Seguidores e seguidoras

domingo, 25 de octubre de 2020

En Ortigueira con temporal

 Este fin de semana hemos tenido otro temporal más en Galiza, con mar muy mala, vientos fuertes y lluvia intensa. Pero hay que aprovechar mientras no se limita el movimiento, así que hubo ración doble, sábado y domingo, en la ría de Ortigueira.

La ría con pleamar y vientos fuertes del SW (Foto: Nikon P1000)

Censando la "patada" (Foto: José R. Castro, Nikon P900)

Acuáticas en O Cavalar bajo fuerte viento y lluvia

Espátulas capeando el temporal como podían

  Realicé un censo completo de anátidas y algunas cosillas a mayores:

  • 7 Garcetas grandes (Ardea alba)
  • 24 Garcillas bueyeras (Bubulcus ibis)
  • 40 Espátulas (Platalea leucorodia)
  • 1 Ánsar común (Anser anser)
  • 266 Silbones europeos (Mareca penelope)
  • 303 Azulones (Anas platyrhynchos)
  • 129 Ánades rabudos (Anas acuta)
  • Sólo 8 Cercetas (Anas crecca). No me lo explico, a estas alturas. 
  • 11 Cucharas (Spatula clypeata)
  • 15 Gaviones (Larus marinus)
 El alto número de garcillas bueyeras ha sido la noticia del finde. Aunque ya se ha convertido en una ardeido común tras su expansión desde un zoológico de Santander me sigue pareciendo un bicho exótico, que gusta ver.

Garcillas bueyeras (Bubulcus ibis) con vacas



Garcillas con la ría y la sierra de A Capelada al fondo

  El grueso de las anátidas llegarán durante las próximas semanas. Tras un invierno muy flojo veremos como resulta el próximo... si que es podemos salir para comprobarlo.

Ánsar común (Anser anser)

Ánades rabudos (Anas acuta) hembras y machos en eclipse/jóvenes

Ánades rabudos (Anas acuta) Foto: Nikon P1000

  El número de archibebes comunes se mantiene en 75-80 (hoy contaba 82), que serán los que se queden a invernar. Con pleamar es fácil observarlos en sus reposaderos.

Archibebes comunes (Tringa totanus) descansando el el muelle de Ortigueira

Archibebes comunes (Tringa totanus)
Sony RX10 III focal 600 mm   ISO:200   V:1/320   F:5

  Ayer nos encontrábamos con Ricardo Hevia. Esta mañana con Álvaro Fdez Polo y Euloxio Ben. Aproveché para explicarles cómo se hace el caldo de grelos vegetariano, cambiando el unto por manteca cocida, todo un sacrilegio. Álvaro estaba como ausente, con la mirada perdida. Euloxio me miraba indignado y con rabia contenida, agarrando el paraguas.

Un servidor segundos antes de recibir un paraguazo 

 Bueno, volvemos al estado de alerta y hay que mantener el sentido del humor. No lo perdáis nunca.

8 comentarios:

  1. Dame xenio ver este tipo de posts, con fotos tan variadas (algunha case te pon na Extremadura), e, por riba, con datos moi interesantes. Por outro lado, as fotos non enganan: ben se ve que estás a falar dalgún tema aínda máis serio que o caldo vexetariano, cousa por outra parte que, diría un expolítico moi apreciado polos humoristas, "no es tema menor, sino cosa mayor", ha, ha, ...
    Unha aperta.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ben apuntado, hahaha. Como ben diría o susodicho, "los catalanes hacen cosas" y los gallegos hacen caldo.

      Eliminar
  2. Aivá!!!
    Non tiña idea do dos Bubulcus...
    Conta, conta!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Cóntoche.
      Pois no zoolóxico de Santillana del Mar tiñan garzas boieiras criando e non sei en qué ano "saltaron" para fóra e empezaron a criar de maneira espontánea perto dalí (penso que nas marismas de Santoña). Se non estou errado xa o fan tamén no Parque de Isabel la Católica de Xixón. En consecuencia volveuse unha especie común coma invernante/divagante en toda a cornixa cantábrica. Nós empezamos a velas a mediados da década de 2000. En principio había un durmideiro de unhas 200 boieiras na ría de Ribadeo, que polo día se espallaban polos prados da zona, tanto galega como asturiana. Tamén se vían grupiños cativos en Foz. Pero na presente década chegou xa á comarca de Trasancos, onde xa temos un pequeno continxente de boieiras invernantes: 4-5 ex en Pontedeume e 5-10 na ría de Ferrol (vense "pacendo" xunto ao gando nos campos que hai xunto á igrexa do Couto).
      Seguramente é cuestión de tempo que acaben por nidificar nalgunha localidade galega. Polo de agora témolas só entre Setembro-Outubbro e Febreiro-Marzo.

      Eliminar
  3. Boas Xabi! Também polo Sul da Galiza se deixam ver de quando em vez as garças boieiras, mas penso que podem ser da crescente populaçom portuguesa, com colónias nas proximidades de Aveiro e presença regular na zona de Viana do Castelo. É lógico pensar que algumhas destas cheguem ao menos às Rias Baixas.
    Apertas, Damián

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Certo! esquecia as colónias portuguessas. Estaria bem saber as zonas de procedência das boieiras presentes na costa occidental e na costa norte galegas. Desde logo as da Marinha semelha claro que venhem do Cantábrico. Igual as de Ferrol e Pontedeume procedem do Sul. Acabará por se saber em quanto se identifiquem anelas, suponho.

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos