Seguidores e seguidoras

domingo, 22 de mayo de 2022

De vuelta por A Terra Chá

  Ayer sábado volvíamos a Cospeito (Lugo), que nos recibió de nuevo con cielos cubiertos y muchos campos arados.


  No entiendo mucho de agricultura, pero que yo sepa los campos no se solían arar de manera tan salvaje en plena temporada de cría de las aves. Al menos cuando las tierras se dedicaban al cultivo, no al forraje para la industria de la carne, claro.

Campos arados en plena primavera

 Tenía intención de observar al sisón (Tetrax tetrax), pero si destrozan su hábitat de esta manera resulta difícil. Apuntad el nombre de esta especie, la próxima que se extinguirá en Galiza.

  Había que respirar algo de optimismo y nos acercamos a la parroquia de Goá, que aún conserva el paisaje tradicional de esta zona. Parcelas de pasto para ganado extensivo, praderas con abundancia de gramíneas, setos vivos y arboleda caducifolia autóctona son otra cosa. 

Paisajes de Goá (Cospeito)


Praderas seminaturales


  En estos sitios presta realizar transectos ornitológicos. Con herramientas como ebird ayudamos a que nuestras observaciones queden registradas y sean de utilidad científica. Aunque tengamos que andar colgados del teléfono (personalmente me recuerda a los viejos de antes, que escuchaban los partidos de fútbol con el transistor).

Un servidor escuchando y registrando aves en ebird
Foto: José Ramón Castro (Nikon P900  focal 60 mm  ISO:110  V:1/400  F:3,5)

Pistas por las que muestreamos

Gramíneas diversas
Foto: José Ramón Castro Gómez (Nikon P900 focal 380 mm  ISO:160  V:1/400  F:5)

  No entiendo de botánica y se agradecen opiniones. ¿Éstas de la foto son margaritas o margaritones?

Leucanthemum sp (sylvaticum, probablemente)
Foto: José Ramón Castro Gómez

 De la orquídea conozco el género al menos. Encontramos más de 10 ejemplares junto a una de las pistas que recorrimos. Muy hermosas, como todas las de la familia.

Orquídea (Dactylorhiza elata)

  Unas matas de zarza formaban el hábitat apto para el lagarto verdinegro (Lacerta shreiberi).

Lagarrto verdinegro (Lacera schreiberi), macho nupcial

  Al abrigo de alisos, abedules y robles pululaban un buen número de pajarillos eurosiberianos, como corresponde a esta zona. Una pareja de agateadores comunes se afanaban en llevar alimento a sus polluelos, lo cual facilitó su fotografía.

Agateador común (Certhia brachydactyla)
Panasonic G7 + 100-300 mm  ISO:1000   V:1/320   F:5,6

 La Panasonic G7 con sensor micro 4/3" va de cine, pero el objetivo se queda claramente corto para según que fotos, obligando a recortar mucho las imágenes. Por desgracia no voy a poder comprar el 100-400 a corto o medio plazo. Habrá que adaptarse (o utilizar las cámaras bridge).


Agateador común (Certhia brachydactyla)

 Me despido con un pollo volantón de mito (Aegithalos caudatus). Desde siempre me ha parecido uno de los pájaros más bonitos de nuestro país. Por alguna razón me recuerdan a los gremlins de la famosa película.

Mito volantón (Aegithalos caudatus)

Mito volantón (Aegithalos caudatus)
Panasonic G7 + 100-300 mm  ISO:800   V:1/320   F:5,6

Os espero en el próximos post.

6 comentarios:

  1. Aun así me comentabas que no tiene nada que ver con los años 80-90.Deberían aprovechar más el turismo ornitológico como Villafáfila y sacarle partido a los campos.no hacer monocultivos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Non ten, non. Alomenos temos o consolo de que esa situación no manexo dos agro sería reversíbel. A medio ou longo prazo, vaia.

      Eliminar
  2. Hai cultivos que se sementan en primavera como o millo ou a pataca. Ainda así parece un pouco tarde. Quzaís sexa pola rotación forraxeira intensiva "millo forraxeiro > raigras italiano"
    Pedro Cruzado.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Xa me comentaron por facebook, Pedro. A rotación esa que dis debe ser a que fan alí.
      Apertas.

      Eliminar
  3. José Antonio de Souza23 de mayo de 2022, 10:44

    Hola, Xabi. Habría que ver con calma ejemplares completos en mano, pero esas compuestas me tienen pinta de Leucanthemum sp.; y dada su ubicación en el interior, en zonas de vegetación potencial de roble carballo, podrían corresponder con L. sylvaticum o L. pseudosylvaticum (= L. ircutianum).

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Graciñas unha vez máis, Jose. Xa modifiquei o texto con esa probable identificación. Ben sei que a botánica só por foto é complicada por non dicir imposíbel en moitos casos.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos