"Salina Grande" lagoon (with mountais of La Cabrera on background)
And however, we could enjoy a lot of different species of bird, as always. Although...I think this is not best year for aquatic birds in Villafáfila. Aspect of fields and lagoons was.... a bit "empty" for what I expected in winter.
Greylag Gooses (Anser anser)
Among flocks of Greylag gooses, could identify an Indian Goose (Anser indicus). I don´t know if is a domestic individual or not.
Indian Goose (Anser indicus)
Since I have powerfull ultra-zoom cameras, lovely Red Kites doesn´t appear close to observer. Only could take a couple of distant photos...
Red Kite (Milvus milvus)
In the main lagoons there were 5.900 Northern Lapwing (Vanellus vanellus). About 4100 in Barillos and 1800 more in Salina Grande.
Northern Lapwing in Barillos (part of the group)
Northern Lapwing (Vanellus vanellus)
- 12 Pied Avocet lived on west area of Salina Grande. Every years a little number of Avocets remain in Villafáfila during winter.
Pied Avocets (Recurvirostra avosetta)
Also, we saw another waders in Salina Grande:
- A medium group of Dunlins (Calidris spp)
- 6 Eurasian Curlew (Numenius arquata)
- 2 Ruffs (Philomachus pugnax)
Ruffs in "La Parva" . Female (left) and male (right)
Ruff (Philomachus pugnax)
Spectacular Great Bustards didn´t turn up.
Great Bustard (Otis tarda)
I finish with most typical and nice inhabitants of Villafáfila. I´m sure all of your visits will have watchings of these two species. Also, both of them are easy to photograph.
Little Owl (Athene noctua)
Crested Lark (Galerida cristata)
And I leave you with sunset Villafáfila images. Certainly, sunsets in castilian Tierra de Campos are a pleasure for sight. An spectacle imposible to contemplate in my dear and mountainous country.
Somebody said in his blog that these sunsets over castillian plateau are incomparable. I agree.
See you.
Lovely photographs of a wonderful place. This SX 50 drives me crazy but I must be rational. ;)
ResponderEliminarA min tamén me volve tolo, Marcos...O mellor é que (parece) que se aveciñan varios días de sol por Ferrolterra. A ver se aproveito.
EliminarUnha aperta
Este comentario foi eliminado polo autor.
ResponderEliminarPreciosas fotos Xabi. Non estivo mal a escapada que fixestes. O do ánsar indio xa saberás que é habitual velo por alí. Eu vino fai tres ou catro anos, e é unha observación que se repite cada ano en Villafáfila.
ResponderEliminarApertas.
A ver, evidentemente os fotógrafos como Fran Nieto ou Don Álvaro Fernández Polo "xogan outra liga" (eu diría case que outro deporte). Pero está claro que para unha maioría de usuarios, isto vai ser unha auténtica revolución. Máximo nestes tempos de contención económica.
EliminarEstou seguro que a pouco que estes dous zoquetes (hai confianza) se familiaricen coas súas "bridge", vai haber un efecto nos lectores dos nosos blogues. Han ser moitas as reflex que aparecerán nos contentores do lixo. E que Deus me perdoe o que acabo de dicir (pero é que eu xogo "futbol afeizoado"...)
Unha aperta
Con "estes dous zoquetes" refírome, EVIDENTEMENTE, a min mesmo e a Quique. A redacción do texto non quedou moi ben, e podía dar lugar a un equívoco imperdonábel.
Eliminar"Zoquete 1" a "Zoquete 2", entendido ; )
EliminarA min pregúntanme por todos lados pola cámara, e sei xa de varios que van comprar unha deste tipo tras ver os resultados. Creo que estamos no comezo da universalización da fotografía de aves.
Ben, ben, ben. Vexo que baixaches onde os ''paganitos''
ResponderEliminarAcordaches de carretar algunha pruma de avetarda?
Non esquezo o das plumas, Eloi. Pero iso terá que ser máis ben pola Primavera, que é cando mudan. Desde que o falamos non atopei ningunha, e mirei de atopalas.
ResponderEliminarPD: ¿Qué son os "paganitos"? Non a collo, xúrocho.
O de paganitos é unha coña que temos entre colegas arquólogos.
ResponderEliminarNon sei se te recordas ou viches aquelas estampas que se compraban na igrexa durante as misións e que che daban dereito a poñerlle nome a un neno e bautizalo.
O caso e que nunha casa que nos aloxamos atopamos unha destas estampas. E como dous compañeiros do laboratorio eran mexicana e chileno respectivamente, o resto foi rodado.
No caso da mexicana o nome prosperou e hoxendía, 12 anos despois segue a ser Pili a paganita.
De eiquí a pasar a chamarlle paganitos a calquera bárbaro (entendido comno extranxeiro) alen das fronteiras da Galiza, soamente houbo un paso ....