Seguidores e seguidoras

mércores, 31 de xullo de 2024

31/07/2024 Macizo de Xistral, 1ª parte

 El calor ha llegado también a Ferrol, con 32ºC de máxima ayer, así que decidía escapar a las "Highlands" gallegas: el macizo de O Xistral, en el norte de Lugo.


    Al llegar la temperatura rondaba los 19 ºC, que subiría hasta unos 27 al mediodía. Mucho calor para estos montes, que apenas superan los 1000 m snm pero tienen un verano húmedo y frío.

  Primero realicé un muestreo ornitológico por los pinares del Monseibán (850-900 m snm), aunque la época no es la mejor para detectar aves reproductoras. Además soplaba algo de viento, como no puede ser de otra manera allí. Son pinares de pino silvestre bastante raquíticos pero comparados con los eucaliptales de Ferrol son el paraíso.



Pinar muestreado
Sony RX10 III focal 52 mm  ISO:200   V:1/400   F:5

   Va la lista de aves, muy modesta, observadas durante el transecto (1h, 11 min y 0,96 Km):
  • Pico picapinos (Dendrocopos major)
  • Pito ibérico (Picus sharpei)
  • Carbonero garrapinos (Periparus ater)
  • Herrerillo capuchino (Lophophanes cristatus)
  • Reyezuelo listado (Regulus ignicapillus)
  • Agateador europeo (Certhia brachydactyla)
  • Chochín paleártico (Troglodytes troglodytes)
  • Zorzal charlo (Turdus viscivorus)
  • Mirlo común (Turdus merula)
  • Bisbita arbóreo (Anthus trivialis)
  • Pinzón vulgar (Fringilla coelebs)
  • Piquituerto común (Loxia curvirostra)
  
Carbonero garrapinos (Periparus ater)
OM-1 + Zuiko 100-400 mm  ISO:800   V:1/500    F:6,3

Zorzal charlo (Turdus viscivorus)

Zorzal charlo (Turdus viscivorus)
OM-1 + Zuiko 100-400 mm  ISO:400   V:1/500    F:6,3

   Tenía ganas de fotografiar bien al verderón serrano (Carduelis citrinella) pero no pudo ser. Saqué dos fotos testimoniales muy lejanas y a contraluz a un sospechoso. Debidamente recortadas y procesadas pueden valer para algo. A mí me parece una hembra de verdecillo (Serinus serinus), aunque me llamó la atención esa cola bastante larga cuando salió volando, tipo pinzón. 


Posible hembra de verdecillo (Serinus serinus)

  Como la cosa ornitológica no dió para mucho más os dejo con fotos de la zona. No se puede conocer nuestra fauna sin comprender nuestro paisaje.

    La vacas y los caballos en régimen de semilibertad son algo tradicional en los montes gallegos. Una difícil convivencia con el lobo, ahora que su población se ha recuperado - afortunadamente - tras el casi exterminio a que se sometió durante el siglo pasado. En mi opinión resulta un problema extremadamente complejo al que no veo solución con esta Xunta de Galicia inoperante en asuntos medioambientales o directamente cómplice de su destrucción. Mucho me temo que en unas décadas estos montes estarán cubiertos de eucaliptos por la incompetencia de unos o de otros. 

    La comunidad científica se muestra dividida al respecto del censo de lobo. Algunos de estos expertos me parecen demasiado ortodoxos en sus posicionamientos, que respeto. He leído argumentos que defienden que la población de lobo ibérico debe ser numerosa para conservar una genética rica y para que las manadas puedan ejercer mayor predación sobre especies salvajes como jabalí, corzo o ciervo (y que no vayan a lo fácil que es el ganado, ovejas o perros). Por cosas así la UE prohíbe su caza en España. Luego están los ganaderos. Algunos que sufren la pérdida de potros o becerros a pesar de cumplir con todas las medidas de prevención que pueden asumir (además del coste económico está el coste emocional). Esa gente me da mucha pena. Otros sinvergüenzas se dedican a cometer fraude para cobrar subvención con reses muertas pero carroñeadas por lobo o incluso publicando fotos falsas

  No hace mucho yo mismo encontré restos de un potro comido en O Forgoselo. Inicialmente pensé en el lobo, pero un colega veterinario me confirmó que había muerto en el parto. Lobos primero y zorros después habían dado cuenta del cadáver. Porque no todo es lo que parece. Y lo de llenar el monte con mastines, pues será muy seguro para el ganado.... pero muy peligroso para los humanos que paseamos por ellos. A los hechos me remito. 

    Para terminar está el lobby cinegético, especialmente interesado en que les den luz verde y poder volver a cazar el trofeo mayor, ese que Franco no les negaría, hasta que llegaron los ecologistas a joderlo todo. Porque yo no olvido al delincuente de Viveiro que en las redes sociales amenazaba con la escopeta a un colega naturalista porque los lobos le habían matado al perro (¿qué culpa tendría aquel pobre hombre?). Amenazaba a una persona que sólo se dedicaba estudiar al lobo en términos gravísimos. Y como guinda al pastel, el lobby de zumbados animalistas, que mete las narices en todo cuanto asunto tiene que ver con los animales, confundiendo a la opinión pública y generando más odio contra nuestra gente (con el beneplácito de importantes organizaciones ecologistas que les acompañan en las manifestaciones). Así está el patio y yo veo la cosa negra.

Vacas pacendo en la sierra

     De eólicos ya no hablamos.


  Me consta que en la Sierra de Guadarrama también hace viento, pero no hay un solo parque eólico. Casi todos en el NW peninsular (Galiza, Asturies, País Lleonés). Para algo están las colonias!
  
Skyline en cualquier sierra gallega

  Desde los altos se divisa la extensa planicie de A Terrá Chá, antes cubierta de prados y cultivos de cereal.  Ahora con muchísima más superficie forestal; parte de ella con masas de frondosas, cierto, pero la mayoría con especies pirófitas de repoblación.

Terra Chá desde el Monseibán
Sony RX10 III focal 60 mm  ISO:100   V:1/500   F:4

 Termino con una foto bonita, como es la del alto valle del río Eume:

Montouto (Abadín)
Sony RX10 III focal 30 mm  ISO:100   V:1/500   F:5

 Bueno, tras soltar toda esta bilis, os espero en la segunda parte. En ella hablaremos de turberas, de mariposas y de libélulas. Y sólo de eso.

8 comentarios:

  1. Boas Xabi

    Sin duda é un verdecillo e non un serrano.
    O tema do lobo ,coma sempre jodido.
    Solo dicir que Hai moitos lobos a día de Hoxe na zona norte de Galicia en zonas impensables Hai poucos anos,e non individuos dispersos senón núcleos reproductores .Seino de primeira man.
    Despois a xente que fale o que queira, que é gratis.

    Apertas

    Ricardo Hevia

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Grazas pola identificación do paxaro, Ricardo. Sobre o outro pois pouco que dicir e moito que escoitar a quen sabe. Normalmente escoito a todo o mundo e logo saco as miñas propias conclusións. Desde logo hai tres evidencias:

      - O noso medio está tremendamente deteriorado, como nunca estivo
      - Hai bastante lobo na comarca de Ferrol-Ortegal (dou fe)
      - Hai moitísimo xabalí e moito corzo (e cervo nalgúns lugares)
      - Os danos ao gando deben diminuirse como sexa, especialmente en lugares coma O Xistral, que dependen da presenza de cabalos para manter certos hábitats prioritarios da UE

      Se poidésemos conxugar esa ecuación estaríamos ás portas da solución.

      Eliminar
  2. Un bálsamo, Xabi, esto es un bálsamo. A mí esos pinares de pino silvestre ya me parecen una puñetera maravilla, acostumbrados como estamos, a la fuerza, a esta mierda de eucaliptales que nos ahogan sin remedio. Y dejando de lado la mala hostia, qué te voy a contar que tú no sepas... Un abrazo.

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Opa, Jose. Que conste que hai piñeirais con árbores de máis porte pero eses de arriba son cativeiros a máis non poder. Mas resultan moi doados de prospectar e por iso vou a ales.
      A segunda parte falará de turfeiras e bicharía pequena. Atopei unha bolboreta de montaña que nunca vira.
      Outro abrazo.

      Eliminar
  3. Boas Xabi. Hai un punto errado no teu post. O doado para lobos non son vacas, ovellas, cabalos. Son o difícil. Hai evidencia científica de que prefiren presas salvaxes ás domésticas polo risco que teñen estas para eles, precisamente. Só os individuos solitarios ou grupos desestructurados optan polo risco máis absoluto que son as presas domésticas porque non lles queda outro remedio. Non é unha cuestión só de lobos senón que incluso os leóns escollen as mesmas opcións. Polo tanto, o que decimos sempre, ademáis da protección e prevención o máis favorable para o gandeiro son as mandas ben estructuradas. Por outra banda, a comunidade científica non está dividida ao respecto. Cando alguén publique algo avaliado por pares nalgunha revista científica poderase discutir o que sexa que é como funciona a ciencia, de momento ruxe-ruxe por motivacións que penso que non son as meramente científicas. Por outra banda, os gandeiros cobran por medidas agroamientais nos que está incluído o lobo uns cartos máis que significativos. Non lles chega, queren cobrar varias veces polo mesmo concepto o que é impensable en calquera outro ámbito da vida pública. Darlle ás ao agrotrumpismo non funciona e é perigosísimo.
    Máis, hai anos que se reinvindica unha lexislación específica para cans de traballo pero parece que ninguén está pola labor. En calquera caso eu teño claro que se son para protección de rebaños, os excursionistas temos que dar a volta. Hai prioridades e aquí non é un problema, é problema en Picos ou en zonas dos Alpes, cheos de xente de toda pelaxe.
    Moitos piñeirais do Xistral están morrendo, levan anos, no núcleo dos verderolos serranos polo que na zona se non desapareceron xa, faranno en breve. Digamos que foi unha ventá temporal para a especie na zona.
    (son Xabi V Pumariño, por certo ;) )



    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Opa, Xabi.
      Imaxinaba que habías comentar. Graciñas polo aporte. De todas formas cústame entender que a captura dunha ovella, dun poldro ou dun can xenere maior perigosade para unha manda que, por exemplo, un xabalí.
      E entendo o problema das mandas desestruturadas e sobre todo os individuos solitarios. Cónstame que causan danos en Ferrol e arredores. Por qué descartades unha intervención para eliminar este problema? Desde a miña ignorancia no tema e con toda sinceridade, acaso non sería maior o beneficio que o dano desde o ponto da conservación do lobo?
      Apertas.

      Eliminar
  4. Tras miles e anos convivindo os coñecen perfectamente o risco de ir por gando. Ao igual, insisto, que moitos outros depredadores apicais. Sobre "intervir" non sei a que te refires exactamente.
    O tema é longo e por iso xa hai uns anos escribín un textiño que, forzosamente, non pode ser curto, deixocho porque creo que da respostas a unhas cantas preguntas sobre o tema:
    https://praza.gal/opinion/o-lobo-o-algodon-non-engana
    (Xabier VP)

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Grazas por poñer o enlace, Xabi. Un artigo de leitura obrigatoria, coma todos os que escrebes.
      PD: A todo isto, ti antes non comentabas aquí coa tua conta de google?

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos