Seguidores e seguidoras

miércoles, 14 de julio de 2021

Panasonic G7 + 100-300 mm, toma de contacto

Ayer recibía mi nuevo juguete, complementando así el cuerpo Panasonic Lumix G7 comprado recientemente. Hoy mismo decidía probarlo en tierras y aguas de Valdoviño, donde aprovechaba el horario de la comida para evitar la dictadura mascotera.


  No es un 24-600 (equivalente) como sería una bridge, sino un más limitado 200-600 mm, orientado exclusivamente a fotos de objetos lejanos. Lógicamente las escenas panorámicas de paisaje no son posibles con esta focal, aunque recortando en modo apaisado puede quedar bastante decente. Pierde calidad pero hay que tener en cuenta que su sensor es casi dos veces mayor que el de la Sony RX10 y ocho veces más grande que el de las bridge pequeñas.

Paisajes de mi laguna (recortando en horizontal las tomas originales)

  La visita era de carácter fotográfico y no llevaba telescopio. En un vistazo rápido con los binoculares pude censar las pocas aves visibles a esa hora tan mala:

  • 25+ Zampullines chicos (Tachybaptus ruficollis). En cuanto se cierre el canal y empieze a subir el nivel aparecerán los primeros pollos (si no lo han hecho ya)
  • Azulones (Anas plathyrynchos). En aguas abiertas muy pocos. Los machos están ahora en muda y se concentran en las ensenadas de la marisma. Basta que pase un azor o entre un pescador de caña para que se levanten bandadas de decenas de ejemplares (o cientos en años buenos)
  • Ánades frisos (Mareca strepera)
  • 1 Porrón moñudo o similar (Aythya fuligula). 
  • 1 Andarríos chico (Actitis hypoleucos)
  • 1 Archibebe común (Tringa totanus)
  • 4 Correlimos comunes (Calidris alpina) en el intermareal
  • 1 Gaviota reidora (Chroicocephalus ridibundus) "invernante"
 No observé rálidos ni otras cosas, pero es normal a esas horas y en esta época del año.

Zampullines chicos (Tachybaptus ruficollis)

Porrón moñudo "type" (Aythya fuligula/collaris/affinis)

 Después  me dediqué a probar el nuevo juguete: un teleobjetivo 100 - 300 (equivalente a 200 - 600 mm) de Panasonic para la Lumix G7. Y la verdad es que me recuerda un poco al equipo reflex que tuve (Canon 500D/Canon 60D + Tanrom 70-300 VC SP)


   Lo primero que se nota es que no tratamos con un sensor bridge. Dos lavanderas boyeras se presentaron voluntarias para mostrar el desenfoque a distintos planos, muy parecido al de una reflex APS-C (las Full Frame juegan otra liga).

Lavanderas boyeras (Motacilla flava)
Panasonic G7 + Panasonic 100-300 mm  F: 5,6    (ISO 250  V:1/320  F:5,6  Exp: +0,7)

   Si estáis leyendo la versión web del blog en un ordenador (no la del teléfono!) fijáos en la foto de portada, que me tomó Miguel Fernández con su reflex. Observad la sensación de "profundidad" que da el desenfoque del fondo con respecto a mí, escondido detrás de una encina. Eso es una cosa que siempre he echado de menos con las bridge. Repito lo de "he echado" para millenials y críos adictos a las redes sociales...
   Los niveles de luz y saturación también parecen estar a un nivel ligeramente superior al de la Sony RX10, como procede con un sensor casi dos veces mayor.


  Para macro pues no va a mejorar mi Sony RX10, algo que confirmé tras comprobar su distancia mínima de enfoque a máxima focal: 1,3 m, que ya me había comentado Marcos Prada. Sin embargo las imágenes quedan mucho mejor al tener mayor desenfoque disponible. En las reflex resulta un problema tener tanto desenfoque en fotos de aproximación pero con las bridge el problema es precisamente no tenerlo y que el fondo estropee el primer plano!!!



  En fin, un día ventoso y fresco (18ºC de máxima en Valdoviño), así que afoté lo poco que apareció.



   Habrá tiempo para probarlo a fondo y también para publicar una comparativa con la Sony RX10. Una de esas comparativas que tanto gustan a los lectores y lectoras de Bichos (opa Quique!).

4 comentarios:

  1. Respuestas
    1. Vai, desde logo. Haberá que confirmalo en circunstancias máis favorábeis, porque hoxe non había un bicho!

      Eliminar
  2. Pois agardo esa comparativa Xabi ;)
    Macho, vaia ritmo de publicación que levas ultimamente. Levaba un tempo sen pasarme polo blog, e non dou abasto para poñerme ó día! Mi ma!
    Cambiando de tema, que saia ben ese obradoiro de fotografía con bridge. Non se me ocorre ninguén mellor ca ti para dalo, a verdade.
    Apertas.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Non te penses,Quique. O ritmo é o de casi sempre: unha entrada cada 2-3 días. Mas fixate que nas últimas dúas semanas todos os post foron de gaivotas/gaivotóns (no choio) ou e frikadas fotográficas. Pero saír ao campo...pouco.
      Un abrazo.
      PD: O obradoiro vai saír ben, non o dubides. Mágoa de non dispór de máis tempo e de máis público (cortesía do Covid-19)

      Eliminar

Para comentar es necesario identificarse con nombre y apellidos