Seguidores e seguidoras

lunes, 15 de julio de 2019

Avanza el verano en Forcadas

 Ayer domingo realicé una nueva visita de control al embalse de As Forcadas, un lugar habitualmente bastante tranquilo.

Una de mis estaciones de observación

  Aunque sus aguas vuelven a estar muy eutrofizadas, llenas de algas diatomeas o cianofíceas, lo cual acaba por reducir el oxígeno y la biodiversidad.


  Cerca de Vilaboa detecté además un olor fétido característico de purines o fosas sépticas.

Coloración turquesa de las algas en descomposición sobre madera seca

 Desde ahora empieza quizá la época en que resulta más interesante el embalse, con el paso de paseriformes o limícolas y la emergencia masiva de libélulas. Aunque por estas tierras del norte las primeras horas de la mañana suelen ser frescas y nubosas incluso en Julio.

 Anax imperator "apatrullando" las calles

 Tengo controlado un sitio donde hay una gran abundancia de zigópteros del género lestes. Ayer afotaba este macho de Lestes virens en el que podemos apreciar algunos rasgos de la especie como parte posterior de los ojos amarilla, pteroestigmas bicolores, banda antehumeral clara en el tórax, segmentos finales del abdomen azulados y apéndices anales oscuros. 

Lestes virens con detalles diagnósticos

 No obstante algunos ejemplares resultan muy difíciles de distinguir entre Lestes virens y Lestes barbarus. Hace cuatro años dos especialistas (Anxos Romeo y Adolfo Cordero) identificaron esta pareja en cópula como Lestes barbarus y eso que el macho muestra "pruinosidad" en S9-S10.

Cópula de Lestes barbarus

Por ahora apenas hay sympetrum maduros (las hembras y tenerales son aún bastante complicados para este principiante).

Probable Sympetrum sanguineum

La Ranita de San Antonio (Hyla molleri) es una de las joyitas del embalse. Son muchos los ejemplares metamórficos que estos días se mueven entre las peligrosas telas de las arañas tigre (Argiope bruennichi), tan abundantes entre la vegetación que forma su hábitat

Hyla molleri metamórfico

 Hablando de arañas, esta diminuta araña cangrejo descansaba en la puerta del coche. Es importante remitir todas estas observaciones a alguna plataforma como biodiversidade.eu.

Araña cangrejo de las flores (Misumena vatia) macho

  La comarca de Ferrol es muy pobre en aves rapaces comparado con otras regiones peninsulares aunque el milano negro y el abejero europeo resultan cada día más frecuentes. Curiosamente el primero tiene procedencia africana y el segundo eurosiberiana.


 Milano negro (Milvus migrans)
Nikon B700 focal 258 (1440 mm)  ISO: 220  V: 1/1000  F: 6,5

  Un espectacular abejero de morfo claro remontaba en las riberas de O Pereiro, asustando a los dos andarríos grandes (Tringa ochropus) que siguen allí.

Abejero europeo (Pernis apivorus)

   Aunque este joven azulón probablemente haya caído bajo las garras de un azor:

Cadáver de azulón (Anas platyrhynchos)

  La avispa asiática es aquí una auténtica plaga. No hay cadáver en que no aparezcan varios ejemplares para recoger carne y llevarla a sus larvas. Al menos cumplen un importante papel como necrófagos, que obviamente no compensa el daño que hacen estas invasoras.

Avispa asiática (Vespa velutina) recoge alimento en cadáver

  Estamos en tiempo de musarañas! Ya desde el coche ésta me pareció muy claramente una sorex. Al bajar y acercarme lo certifiqué.

 Musaraña tricolor/ ibérica (Sorex coronatus/granarius)

  Aspecto "tricolor" (dorso castaño muy oscuro, costados pardo anaranjado, vientre claro) y puntas de los dientes rojas hablan de una Sorex coronatus o Sorex granarius, las dos especies del grupo "colicuadrada" presentes en el norte gallego (que sólo se distinguen por mediciones dentales y análisis cromosómicos). En esta ocasión realicé medición del ejemplar: 67 mm cuerpo + 40 mm cola

 Dientes con punta roja característicos de las musarañas Sorex y Neomys

  En fin, Forcadas siempre regala buenos momentos naturalistas.

Corza (Capreolus capreolus) en carrera
Sony RX10 III focal 220 (600 mm)  ISO: 100  V: 1/500  F: 4

  Si te gusta, comparte!

14 comentarios:

  1. Grazas por compartir :)

    ResponderEliminar
  2. Saudos
    a carroña semella ser de pato real, o debuxo do torax, marcas negras posteriores do abdomen e cor das patas suelen axudar para a identificación de sympetrun non adultos, podes votar un ollo no meu blog, sanxenxobiodiversidade, concordo en S.sanguineum teñen as patas totalmente negras, o ideal e facer unha foto de lado e outra dende arriba. apertas

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. O do pato xa mo dixo tamén Damián (vaia forenses que estades feitos os aneladores, la Virgen). Se os dous opinades o mesmo procedo a actualizar o texto con esa identificación. Graciñas.

      Eliminar
  3. Á bigoteira aínda non lle baixa moito, pero isas patas negras....xogaŕíame unha Mahou a S. sanguiium

    ResponderEliminar
  4. Cos Lestes virens/ barbarus teño un problema por culpa dunha foto túa, dunha cópula, que seguro que lembras porque che dín un pouquiño bastante a lata con ela.
    Adolfo Cordero ( PALABRAS MOI MAIORES) dixo que L.barbarus, pero sen explicacións.
    Abusando da confianza con Anxos Romeo, (347.325 mil grazas)
    , explicoume extensamente , detalle a detalle, dánn1olle a razón a Adolfo, pero deixando certas dúbidas dun dos exemplares.
    Recoñezo que son un pouco maniático cando non remato de ver as cousas. Pero se algo aprendín é que as guías ao uso non o resolven todo, e ter amigos especialistas, depostos a compartir coñecementos é un luxo.
    ¿O barbarus poden desenrolar pruniosidade azul en s9/10?
    E se as libeliñas tamén varían nas formas, como as bolboretas, aves etc?
    Xabi, cada vez cústame máis identificar nada que non sexa un merlo con seguridade..
    Apertas...
    E se rescatas a foto da que falo para que opine a xente, e comenten os especialistas cho agradecería..(xa non sei cantas Estrelas che debo).
    Podo facilitarche a lección de Anxos

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Boas, Paco. Rite ti da identificación de limícolas.....Certamente que é un mundo complexo éste dos odonatos. Aquela foto da cópula foi tomada hai catro anos (para min semella que fosen corenta!) e veño de incorporala ao post logo da túa solicitude. Nela vese que o macho posúe pruninosidade e S9-S10, algo que na Dijkstra consideran diagnóstivo de virens pero non serei eu quen discuta co mestre Cordero.
      Se algo aprendín nestes 35 anos de campo é que en moitos casos é necesario sumar varios detalles para obter unha diagnose fiábel, sexa con musarañas, con limícolas, con rás pardas ou con odonatos. En Forcadas hai tres lestes cando menos. Para os Lestes barbarus eu fíxome en: pteroestigmas bicolores, parte posterior dos ollos amarela, ton xeral cobrizo en exemplares vellos, banda antehumeral ancha, S9-S10 abrancazados, apéndices anais exteriores do macho brancos con interiores pequenos e diverxentes. Para identificar Lestes virens miro: pterorestigmas bicolores ("su parte pálida nunca supera el 25% del total" afirman na Dijkstra), banda antehumeral mmáis estreita, S9-S10 con pruinosidade azul, apéndices anais exteriores do macho escuros con interiores curtos e rectos. Ademáis o barbarus vese máis grande e menos delicado que o virens.
      Penso que máis ou menos con estes rasgos pódese identificar con certa fiabilidade. Que opinen, maticen e corrixan os expertos e expertas.

      Eliminar
  5. Cómo presta ler este tipo de entradas, Xabi, bo traballo. Moita xente non imaxina a dedicación que hai detrás. Xornada de campo, edición de fotografías, documentación, redacción… Hai que botarlle moito tempo. Pero o resultado vale a pena.
    Unha aperta

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Concretamente tres horas e cuarto para este post. De feito xa adico tanto tempo á edición das entradas coma o que boto no campo recollendo a información das mesmas. É unha evolución que está a ter "Bichos" e que aporta maior cualidade ao blogue pero obrígame a botar moitas horas diante do PC. Por ese motivo son moi de agradecer comentarios coma os teus, Quique (e de moitos colegas que tamén comentan nese sentido ben aquí ou por vía privada).
      Nestes tempos de redes sociais onde prima a inmediatez, o emocional, os fakes,... publicar cousas de cualidade onde se priorizan os contidos, as boas imáxenes e uns textos ben redactados está a ser cada vez máis anecdótico.
      Un abrazo, "indiano"...

      Eliminar
  6. Fantástico post!
    Un pracer ler as entradas deste Blog. Sempre aprendo algo con eles. Grazas por compartir os teus coñecementos e informar da situación actual do medio ambiente e a falta de solucións para poñerlle remedio aos problemas.
    Unha aperta.
    David.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Moitas grazas e benvido a este blogue, David.

      Eliminar
    2. Bueno xa levo algún tempo sendo asiduo deste blog. Ademais fuches ti quen me axudou ca miña dúbida sobre as cámaras bridge e douche as grazas de novo por iso.
      Unha aperta.

      Eliminar
    3. Ostras! tes que perdoarme (acabo de ler os correos de Xaneiro). Pregúntame moita xente para que os aconselle sobre cámaras bridge e non recordo todos os nomes. Vou maior e maltratei as neuronas encargadas da memoria.
      Estás na túa casa, David.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos