Seguidores e seguidoras

sábado, 10 de abril de 2021

Volviendo al "comunismo"

 Tras la visita a Ourense con sus bichos raros hemos vuelto a la realidad ferrolana y sus especies comunes pero siempre viene bien un poco de comunismo. Porque eso es lo que he encontrado en diferentes muestreos realizados por la cuadrícula NJ72, que quería mejorar para el atlas de hérpetos de la SGHN.

  A los pies de Monte Agudo hay una zona de brezal atlántico, bastante hecho polvo, que sobrevive entre masas de aucaliptal. Y allí realizaba un muestreo ayer por la tarde.

Brezal higrófilo/helechal en cortafuegos

  En varios encharcamientos encontraba anfibios habituales como Sapillo pintojo (Discoglossus galganoi), Rana bermeja ibérica (Rana parvipalmata) o Tritón palmeado (Lissotriton helveticus), todos ellos ya citados en la cuadrícula. Sin embargo no encontré ninguna de las especies objetivo (Eslizón tridáctilo o Víbora de Seoane, por ejemplo).

Tritón palmeado (Lissotriton helveticus), macho

Tritón palmeado (Lissotriton helveticus) hembra

  A cambio, las primeras libélulas del año. Dos especies eminentemente forestales y de carácter eurosiberiano como Calopteryx virgo y Pyrrhosoma nymphula.

Calopteryx virgo
Sony RX10 III focal 50 mm  ISO:200   V:1/250   F:4

Pyrrhosoma nymphula
Sony RX10 III focal 600 mm  ISO:400   V:1/800   F:4

Esta mañana atacaba la misma cuadrícula por su parte sur y visitaba el valle del Xuvia. Pero la mañana amanecía con un tiempo muy desapacible, para variar:

Valle del Xuvia desde Prospes (San Sadurniño)

    Desde la irrupción explosiva del jabalí el número de cierres con pastor eléctrico o alambre se ha multiplicado en todas las fincas. Y eso es un problema para el corzo. Dos ejemplares buscaban un sitio para cruzar al otro lado.

Corzos (Capreolus capreolus)

   En el barro del camino encontraba de nuevo huellas de tejón (Meles meles). Ahora que llevo la aplicación Observado en el móvil resulta muy cómodo registrar las citas en tiempo real y ya geolocalizadas (ebird sólo permite aves).

Huella de tejón (Meles meles)

   En la vieja granja abandonada realizaba varias esperas pero no pude observar ni un sólo gorrión molinero (Passer montanus), especie que casi ha desaparecido de toda la costa Norte gallega y de la que descubría una pequeña colonia en 2017 (pincha). Espero que no haya desaparecido aquí también. Únicamente vi paseriformes comunes de carácter sedentario, todos afanados ya en las tareas del celo o construcción del nido. 

Mirlo común (Turdus merula), hembra

 Después aún pasé por Santa Mariña do Monte, para hacer un control de "mis" escribanos cerillos. En la zona ya cantaban tres machos de bisbita arbóreo (Anthus trivialis), habitual en hábitats de lindero forestal o de arboleda joven aclarada.

Bisbita arbóreo (Anthus trivialis)

 Y, por supuesto, allí estaban los escribanos cerillos, la joya de la corona. Recordemos que este paseriforme vive habitualmente en comarcas de interior bien conservadas a más de 500 m sobre el nivel del mar. Por eso resulta tan interesante su presencia en una zona de apenas 300 m snm y muy cerca del mar totalmente eucaliptizada.

Escribano cerillo (Emberiza citrinella), macho

 En el muestreo de hoy hallaba dos parejas en un transecto de unos 500 m lineales. Para un área de aproximadamente 1 Km cuadrado he censado 3-5 parejas en diferentes temporadas. Un  ave que siempre gusta ver y fotografiar.

 Y con ella terminamos por hoy. 

6 comentarios:

  1. Triste noticia sería a desaparición desa poboación de pardais. Un paso máis no proceso que comenzou xa fai anos. Primeiro coa concentración parcelaria elimináronse as sebes centenarias. Despois o envellecemento da poboación provocou o abandono do campo e transformación desas mesmas parcelas "concentradas" en plantacións de eucaliptos. E agora para rematar xa temos a primeira prantación de pawlonia no fondo de Lamas.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. "Pawlonia"? pois descoñecía esa árbore, pero xa lin algo en Internete. Está ben a cousa, mimá...
      Grazas pola visita, Rober.

      Eliminar
  2. Chame-se Pawlonia ou Eucalyptus, o caso é o câmbio radical no uso do território, e a especulaçom com este. Mosaico rural degradado, ripisilva alterada, simplificaçom de ecossistemas, "defaunaçom", perda de qualidade do arvorado: o "hoje-em-dia" do rural galego. Cambiando de tema, mui bem que metas as "nom-aves" en Observation.org. Quiçá este Verao chega ao quarto de milhom de registos online! E para muitas espécies é já a plataforma de referência para ver distribuiçons na Galiza...
    Um abraço,
    Cosme Damián

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pois com o despovoamento do rural todo isso irá a mais. Ontes falava cum velho co que já tenho falado mais vezes. Contava-me sobre cómo as aldeias da zona fórom ficando baleiras, as escolas sem nenos... El mesmo estava controlando a sua finca, onde vinha de plantar... o que já imaxinarás.
      "O alcolitro quitou moita fame", dicia-me. Diante da realidade económica moitos discursos que poidamos ter na nossa mente perdem força.

      Eliminar
  3. O problema de Galiza é a mentalidade ”retropaleta" imperante. Tradúcese en:

    Eucaliptización, feísmo, incendios, mascoteirismo, etcétera.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Home, precisamente o mascoteirismo ten orixe claramente urbanita. Eu non o incluiría como parte desa mentalidade "retropaleta" (o resto das cousas que mencionas teñen bastante fundamento, certamente)
      Grazas por comentar.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos