Nestas veigas de Moeche perviven algunhas das paisaxes agropecuarias mellor conservadas da comarca de Ferrol, adicadas sobre todo á gandeiría sostíbel. Afortunadamente semella que non chegou aínda a obsesión polo monocultivo de millo (maínzo, dicimos en Ferrol) nin o glifosfato.
Realicei os meus transectos de control habituais, unha parte deles por pistas asfaltadas e outra por pistas de terra, desfrutando dos campos en plena floración.
A pesar de todo, moitas especies desapareceron desque coñecín esta zona, aló por 1987. Tartaraña cincenta, cuco, paspallás, rula, lavandeira boieira, papuxa común ou folosa pintada son hoxe especies extintas ou a piques de selo. Outras novas chegaron para se quedar.
O picanzo vermello (Lanius collurio) acaba de chegar esta semana procedente de África. Hoxe vin cando menos 2-3 machos e 1 femia en varios territorios de cría tradicionais. Os machos non perden nin un segundo e comezan cantar en canto aterrizan aquí (un canto ben cativo e con "estrofas" copiadas doutras especies, todo hai que dicilo)
Estoutro cantaba ao "micrófono" baixo a chuvia (para todo hai que valer):
Picanzo vermello cantando
Os paxaros residentes están xa coa reprodución moi avanzada. Moitas especies andan ocupadas frenéticamente na alimentación dos polos:
Escribenta liñaceira (Emberiza cirlus) femia con bicada
Chasca común (Saxicola rubicola) macho con polo voantón
Os mamíferos tamén colaboran na tarefa da procreación. A vaca é para min a especie animal máis importante de Galiza, por moitos motivos.
Vaca con becerro
Vacas pacendo baixo un forte chaparrón
Sempre que vou a Moeche o tempo pasa voando. Non canso de pasear, aínda nun día chuvioso coma éste de mediados de Maio.
Paisaxe de Moeche
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos