Folosa acuática (Acrocephalus paludicola) na lagoa da Frouxeira

    Logo da experiencia vivida o sábado, decidín voltar por Valdoviño o domingo á mañá. Nesta ocasión fun até a lagoa da Frouxeira. E como estamos nunhas datas propicias para ver cousas curiosas, escollín para a visita a zona de dunas situada ao NW da lagoa, e as ribeiras correspondentes.

 Buscaba paseriformes migrantes típicos do lugar (Luscinia svecica, Philloscopus spp, Saxicola rubetra,...), aínda que as datas aínda eran un pouco temperás. Sen embargo A Frouxeira tíñame reservada unha sorpresa para hoxe. Coma se quixer premiar este blogue polo seu aniversario, regaloume unha desas observacións moi raras de obter: a Folosa acuática (Acrocephalus paludicola)

  Cando máis silencioso estaba todo, escoitei un reclamo descoñecido para min. Un reclamo de Papuxa (Sylvia) en plena xunqueira... era algo que me disparou a atención dos cinco sentidos, consciente de que se aveciñaba algo gordo.

  Axiña o vin, pousado entre unha xunqueira mixta de Phragmites australis de pequeno porte e de Juncus maritimus, pola ribeira NW da lagoa. O seu reclamo seco era moi diferente do habitual zumbido mecánico "trrrc" do seu parente A. schoenobaenus. En canto o vin, xa o percebín diferente. A forma de pousar, o feito de aparecer solitario nun hábitat relativamente aberto, a conduta (menos activa e máis tímida ca outros paseriformes de carrizal), os tons xerais máis areentos,... En fin, ese tipo de cousas difíceis de definir pero que axudan na identificación e que se coñecen no argot naturalista como "jizz".

 As seguintes dúas fotos están moi desenfocadas, pero testemuñan os rasgos diagnósticos desta especie, coma a risca clara no centro do curuto, e as bandas claras no lombo escuro.

  Intentei averiguar se habería máis individuos, pero non fun quen. A presenza dun pescador que chegou nese momento non me facilitou o labor. Por momentos pareceume que quizá se puidese tratar de varios exemplares, pero me foi imposíbel determinalo.

  Desde logo considérome un privilexiado por ter observado este paseriforme tan escaso a nivel europeu, e tan complicado de detectar. Porque habitualmente son únicamente aneladores os observadores que poden testemuñar a súa presenza; ou tamén "caza-rarezas" con gravacións de cantos (algo que eu non emprego, como xa teño dito). Pero resulta moi complicado velo de maneira casual.
   Aínda que eu xa tiña algunha observación desta especie na mesma zona, aló pola década dos oitenta, a de hoxe foi unha identificación moi clara, que me fixo moi feliz; sobre todo porque puiden afotalo para asi compartilo con todos e todas vós.

  Vaia fin de semana que me deu Valdoviño!! Primeiro a sesión de praia do sábado e logo isto. E o paso non fixo máis que comezar apenas.