Seguidores e seguidoras

miércoles, 20 de febrero de 2019

Con el piquituerto (Loxia curvirostra) en O Forgoselo. Entrada revisada y actualizada.

   Febrero es un buen mes para observar pájaros forestales residentes, como el peculiar y tímido piquituerto común (Loxia curvirostra). Y cerca de Ferrol tenemos una población reproductora de la especie en los montes de O Forgoselo, que visitaba esta mañana:

 Pinares de pino silvestre (Pinus sylvestris)

     En la franja costera gallega el bosque autóctono ha desaparecido casi totalmente bajo la "eucaliptización", que ha convertido en un desierto biológico una gran parte de Galiza. En este contexto de miseria medioambiental absoluta, las repoblaciones de pinos silvestres o de Monterrey resultan un mal menor, pues muchas especies forestales han encontrado un hábitat adecuado para vivir. De hecho hay varias especies que se han expandido por nuestro territorio asociados a estos pinares. Por ejemplo el antes raro piquituerto.

 Piquituerto (Loxia curvirostra) Nikon B700 focal 258 (1440 mm)
  ISO: 400  V: 1/800  F: 6,5 Distancia: 80 m

   Su reproducción en O Forgoselo fué confirmada hace unos años por Ricardo Hevia y otros observadores, aunque no es fácil observarlo (huye inmediatamente en cuanto detecta la presencia humana). Hoy tuve suerte y pude fotografiar varios ejemplares, que podrían estar criando ya pues esta especie nidifica en pleno invierno si dispone de piñones.

Grupo de piquituertos (Loxia curvirostra)
Nikon B700 focal 258 (1440 mm)  ISO: 400  V: 1/  F: 6,5

  Curiosamente estuve un buen rato bajo una pareja que comía piñones sobre mi cabeza pero no los vi hasta que me aparté del pino y huyeron. Aproveché para investigar cómo quedan las piñas de P. sylvestris utilizadas por la especie.

Piñas consumidas por piquituerto

  No menos desconfiado es el zorzal charlo (Turdus viscivorus), que cuenta con una importante población nidifcante en estos montes. Su canto melodioso me acompañó toda la mañana.


  Con lo tímidos que son no sé como pude afotar estos ejemplares mientras se alimentaban e interactuaban relativamente cerca de mi posición.


 Momento de tensión entre dos zorzales

   Con aves tan tímidas es buena idea usar un poco de zoom digital:

Zorzal charlo (Turdus viscivorus) Nikon B700
Focal 258 mm + zoom digital  (equiv 2160 mm)  ISO: 640  V: 1/400   F: 6,5

     En Febrero las turberas están tristes y silenciosas. Pronto llegará la primavera.

 Charca y turbera

 Turbera

   La visita tuvo otro protagonista alado que me concedió un momento largamente esperado por quien escribe pero eso será en el próximo capítulo de Bichos e demáis familia.

2 comentarios:

  1. Moi interesante post. Polo menos hai algunha especie que suma no canto de restar, como pasa a maioría das veces neste eucalipland.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Cala, que no País Basco andan negros co tema dos P. radiata. Vexo cantidade de publicacións de colegas ecoloxistas botando pestes destas repoboacións. Non dubido que teñan razón pero se vivisen aquí saberían o que unha peste forestal de verdade.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos