De volta polo río Xubia

   Outro dos meus "local patch" (Martiño, non te rías, que te vexo...) é o val do Xubia. Non é nada do outro mundo, pero aínda ten cousas interesantes e espazos medianamente conservados, a quince minutos de Ferrol.
  Hoxe fun dar un paseo tranquilo por aló e, de novo, a lúa acompañoume a primeira hora da mañá. Aínda que agora é...  diferente.

    O paseio fluvial, lamentablemente soterrado con cemento polo equipo de goberno municipal anterior, ofrece unha oportunidade moi boa para percorrer a zona e empaparse do que é un bosque galería.

    Na ribeira poderemos atopar especies arbóreas autóctonas, xa case desaparecidas no entorno urbano: Abeleiras, Freixos, Ameneiros, Bidueiros e mesmo algún Carballo!!! Varios tipos de fentos cobren as zonas máis sombrizas.

Dentabrú (Osmunda regalis)

  A última vez que estiven por alí, a principios de Agosto, chovera todo o tempo. Grazas ao cal tiven oportunidade de secar cunha toalla os dous pes máis bonitos do mundo. Ah! ¿que non mo credes? Pois preguntádelle a estes dous paisanos, que tamén os viron e quedaron desde entón así petrificados:

  A miña idea hoxe era controlar un pouco como estaba a estación reprodutora de anfibios, logo da entrada das chuvias outonais. Pero a baixada das temperaturas estase a retrasar, e iso tamén inflúe.
  Prospectei (sen pararme demasiado) o entorno de diferentes puntos de auga, con resultados negativos.

  O máis interesante foi a presenza de dous exemplares de Rá vermella. Un macho nupcial se me escapou, debido a un exceso de confianza do fotógrafo, pero puiden retratar un exemplar xuvenil.

Rá vermella (Rana temporaria)

   Un Gabeador común pousou nun chopo peto de min (o chopo é unha árbore alóctona e introducida na zona). Nin a luz nin a distancia eran as mellores, pero logrei pillalo... máis ou menos.

 Gabeador común (Certhia brachydactyla)

   Nunha finca había coellos bravos, un animal de procedencia mediterránea e, polo tanto, pouco común na bisbarra. Éstes penso que son semidomésticos.

Coello (Orictolagus cuniculus)

  Estamos en tempo de setas. E resulta case obrigado publicar algunha foto delas. As omnipresentes lepiotas son habituais nos prados da zona.

 Lepiota  (Macrolepiota sp ?)

 Nunha pequena represa observei o que debía ser un Reo (Salmo trutta), que pegou un chimpo de tres pares. Pero un salto que non foi dabondo para salvar a distancia da presa.  Aproveitei para practicar un pouco o efecto da auga con pouca velocidade de disparo. Non levaba a trípode e tiven que disparar a pulso, con velocidade moi lenta. Pensei que había saír moito máis movida.

Río Xubia

 Ate a próxima!