Seguidores e seguidoras

sábado, 9 de febrero de 2019

Febrero, el mes del mirlo acuático (Cinclus cinclus)

  En Febrero muchos gallegos estamos cansados ya de tanto viento y de tanta lluvia (746 litros/m en Ferrol sólo desde Octubre según Meteogalicia). El invierno ha marchitado nuestros paisajes y la vida tiene su actividad reducida al mínimo pero aún faltan unas cuantas semanas para el comienzo de la primavera. Así que observamos con ilusión cualquier rasgo anunciador de la estación de las flores.

  Hoy visité a una pareja de amigos míos que viven en el río Xuvia, bastante crecido estos días.

 Nikon B700 focal 3,4 (35 mm)  ISO: 100  V: 1,8   F:7,6  (autodisparo sobre pasamanos)

    Este río es el más importante de los que vierten a la ría de Ferrol.

Río Xuvia

      Allí estaban, fieles a su lugar de cría, los mirlos acuáticos europeos (Cinclus cinclus).



  En estas fechas la pareja se encuentra afanada en la construcción o reforma de su nido. El material empleado es básicamente musgo, recolectado por ambos miembros de la pareja.


  Los troncos arrastrados hasta el puente son un lugar magnífico para encontrar musgo fresco.

Adulto recogiendo musgo de un tronco

     Y se puede hacer todo al mismo tiempo: reformar el nido mientras se marca territorio.

Maruja ocupada con el nido y Manolo dándole al pico

   El emplazamiento de este nido es el mismo de los últimos cuatro años. Sin duda este pájaro extraordinario es uno de los grandes valores ecológicos de la comarca de Ferrol, situada en la franja costera pero con unos ríos bien conservados, llenos de  molinos y puentes, óptimos para la especie.

Nido de mirlo acuático europeo bajo puente

  Las fotos anteriores están tomadas desde una distancia prudencial pero antes de irme un adulto se acercó hasta mí y por fin pude afotarlos bien. Aunque la poca luz que había me obligó a usar unos parámetros poco adecuados (1440 mm de focal con 1/200 seg, sin trípode)

 Nikon B700  focal 258 (1440 mm)  ISO: 450  V: 1/200   F: 6,5

Mirlo acuático europeo (Cinclus cinclus
Nikon B700 focal 258 (1440 mm)  ISO: 400  V: 1/250   F: 7,3

 Una salida en coche muy bien aprovechada, desde luego.

4 comentarios:

  1. Falan da londra como indicador medioambiental da calidade dun río, pero eu don dos que Pensa que esta especie do moito mais...
    Porque a sua comida sae do cauce do río. Río que se está en mal estado non pode ter macroinvertebrados pra alimentar a esta marabilla.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Completamente dacordo, Eloi.
      A lontra eche moito mais adaptábel e oportunista sen ningunha dúbida, como ben sabemos na nosa comarca; onde afortunadamente temos un montón de "londras" (como tamén lles chamaba meu pai E.P.D)

      Eliminar
  2. Excelente documento Xabi. E si, penso que o melro-rieiro (=lavacú, melro-troiteiro, melriazco, merlo-de-rio, supapo ou lavandeira, tem vários nomes) é um excelente bioindicador da qualidade das águas do rio, melhor que a londra.
    Também aportar que há anos escuitara (referindo-se a Navarra) que para saber quantos territórios de melro-rieiro havia num rio sem contaminar bastava com contar as pontes que o cruzavam. Nom sei se isto é certo, mas nalgum caso pode ser umha medida aproximada.
    Abraço,
    Damián

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pois si que possúe nomes autóctonos, carallo. Dicia-me onte um amigo que todos os nenos e nenas o conheciam na escola de Návia de Suarna onde estivo a dar aulas uns anos.
      Com respeito ao das pontes penso que efectivamente poderia ser assi.. se falamos de pontes de madeira ou de pedra, e as típicas "pontelhas". Pero as de cemento nom lhe vam bem. Precissamente onte estivem no rio Baxoi (Vilar-maior), num tramo de hábitat óptimo mas com ponte de cemento. Parei ali um pedaço e nom detectei ao merlo rieiro. Casualidade?

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos