Seguidores e seguidoras

lunes, 16 de diciembre de 2019

Tres maneras de disparar "con la luz apagada"

  En estos días de Diciembre amanece muy tarde, sólo para dejar ver un cielo encapotado entre chaparrón y chaparrón. En estas condiciones podemos hace fotos de tres maneras.

  Una de ellas, cuando necesitamos toda la distancia focal disponible (el "zoom") es subiendo la sensibilidad o ISO. Así perdemos nitidez y ganamos "ruido" pero a cambio podemos subir la velocidad necesaria para disparar a objetos lejanos o en movimiento.

 Colimbos grandes (Gavia immer)
Nikon P1000 focal 432 (2400 mm)  ISO: 800  V: 1/250  F: 7,1

 Nikon P1000 focal 395 (2200)  ISO: 1100 V: 1/320  F:7,1

  Con las bridge modernas podemos subir hasta ISO 1000 sin mucho problema. La imagen no será buena pero sí aceptable siempre que la editemos un poco y no la ampliemos mucho. Ojo, hablo de las bridge con sensores 1/2,3" (la Sony RX10 juega otra liga).

 Nikon P1000 focal 540 (3000 mm)  ISO: 1400  V: 1/320  F: 8

  Con ISO 1600 la foto ya empieza a parecer acuarela y sólo es recomendable si el bicho está cerca o para registros documentales.

Colimbos grandes (Gavia immer)
Nikon P1000 focal 540 (3000 mm)  ISO: 1600  V: 1/ 320  F:8

  Otra manera, que podemos emplear con objetos estáticos, es bajando la velocidad de disparo. Gracias al estabilizador de imagen las cámaras modernas permiten disparar con velocidades muy lentas para estas focales tan enormes. Probablemente el estabilizador de la P1000 es el mejor que he probado jamás, algo bastante lógico teniendo en cuenta el cañón que debe controlar.

 Garza real (Ardea cinerea)
Nikon P1000 focal 180 (1000 mm)  ISO: 220  V: 1/100 seg  F: 5,6

 Esta opción es recomendable especialmente en distancias cortas pero el estabilizador de la P1000 es muy pero que muy bueno. Usé sólo 1/250 seg con 3000 de focal para un pequeño charrán (a 130 m!) y tanto el pico como las patas quedaron completamente definidos, sin trepidación (y la foto con ISO 900, por cierto). Una barbaridad para un sensor 1/2,3".

 Charrán patinegro (Sterna sandvicensis) distancia: unos 130 m
Nikon P1000 focal 540 (3000 mm)  ISO: 900  V: 1/250  F: 8

    Por último, cuando no hay luz podemos jugar con el enorme rango focal de la cámara. Recordad que la P1000 tiene "varios objetivos en uno": un 700 F.5, un 1500  F: 6,3, un 2600 F: 7,1 y el 3000 F: 8, sólo recomendable con buena luz. Siempre podemos recoger zoom y se abrirá la "apertura" (F).

 Garceta común 
Nikon P1000 focal 126 (700 mm)  ISO: 400  V: 1/320  F: 5

    La Nikon B700 o la Canon SX en sus focales máximas (1440 mm y 1320 mm respectivamente) necesitan F: 6,3 pero la P1000 a una focal ligeramente superior puede disparar con F: 5,6. Un dato muy importante.

Garceta común (Egretta garzetta)
Nikon P1000 focal 270 (1500 mm)  ISO: 450  V: 1/320  F: 5,6

  Desde hace un mes he aprendido a convivir con el dolor (a la espera de una resonancia todo indica que tengo alguna vértebra afectando al nervio del brazo). Los analgésicos convencionales no me hacen nada pero la fotografía de Naturaleza mientras paseo se está convirtiendo en un analgésico natural. Editar las fotos mientras redacto las entradas ayuda a olvidarme durante un rato del maldito dolor y de los calambres en el brazo, que me acompañan día y noche. Gracias, P1000.

4 comentarios:

  1. Ola Xabi. Véxote entusiasmado co novo xoguete, alégrome.
    Cando eu estaba en dúbidas para comprar esta cámara, o que me fixo decidirme por ela, foron os 77mm de diámetro da súa lente, cos cales se consiguen unhas prestacións lumínicas moi aceptables.
    Sei que ti es un pouco "ferreiro", tiñas que tentar de poñerlle á P1000 o sensor da Sony, entón si que terías un canón.

    Unha aperta.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Non era mala idea, Carlos, haha.... Eu conformábame con que subiran a focal da Sony a 1000 mm, que iso si é factible. Coa cualidade da RX10 e a súa posibilidade de recurte (case como unha reflex) sería bestial. Como cámara é a mellor con moita diferenza pero eses 600 mm (equiv) quedan moi curtos para aves en Galiza.
      Grazas pola visita.

      Eliminar
  2. Muito dá de si o "joguete"! Se tivéssemos isto há 20-25 anos, muitas aves ficariam bem retratadas... Um abraço, Damián

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Certo, mas tivo umha cousa boa nom ter estas cousas daquela. Como nom podias fotografar as aves tinhas que te entreter contando-as. Se tivessemos estas cámaras hai trinta anos é possível que a moitos nom nos desse por convertir-me em censadores ou colaboradores dos Atlas... Vendo a tendência "only photo" de moitos rapazes de agora é o que me vém à cabeça.
      Apertas.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos