Seguidores e seguidoras

viernes, 21 de agosto de 2020

Ría de Ortigueira, 20 de Agosto, aumenta la cosa

  Quiero aprovechar el tiempo antes de que nos volvamos a confinar por culpa de ese montón de imbéciles irresponsables que hacen caso omiso a las normas de Sanidad. Como no puedo  mandarlos a todos a un gulag de Siberia ayer decidí marcharme yo, pero a censar limícolas.

 Ostreros, gaviones atlánticos y otras aves

  Tras varios días de fuerte viento de suroeste era previsible que se incrementara el número de aves en la ría y así ha sido.

Cormorán moñudo (Phalacrocorax aristotelis) joven

 Realicé un censo completo, aunque la marea ya bajaba cuando llegué a los reposaderos de pleamar y las aves comenzaban a dispersarse. Por tanto algunas cifras están incompletas (excluyo especies comunes como garzas, cormoranes grandes o gaviotas). Se nota el incremento de aves respecto a la anterior visita, con unas 1200 limícolas observadas. No está mal para ser en "temporada baja".

  • 2 Zampullines chicos (Tachybaptus ruficollis) en la ensenada de Mera
  • 1 Garceta grande (Egretta alba)
  • 6 Espátulas (Platalea leucorodia)
  • Varios cormoranes moñudos (Phalacrocorax aristotelis), procedentes de sus colonias en islotes y acantilados fuera de la ría
  • 300 Azulones (Anas platyrhynchos) contados con marea baja. Habría algunos más pero siguen siendo pocos. Hace unos años las concentraciones de muda eran bastante mayores, incluso de hasta 1000 patos
  • 3 Cucharas (Anas clypeata). Primera llegada de anátidas "invernantes"
  • 120 Ostreros (Haematopus ostralegus)
  • 60+ Chorlitejos grandes (Charadrius hiaticula). Fue una de las especies que cogí tarde. Probablemente habría 80-100.
  • 5 Chorlitos grises (Pluvialis squatarola), casi todos con el vistoso plumaje nupcial
  • 310+ Zarapitos reales (Numenius arquata)
  • 212+ Zarapitos trinadores (Numenius phaeopus) contados con bajamar 
  • 18 Agujas colipintas (Limosa laponica)
  • 5 Agujas colinegras (Limosa limosa)
  • 64 Archibebes comunes (Tringa totanus)
  • 55+ Archibebes claros (Tringa nebularia)
  • 2 Andarríos chicos (Actitis hypoleucos)
  • 1 Vuelvepiedras (Arenaria interpres)
  • 10 Correlimos gordos (Calidris canutus)
  • 285+ Correlimos comunes (Calidris alpina). Se me escaparon varios grupos medianos que no pude contar. Calculo que habría unos 350-400 más bien.
  • 2 Charranes patinegros (Sterna sandvicensis)
  • 5-9 Charrancitos (Sterna albifrons)

 Chorlitos grises asociados a chorlitejos y correlimos

  En esta época podemos disfutar el plumaje nupcial de algunas especies. Suele ser mucho más vistoso que el de invierno.

Chorlito gris (Pluvialis squatarola)
Nikon P1000. Distancia: unos 300 m

  De nuevo volví a comprobar lo mal que se desenvuelve la Nikon P1000 con luz dura. Es necesario mucho trabajo con Lightroom para equilibrar esos blancos tan sobreexpuestos.

 Archibebes comunes en reposadero de pleamar

  Aunque es una gozada poder fotografiar cualquier cosa a menos de 100 m.

 Archibebe claro (Tringa nebularia) Distancia: unos 70 m
Nikon P1000 focal 2600 mm  ISO:180   V:1/640   F:7,1

 Azulones con escolta de archibebes

    Pero fotografiar charrancitos en vuelo son palabras mayores. Para tal menester tuve que coger la Sony RX10. Aunque sigue siendo difícil, gracias a su buen enfoque manual podemos pillar aves en vuelo mucho mejor que con las bridge de sensor pequeño.


 Charrancito con captura

   Un mínimo de cinco charrancitos se alimentaban en la ensenada de Cuíña pero vi cuatro más en otras partes de la ría, seguramente ejemplares distintos.

 Charrancito (Sterna albifrons)

   Habría tomado fotos bastante mejores a los charrancitos de haberles dedicado tiempo, pero entonces no habría censado la ría. En cualquier caso si uno se va a dedicar a este tipo de fotografía obviamente debe comprar un equipo reflex.

 Charrancito (Sterna albifrons) juvenil
Sony RX10 III focal 600 mm  ISO:100  V:1/1000  F:5

Charrancito (Sterna albifrons)
Sony RX10 III focal 600 mm  ISO:100   V:1/800   F:5

 Para terminar encontraba un joven corzo alimentándose en un prado bajo el sol del mediodía en los campos de San Claudio (al Sur de la ría).

 Corzo (Capreolus capreolus) macho joven
Nikon P1000 focal 1500 mm  ISO:220   V:1/500   F:5,6

 Corzo en su hábitat típico

  Con un bicho tan grande siempre sobra focal en la P1000. En este caso además me sobró tiempo, pues el corzo estaba muy tranquilo y parecía no verme (el traje de camuflaje parece que funciona).


Corzo (Capreolus capreolus)
Nikon P1000 focal 1400 mm  ISO:100   V:1/400   F:5,6

 Una bella estampa con la que termina esta entrada.

4 comentarios:

  1. Pois si que se nota o aumento no ambiente avifaunístico na ría. Sobre todo vendo o teu, coma sempre, completo post. Tamén hai abondancia de guiris desenmascarados que chegan a calquera recuncho, pero coido que a maioría destes migrarán nos próximos días. Hoxe houbo tamén un tráfego importante de carrán pirrí, que non andarían lonxe dos 20. Unha aperta.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Si, os guiris case eran a especie máis abondosa, haha. Como ben dis logo comezarán a migración de retorno...
      PD: esquecín comentar que estivera contigo e con Jesús. As presas por publicar...

      Eliminar
  2. Boas meu! Dis 310+ maçaricos reais. Notas umha diminuiçom desta espécie na ria nos últimos anos? Apertas! Damián

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Graças pola pergunta (os censadores gostamos muito de falar destas cousas, como bem sabes, hehe). Antes de nada dizer que eses 310+ maçaricos reais fórom contados quando o grupo principal começava espalhar-se. Pom-lhe que haveria arredor de 350-400. Mas falamos de meiados de Agosto aínda; cómpre ter em conta que por Setembro chegarám os que faltam.

      Respeito à invernada em si dou-che os censos que fixem desde 2015:

      Janeiro 2015: 515 ex
      Janeiro 2016: 521 ex
      Janeiro 2017: 537 ex
      Janeiro 2018: 520 ex
      Janeiro 2019: Non puiden censar esse ano
      Janeiro 2020: 374 ex (contados o 25/12/2019)

      Por tanto este último inverno houvo umha diminuiçom de aproximadamente um 29% (se nom calculei mal, tomando como base umha méia de 525 maçaricos. Umha méia que som os que eu podo censar, pois considero técnicamente imposível contá-los todos (nas marismas de Ladrido, Mera ou Feás sempre há exemplares, impossíveis de contabiliçar). Considero que o número real de invernantes é algo maior, arredor dos 575-600 exemplares.
      É umha mágoa nom dispor do censo de 2019 para saber se podemos falar de tendéncia ou dum ano frouxo. Será interessante ver quantos temos este inverno. Esperemos que se recupere a espécie máis emblemática da ria.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos