Aínda que iso nunca foi (nin será) unha prioridade para min, recoñezo que alegran moito a xornada cando prospectas lugares tan humanizados e alterados como é a franxa litoral coruñesa.
Hoxe, mentras iniciaba o transecto polo monte de Lobadiz, paraba o carro para fotografar unha Pica dos prados (Anthus pratensis) que ficara perto da pista. A sorpresa foi que a carón dela aparecía esta Escribenta:
Mandeille a foto a David Martínez para que me confirmara que se trataba dunha Escribenta lapona (Calcarius laponicus), habitual por alí. Pero cal foi a miña sorpresa cando me respostou que era unha Escribenta pigmea (Emberiza pusilla). Unha especie que eu apenas coñecía e que nin sabía sequera que se tiña citado por estas terras, sinceramente.
Máis tarde chegou David ao lugar, acompañado por Pablo e Antonio Gutiérrez. Nese momento eu xa recollía, logo de patear a zona tentando relocalizalo sen éxito. Eles quedaban aló a ver se logran detectalo, aínda que é complicado, pois é unha zona bastante ampla e con abondoso mato.
Lóxicamente é o primeiro contacto que teño con esta rareza e non vos podo contar nada máis, porque non sei nada más. E agradezo desde aquí a axuda na identificación a David e Pablo (que estaba tan contento coma se fose el quen a vira, volo xuro).
Escribenta pigmea (Emberiza pusilla)
Despídome cunha foto dun desmonte para repoboación recén feito nunha ladeira de Lobadiz. Recemos para que sexa Pinus radiata o que planten aquí.
Ata a próxima.
Un paxariño ben feituco.
ResponderEliminarNoraboa pola cita, e polas fotos, e polo blog tamén.
Saude.
Javier Río.
Grazas, Javi. A verdade é que levaba unhas cantas saídas bastante "insulsas" e agradecín moito esta cita inesperada (toda unha bomba ornitolóxica, polo visto).
EliminarPois claro que sí, as rarezas tamén son unha parte da ornitoloxía, e hai que disfrutalas cando aparecen. Sempre fai ilusión atopar cousas raras por aí. Así que noraboa pola cita e polas fotos Xabi.
ResponderEliminarUnha aperta
P.D.: xa verás cómo notas un incremento nas visitas con isto, o que sempre será bo para Bichos.
Sempre dixen que me molaba ver rarezas Quique. Simplemente non me desprazo cen quilométros para velas, porque me parece que posúen unha importancia menor.
EliminarPD: O das visitas xa vin que vai en función do tema ou, sobre todo, do "título".
Hola Xabier,
ResponderEliminarhe descubierto tu blog porque he visto la entrada en Rare birds spain. ¡Enhorabuena por esa Emberiza pusilla! No te imaginas cuánta envidia sana me das ;)
Ya tienes una nueva seguidora.
Un abrazo,
Mireia
Gracias y bienvenida a "Bichos", Mireia.
EliminarEstás en tu casa.
Parabéns amigo!
ResponderEliminarApertas,
Damián
Grazas home. Lembreime de ti!
EliminarParabéns Xabier uma grande descoberta/cita!
ResponderEliminarSaludos
Inocêncio
Obrigado, Inocêncio. Certamente tivem muita sorte ao deter o carro justo ao carom do lugar onde estava o Escribidor.
EliminarUmha aperta e graças pola visita.
Parabéns! Imagino que tenha sido uma grande surpresa :)
ResponderEliminarEsta espécie nunca vi!
Parabéns meu !
ResponderEliminarTanta pateada,de cando en vez sorpréndenos con algo diferente.
Mui ben as fotos no medio da herba.
Alegrome muito por tí.
Apertas desde Cangas.
Graciñas Jose Luis.
EliminarA verdade é que son tantas horas de campo que aínda me sorprende a escaseza de raridades que me atopo. O mal estado medioambiental da zona onde vivo e o escaso interese que suscitan en min este tipo de citas quizá sexan a causa.
Non obstante, e como sempre digo, é moi divertido atopar algo así, por aquilo de darlle "glamour" á saída. Persoalmente preferiría vivir no Delta do Ebro ou en Villafáfila, para poder conta miles de anátidas e limícolas, pero isto é o que temos. E con iso hai que se conformar.
Un abrazo, crack.