Seguidores e seguidoras

domingo, 6 de marzo de 2022

Una mañana inolvidable en Ortigueira

    AVISO: Dado que esta entrada resulta bastante extensa he preferido fraccionarla por apartados para facilitar su lectura.

    NUTRIA PALEÁRTICA (Lutra lutra)

No prometía gran cosa la visita ayer a la ría de Ortigueira debido a la época del año y a la invernada tan floja que hemos tenido, pero nada más llegar un nutria me recibía en la Punta Fornelos. 

Nutria paleártica (Lutra lutra) nadando

   Podemos considerar a la nutria como un carnívoro diurno, aunque también tenga actividad durante la noche. Además de alimentarse debe vigilar su territorio y controlar a sus vecinas.  Para ello las nutrias no dudan en subirse a las embarcaciones.

Nutria subiendo a embarcación

    Una vez arriba lo primero es poner la centrifugadora para secar el pelaje.

Nutria secándose

Nutria paleártica (Lutra lutra) mirando al fotógrafo


  Tras desaparecer un buen rato dentro del bote la nutria volvió al "puente de gobierno", donde estuvo... dejando su marca, digamos.

  Pero nuestra nutria marinera no quedó contenta y subió a la otra chalana para continuar la inspección. Todo sin que el animal se sintiese molestado y bajo la luz dorada del amanecer. Fue un momento realmente inolvidable.

Al abordaje!

Nutria alejándose con Ortigueira al fondo

LAS AVES ACUÁTICAS (censo parcial)

 La invernada va menguando pero algo queda. Hice un control de algunas especies fáciles de contar con la marea bajando.

Silbones (Mareca penelope) en A Lagarea

 Vamos con los números:
  • 4 Cucharas (Spatula clypeata)
  • 300 Silbones europeos (Mareca penelope)
  • 3 Ánades rabudos (Anas acuta)
  • 141 Cercetas comunes (Anas crecca)
  • 1 Serreta mediana (Mergus serrator)
  • 84 Agujas colipintas (Limosa lapponica) contadas desde el muelle
  • 19 Agujas colinegras (Limosa limosa) idem
  • 8 Correlimos gordos (Calidris canutus)
  • + Correlimos comunes (Calidris alpina). Pocos cientos
  • 93 Archibebes comunes (Tringa totanus)
  • 1 Colimbo ártico (Gavia arctica)
  • 41 Cormoranes grandes (Phalacrocorax carbo)
  • 5 Cormoranes moñudos (Gulosus aristotelis)
  • 5+ Garcetas grandes (Ardea alba)
  • 6 Moritos (Plegadis falcinellus)
  • 25 Espátulas (Platalea leucorodia)
  • 2 Águilas pescadoras (Pandion haliaetus)

Moritos (Plegadis falcinellus) en vuelo

  Esta vez pude pillar algo menos lejos al colimbo. Queda bien como foto documental (la foto, con la G7, está muy recortada).

Colimbo ártico (Gavia arctica)

  También pude afotar una de las dos pescadoras que han invernado en Ortigueira. Con aves en vuelo la G7 va mucho mejor que las bridge obviamente, aunque tampoco es una alfa de esas.

Águila pescadora (Pandion haliaetus)

Águila pescadora (Pandion haliaetus)
Panasonic G7 + 100-300 (200-600 mm equiv)

CORMORANES

 Desde el muelle pude disfrutar con varios cormoranes grandes y moñudos que pescaban por allí. Este al que parece que le han tirado un cubo de pintura blanca por la cabeza es un grande nupcial.

Cormorán grande (Phalacrocorax carbo)
Panasonic G7 + 100-300 mm   ISO:250   V:1/500   F:5,6

  Había dos ejemplares pegados al muelle a los que vi capturar numerosos signátidos (Syngnatidae). Son presas difíciles de tragar así que salen para tierra una vez hecha la captura. 
   El año pasado habíamos comprobado la predación de Syngnathus acus por parte del archibebe común (pincha), pero estos cormoranes hicieron muchas capturas en el rato que los observé, así que es posible que cayesen varias especies similares.

Cormorán grande con signátido capturado

    Desde luego me llamó la atención que todas sus presas fuesen estos extraños pececillos, parientes de los caballitos de mar. 

Cormorán grande con signátido capturado

  Un grupito de cormoranes adultos y jóvenes andan muy aquerenciados de la ría últimamente. Pude fotografiar bastante cerca a este adulto nupcial. Recordemos que la población nidificante está cayendo de manera alarmante.

Cormorán moñudo (Gulosus aristotelis) adulto
Panasonic G7 + 100-300 mm   ISO:250   V:1/400   F:5,6

ESCRIBANO NIVAL (Plectophenax nivalis)

 Mientras terminaba el mini censo, un reclamo desconocido sonó en el muelle. Dirigí la mirada y me encontraba este hermoso escribano nival posado sobre la baranda de cemento:

Escribano nival (Plectrophenax nivalis)

  Estos pájaros de la tundra pueden ser muy mansos y confiados con el observador. Aunque cuando están tan cerca me cuesta afotarlos porque estoy más acostumbrado a la fotografía de ultra zoom. No obstante este nival me dejó hacerle mientras comía semillas de una planta que afloraba entre el cemento del muelle de Ortigueira. Apunta Gustavo Martínez Lamas que puede ser Spergularia marina, mientras que Emilio Martínez Sabarís y José Souza apuestan por Poa annua. Ambas quedan como opciones probables mientras no vuelvo por allí para verla mejor.


Escribano nival alimentándose (con Spergularia marina o Poa annua)

 En esta ocasión la suerte me acompañó y portaba la cámara ideal para ese tipo de foto (la Pana G7).

Escribano nival (Plectrophenax nivalis)


  Por desgracia un coche lo asustó y marchó volando hasta desaparecer entre los tejados del pueblo. Justo cuando había recogido todo el equipo de  censo y me disponía a fotografiar mejor al escribano. Al  menos me quedó esta foto, bien compuesta y bien expuesta, pienso.

Escribano nival (Plectrophenax nivalis)
Panasonic G7 + 100-300 mm   ISO:200   V:1/640   F:5,6

LAGARTIJAS CANTÁBRICAS (Iberolacerta monticola)

  En el extremo  norte gallego la lagartija serrana, ahora denominada "cantábrica", ocupa el nicho ecológico más típico de las Podarcis, o sea, hábitats antrópicos como muros de piedra o construcciones abandonadas. Aunque es una especie de montaña en la mayor parte de su distribución peninsular, en Ortigueira  resulta abundante a la misma orilla del mar. A veces se encuentra compartiendo espacio con la más pequeña lagartija de Bocage (Podarcis bocagei) pero no suelen verse juntas.

Lagartija cantábrica (Iberolacerta monticola) macho
Panasonic G7 + 100-300 mm   ISO:200   V:1/400   F:8

  Ambas especies son bastante resistentes al frío y al viento, como corresponde a endemismos del Noroeste ibérico. Ayer, con apenas 10ºC y algo de viento del nordeste, muchos ejemplares de monticola tomaban el sol sobre las piedras y pizarras de una casa que tengo controlada en Cuíña. La pizarra les encanta, pues se calienta muy rápido y retiene mucho el calor (aunque en verano se convierten en hornos a media mañana).

Lagartija cantábrica (Iberolacerta monticola)
Panasonic G7 + 100-300 mm   ISO:250   V:1/250   F:5,6

  Además de adultos (machos casi todos) también asomaban subadultos y juveniles.


  Los juveniles de monticola destacan por su cola de color verde turquesa.


Ejemplares juveniles de lagartija cantábrica

    Esta lagartija es uno de los valores naturales más importantes de la ría de Ortigueira, donde parece tener un entorno perfecto para desarrollarse, resultando muy abundante y fácil de observar.

Lagartija cantábrica (Iberolacerta monticola)
Panasonic G7 + 100-300 mm   ISO:400   V:1/500   F:5,6

 Y con esta lagartija terminanos la entrada. Espero que os haya gustado.

12 comentarios:

  1. Moito! Unha entrada ben guapa, nunha época do ano a miúdo tildada como "frouxa" ornitoloxicamente falando. Unha aperta crack, Damián

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Certamente. Como ben sabes e ata que comece o paso de verdade son días bastante cativos para paxarear. Porén onte saíume todo redondo. Unha mágoa ese carro que me levantou o "escribidor", porque da xente non fuxía. Do resto todo perfecto!
      Apertas.

      Eliminar
  2. Saudos
    sobre a planta do nival, aporto outra opción, a gramínea Poa annua, que agora está florida ou con sementes, planta moi común que pode vivir en lugares como o da foto, con poucos recursos. Curioso o dos asubiadores, os de Ons-O Grove hai días que marcharon. Onte na Lanzada había 9 C.árticos e 8 C.grandes.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Graciñas, Emilio. Xa incorporei esa opción tamén ao texto. Desde logo ollando as fotos ampliadas (sen o recurte do blogue) case me inclinaría por esa que dis. Desde logo as follas non semellan de sección redonda, como é a Spergularia. Tentarei afotala mellor. Mentras tanto a ver que di o "oráculo" (Souza).
      Apertas.
      PD: 9 árticas e 8 grandes...Qué barbaridade!!

      Eliminar
  3. José Antonio de Souza6 de marzo de 2022, 13:46

    Hola, chavales. Aunque en estos medios aparece Spergularia spp., estoy con Emilio sobre que pueda tratarse de Poa annua (al menos Poa sp.), y quizá haya dos gramíneas en estas fotos. El nival me parece un macho de 2º año calendario, probablemente de la subespecie nominal, aunque es una pena que no pudieras haberlo fotografiado por detrás, para que se le vieran el dorso/obispillo, las rectrices externas y las plumas menores de las alas. Cuando encuentres nivales, procura siempre fotografiarlos tanto de perfil como desde atrás.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Olá, Jose. Pois xa metín a tua referencia tamén no texto do post. A ver se máis adiante podemos identificala mellor. Con respeito á escribenta, pois tiña dúas fotos de costas pero borreinas porque non me parecían "bonitas". Síntoo moitísimo (e mira que xa mo comentaras unha vez cos nivalis de Valdovo).
      Apertas.

      Eliminar
  4. Yo no soy un entendido en esto Xabi,como tú bien sabes.Pero bueno a lo que me refiero que puede ser la comida de cormoranes es Syngnathus que como comentas pueden parecer caballitos de mar.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Efectivamente son signátidos, José Ramón. A dúbida que teño (que temos) é arredor da especie en concreto dentro da familia Sygnatidae.
      Grazas por comentar.

      Eliminar
  5. Moi bon traballo, Xabi, con lucidas fotos, especialmente, coido eu, as do nival. Unha aperta.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Foi unha mágoa que fuxira xusto cando me dispoñía a afotalo en serio. Xa sabes que cando teño o tele montado e o contador na mao "non razono".
      A ver se volve aparecer, porque era destes bichos moi, moi confiados.

      Eliminar
  6. Bonita entrada. Fan absoluta da lontra e do escribano nival (nunca o vin en vivo e directo), hehe

    Apertas,
    Inés González

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sei que che gostan, sei...Desfruta das fotos polo menos.
      Apertas.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos