas, aunque también contaba otros taxones interesantes. Sólo controlé la ría central, sin visitar las ensenadas de Ladrido o Mera, por ejemplo.

  Os pongo los números y comentarios:

  • Varios cientos de azulones (Anas platyrhynchos)
  • 8 Ánades rabudos (Anas acuta). Seguramente habrán llegado también los primeros silbones (Mareca penelope).
  • 7 Cercetas comunes (Anas crecca)
  • 178 Ostreros euroasiáticos (Haematopus ostralegus)
  • 30 Chorlitejos grandes (Charadrius hiaticula)
  • 143 Zarapitos trinadores (Numenius phaeopus). El paso fuerte ha terminado y éstos seguramente ya se quedarán a pasar el invierno.
  • 410 Zarapitos reales (Numenius arquata)
  • 86 Agujas colipintas (Limosa lapponica)
  • 6 Agujas colinegras (Limosa limosa)
  • 1 Vuelvepiedras (Arenaria interpres)
  • 16 Correlimos gordos (Calidris canutus)
  • 1 Combatiente (Calidris pugnax) en el molino de mareas
  • 10 Correlimos tridáctilos (Calidris alba)
  • Unos 15-20 Correlimos comunes (Calidris alpina). Me extrañó no ver grupos grandes en estas fechas. Quizá había más en Ladrido.

  Ostreros (Haematopus ostralegus) en reposadero de pleamar

Aguja colipinta (Limosa lapponica) con plumaje nupcial entre zarapitos trinadores

Aguja colinegra (Limosa limosa)

Vuelvepiedras (Arenaria interpres)

Correlimos gordos (Calidris canutus)

Combatiente (Calidris pugnax) juvenil

Combatiente (Calidris pugnax)

Correlimos común (Calidris alpina)
Panasonic G7 + 100-300 mm  ISO:640   V:1/200  F:5,6

  • 3 Andarríos chicos (Actitis hypoleucos)
  • 1 Archibebe oscuro (Tringa erythropus). Primera observación propia de la temporada
  • 107 Archibebes claros (Tringa nebularia). Con total seguridad habría algunos más en Mera, San Claudio y Ladrido, hasta alcanzar los habituales 130-150 ejemplares
  • 95 Archibebes comunes (Tringa totanus)
  • 17 Gaviotas cabecinegras (Ichthyaetus melanocephalus)
  • 7 Charranes patinegros (Thalasseus sandvicensis)
  • 14 Cormoranes grandes (Phalacorcorax carbo)
  • 1 Cormorán moñudo (Gulosus aristotelis)
  • 5 Garcetas grandes (Ardea alba)
  • 19 Espátulas (Platalea leucorodia)
  • 2 Águilas pescadoras (Pandion haliaetus)
  • 3 Martines pescadores (Alcedo atthis)

Archibebe claro (Tringa nebularia)

Archibebes claros (Tringa nebularia)

Archibebe claro (Tringa nebularia)
Nikon P1000 focal 2600 mm  ISO:125   V:1/640   F:8


Grupo de archibebes comunes (Tringa totanus) en intermareal

Archibebes en reposadero de pleamar

Limícolas descansando en la punta de O Cavalar

Zarapitos reales (Numenius arquata) en primer plano

Águila pescadora (Pandion haliaetus), distancia: unos 900 m (sigpac)
Nikon P1000 focal 2600 mm  ISO:125   V:1/80   F:7,1  (Autodisparo sobre trípode)

 Termino con una reflexión. Son días de paso migratorio y de rarezas, con las que todos estamos disfrutando. Pero no conozco un sólo humedal que haya sido protegido por la presencia de rarezas divagantes. Sí conozco muchos en España que han sido catalogados como zona Ramsar y luego protegidos gracias a las cifras de aves invernantes que sacaban los censadores pioneros, como José Souza, Suso Domínguez o Xabi Pumariño (por citar algunos paisanos conocidos).
      Lamentablemente censar ha dejado de ser actividad de interés para los "pajareros", especialmente para las generaciones más jóvenes. Sólo hay que abrir ebird para ver qué es lo que sube el personal (yo me fijo mucho en esos detalles). Ponemos la especie y ya está, como si fuese lo mismo ver 1 zarapito que 500 zarapitos. Pues no lo es, queridos lectores; no lo es. Animaos a censar! Cuando aprendáis y conozcáis de verdad vuestras localidades favoritas veréis lo divertido (y adictivo) que es.

6 comentarios:

  1. Son otras generaciones , aunque hay ya niños como Darío que vino a ver el Flava a Neda.Y no perdamos la esperanza que es lo último que se pierde.Un buen post y más con esas dos Pescadoras.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. "El flava"? Supoño que queres dicir "el fulva". Semella que houbo un cruce de cables coas lavandeiras boieiras...

      Eliminar
  2. Boas Xabi!

    Pois si, dende logo. Eu tamén creo que é moi importante certo coñecemento sobre as cifras das nosas zonas. Se ben eu opino que non é necesario censar sempre que vaiamos a un sitio, paréceme importante ter certos datos como poden ser as cifras de invernada ou de aves reprodutoras.

    Como sabes, estou adicándome sobre todo ás mariñas. E por suposto, sempre que vou ó cabo conto con toda a precisión posible as peláxicas que pasan e logo agrupo e almaceno os datos de forma metódica, co obxectivo de que posteriormente podan analizarse e estudarse para coñecer máis a fondo estes desplazamentos. É outra forma de censo, pero tamén moi interesante e, como dis, divertida e adictiva.

    Eu mesmo tentei facer unha análise por escrito das aves mariñas de Silleiro e non fun quen de rematalo pola falta dun conxunto de datos sólido para ningún dos cabos da costa oeste ibérica (salvo un proxecto de Peniche, en Portugal). Moita xente cando vai a ver mariñas anota só os números dunhas poucas especies, ou cando fan os censos completos non publican as cifras nin as almacenan adecuadamente, e son datos perdidos (moitas veces de gran interese). Intento ir recopilando cousas, pero... Ás veces non hai de onde tirar.

    Apertas e noraboa pola entrada!
    Nicolás Magdalena

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Grazas, Nicolás. Recoñezo que os censos de mariñas non me van moito. Primeiro porque non existe unha fronteira espacial definida. Dependendo da climatoloxía ou da óptica podes identificar até 100 m, até media milla, até unha milla, até dúas,... Eu conto ata esa distancia na que xa non podes identificar, pero claro, non é moi científico porque vaiche variar. Ademáis as aves en paso non deixan de ser aves "de fóra", que pasan por aquí entre os lugares de cría e os de invernada. Por iso gosto máis dos censos de invernantes, de aves que botan todo o inverno ou parte del sedimentadas nun humidal (ou nun campo, vaia).
      Non obstante recoñezo o teu labor, que debe ter enorme dificultade. Como be apontas moitos facemos censos de mariñas parciais (eu nunca conto gaivotas, por exemplo) e debe ser complicado atopar dados completos e con parámetros horarios útiles.
      Un abrazo, rapaz.

      Eliminar
  3. Saudos Xabi
    o de censar está moi ben como outras cousas pero hai que darlle saida e ainda así nos tempos que corren non quer dicir que estes estudos se empreguen para protexer espazos naturais ou algunha especie. pola miña experiencia como censador de acuáticas, creo que hai que comezar ós poucos e con alguén que xa teña experiencia. Como ben sabes non é o mesmo censar con marea chea que baixa, enchendo ou baixando, con mareas grandes ou pequenas, con ventos do sur ou do norte, en setembro ou xaneiro e así unha chea de variables que se non tes experiencia non as terás en conta. Respecto ó futuro véxocho moi cru a non ser que se poidan facer as cousas tumbados nun sofá e cos móviles. A próxima xeración creo que será mais virtual que outra cousa, eu atasqueime e sigo co bic e papel. Ahhhh....e non é o mesmo censar en Ons O Grove que noutros humidais, cada humidal ten os seus aqueles.
    apertas

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Opa, Emilio.
      Evidentemente comparto as túas reflexións. Cando animo á xente a censar, parto da base que ao principio deben tentar ir acompañados con algún censador (eu mesmo guiei algunha saída de iniciación coa SGHN en Ortigueira). Lóxicamente censar é unha actividade que necesita de moita práctica, sobretodo nas localidades potentes. Logo xa pode ún colaborar en "censos oficiais" (da SGHN, da SGO, da Xunta ou de quen sexa) para dar utilidade a eses dados e que non queden no cuaderno de campo. Pero son dos que pensa que para facer os censos ben en xaneiro hai que preparalos desde moito antes.
      Ademáis agora coas aplicacións de móbil é moi doado subir os dados en tempo real, co cual xa non quedan "perdidos no cuaderno de campo". En ebird hai algúns rapaces que contan e suben os seus censos cada fin de semana, algo que me parece moi interesante. lamentablemente a maioría non o fan, e por iso facía esa chamada no post.
      Apertas.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos