Seguidores e seguidoras

miércoles, 8 de abril de 2020

RAW Nikon P1000, ahora sí!

   Ayer recibía un regalo inesperado en forma de Lightroom compatible con los archivos NRW de mi Nikon P1000. Por supuesto la persona que me lo ha conseguido sabe que tiene un hermano de sangre hasta la muerte, como dirían los indios americanos.

  Y es que todas las cámaras bridge necesitan de software adecuado para conseguir la mejor calidad. Especialmente en lo relativo a la exposición, muy complicada cuando hay mucho contraste y luz intensa. Ahora, por fin, puedo bajar esos blancos tan quemados sin tener que dejar el resto negro.

Imagen RAW de Nikon P1000 con procesado de altas luces ("blancos")

    Pero además la Nikon P1000 muestra un defecto en la nitidez de los JPEG, que limita el recorte y  la ampliación de imagen (al aumentar se ve como "dibujada"). Mi nivel de fotografía es muy básico pero creo que se debe a que la cámara procesa demasiado la nitidez y la claridad de los RAW (los que sabéis podéis corregirme).
  Ahora que puedo trabajar con los archivos sin comprimir podré escoger un grado de nitidez más adecuado y natural, ganando además capacidad de recorte, si estoy en lo cierto. 

Imagen RAW con procesado de enfoque (más natural) y aclarado de sombras

  El tercer aspecto en que resulta vital disponer de un programa que lea los RAW es el "ruido", ese molesto granulado que aparece cuando subes mucho la sensibilidad (ISO) y que se manifiesta especialmente en los tonos oscuros. En este caso la cámara suele procesarlo bastante bien antes de convertir los archivos a JPEG pero hay casos en que se hace necesaria una edición a mayores.


Imágenes RAW procesadas para disminuir el ruido (grano)

   Me despido con una foto de la Luna llena que ayer se mostraba espectacular. También en este caso hice uso del Lightroom, concretamente en el balance de blancos.

Nikon P1000 focal 467 (2600 mm)  ISO:200   V:1/160   F:8
Autodisparo sobre trípode con carril de enfoque

 Un saludo a todos los confinados y semiconfinados.

7 comentarios:

  1. A versatilidade das bridge e a calidade que ofrecen hoxe en día é unha gozada para calquera naturalista. Sabendo sacarlle partido coma no teu caso pódense obter moi bos resultados. A min dame moita preguiza o tema da edición, pero está claro que é necesaria. Eu sigo coa miña vella SX50.Había tempo que non probaba outro modelo e este verán tiven oportunidade coa Sony... como se nota a diferenza. Vou ter que modernizarme; aproveitarei a corentena para revisar diferentes modelos, e que mellor que comezar polo teu blog!Pouca xente adicou tanto tempo a este tipo de cámaras. Grazas a iso outros podemos aprender da túa experiencia con estas máquinas e darlles un uso axeitado na fotografía de natureza. Sempre agradecido!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Graciñas a vós por lerme Óscar. Por certo, qué "Sony" provaches? Unha pequena da serie DSC-HX ou refíreste á de sensor grande (RX10)?
      PD: Cando queiras desfacerte da SX50 fala antes conmigo. Non me importaría recuperala (arrepentinme moito de vendela)

      Eliminar
  2. Probei a RX10. Pero queda curta de distancia focal (a SX50 ten o dobre).O sensor de unha pulgada e a ISO que lle podes meter marcan a diferenza. Algo intermedio entre a Sony e a Nikon P1000 estaría ben, pero coido que non existe.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Vale. Entendo que a RX10 III ou IV, con 600 mm de focal (as anteriores teñen só 400 mm). É certo que supón a metade de distancia focal que a SX50 pero, ollo, ten unha capacidade de recurte case como unha reflex de gama baixa. Co cual se editamos un pouco e recurtamos a imaxe o resultado final en pantalla é moi semellante ás bridge pequenas en canto a "distancia". Teño feito provas coa SX60 e asegúroche que esa diferenza non existe.
      Outra opción, se non tes tempo a editar/recurtar, é poñer un pouco de zoom dixital. O modo "intelixente" apenas implica perda de calidade e subes a focal até os mesmos 1200 mm, pero coa vantaxe do F:4 e coa sensibilidade de ISO da Sony. Vamos, que nunha comparativa entre as SX e a Sony RX10, ésta última arrasaría absolutamente en todo... excepto no tamaño e peso, obviamente. Normalmente recomendo unha das pequenas á xente que me consulta porque se lles vai de presuposto, pero non hai ponto de comparación, vaia.

      Eliminar
    2. Xa... o caso é o debate de que sería máis interesante dende o punto de vista persoal segundo o uso que se lle vaia a dar. A miña intención é seguir empregando unha cámara que chegue cómodamente a unha certa "distancia" co zoom óptico. Os obxectivos son aves e mamíferos, e especialmente estes últimos aínda requiren maiores focais. Por iso a dúbida é: meterte en algo como a P1000 aínda que perda calidade a distancias curtas/medias; ou optar por algo tipo a Sony RX10 con maior calidade polo sensor, pero que segundo en que ocasións pode ser que se quede curta de focal aínda co recorte. Poño por caso, unha espera ao amencer para observar ungulados silvestres ou carnívoros no monte. Necesitas algo máis de 600 mm... O ideal está claro que sería ter algo específico para cada ocasión. Por outra banda, unha P1000 require cargar cun equipo pesado e difícil de estabilizar, aínda que para as ocasións especiais como unha espera xa se empregaría cun trípode, obviamente. O dilema de sempre para min...

      Eliminar
    3. Pois precisamente ao mencer é cando a Sony resulta mellor opción aínda. A diferencia coas outras bridge é abismal en canto a condicións lumínicas necesarias (e xa podo imaxinar unha espera ao mencer no Xistral, co tempo tan soleado que adoita facer alí). Pensa que a P1000 ten efectivamente 3000 mm de focal máxima, pero para chegar a iso tes que poñer F:8. E con 2600 mm F:7,1. Só de 2000 mm (F:6,3) para abaixo podes disparar en condicións de pouca luz. A iso engádelle que nese contexto o ISO haiche subir uinha barbaridade, algo que en distancia curtas non impide que a foto quede decente en pantalla pero que en distancias grandes como as que ti consideras, un ISO alto é un inconveniente moi grande.

      En cambio coa Sony RX10 popdes disparar "case de noite", co cual logras fotos imposíbeis para un bridge de 1/2,3". Un exemplo, a martaraña deste post:

      https://bichosedemaisfamilia.blogspot.com/2019/06/marta-martes-martes-un-recolonizador-de.html

      Se chego levar unha das pequenas, simplemente, non habería foto.

      Resumindo, se falamos de disparos a longa distancia en lugares de bon tempo (Castela, Extremadura ou Andalucía) ou a horas de boa luminosidade como as de media mañá, a P1000 permite capturas brutais desde un monte a outro. Pero nas condicións de uso como as que necesitas o rango focal funcional da P1000 non pasará de 2000 mm, que é moito pero "ao cambio" non moito máis que os 600 mm da Sony.
      Pégoche un segundo post que mostra a capacidad de recurte descomunal da Sony:

      https://bichosedemaisfamilia.blogspot.com/2020/01/hagase-la-luz.html



      Eliminar
  3. Iso dende logo é certo, a luminosidade non é a condición máis habitual no noso país, e poder chegar a ISO altas é necesario. O único que me segue a tirar un pouco para atrás é a distancia á que poden estar os obxectivos. Falo de que é relativamente sinxelo facer esperas a 500-1000m de distancia. Tamén pensei o tema do digiscoping... pero demasiado engorroso, e requeriría mercar unha cámara que logo se me quedaría curta para o resto. Dende o logo a Sony parece a máis "todoterreo".

    ResponderEliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos