Seguidores e seguidoras

lunes, 18 de octubre de 2021

El "no post" sobre mascotismo

      Desde hace meses me han estado enviando noticias sobre el problema mascotista/animalista. Además yo también he venido recopilando cosas de los medios y redes sociales con la idea de publicar otra entrada sobre el asunto. Sin embargo cada vez que me pongo frente al teclado para empezar dicho post una aplastante sensación de desesperanza y pesimismo cae sobre mí, bloqueándome.

  Supongo que he aceptado la derrota y de alguna manera he llegado a la conclusión de que cuanto haga no va a servir para nada más que aumentar mi indignación en discusiones estériles. El amigo Xabi Varela utilizaba el término "tsunami" para describir lo que se nos está viniendo encima. No he oído jamás una expresión tan descriptiva para definirlo.


  Tenía pensado volver a explicar qué dicen las diferentes normativas nacionales o municipales pero ¿de qué serviría? Cuando viene un tsunami no puedes quedar en la playa pensando que con un paraguas no te vas a mojar. Lo que viene es mucho más que un problema medioambiental o ciudadano. Es una transformación radical de la sociedad que va a cambiar nuestro mundo urbanita occidental. Y la fuerza que lo empuja no se puede combatir con nada, por mucho que se "lime" el anteproyecto de bienestar animal que acaban de perpetrar desde el gobierno PSOE-Podemos a instancias de éstos últimos (que por supuesto seguirán siendo una de las fuerzas más votadas entre mis colegas ecologetas a pesar de todo).



  En fin, a mí ya no me quedan fuerzas ni ánimos con este tema. Mi consejo es que no perdáis el tiempo discutiendo. El Sistema está infectado en su totalidad de arriba a abajo y estamos en un ciclo de incremento animalista inevitable (quizá en unas décadas cambie la tendencia). Pero de todas formas intentad ser felices los humanos normales.

2 comentarios:

  1. Boas Xabi, non desesperes, os tempos están cambiando... e moito...en breve vai presentarse o Partido Vexetalista das Terras do Mundo. Niso se anda. No adianto filosófico o mascotismo mírase coma unha neurose social inducida. O animalismo, na parte que se sostén no vitalismo coma guía, ten moi gratas agarradeiras das que valerse. O novidoso Vexetalismo, coma expresión prósima dun Vitalismo incluínte, vai envellecer ao Animalismo supremacista, e mandar ao faiado dos refugallos sociais ao mascotismo, esa neurose, esa outra falsa necesidade inducida. En breve. Unha aperta. Sursum cordam!!!

    ResponderEliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos