Seguidores e seguidoras

venres, 5 de decembro de 2025

Restaurando fotos antigas: mergullete común (Tachybaptus ruficollis)

     Tiña moitas ganas de revelar estas fotos co novo software e co novo hardware. Trátase de mergulletes comúns fotografados no encoro das Forcadas (Valodoviño) en 2020 coa Nikon P1000. A primeira cun ISO alto dabondo para un sensor pequeniño.

Mergullete común (Tachybaptus ruficollis)
Nikon P1000 (focal 2600 mm)   ISO:1100    V:1/320    F:7,1

  Falando de pequenos, agora ven un poliño, tamén con ISO moi alto.

Mergullete común (Tachybaptus ruficollis). Polo de curta idade
Nikon P1000 (focal 2600 mm)   ISO:1100    V:1/320    F:7,1

   Terminamos coas dúas mellores tomas que fixen á especie nestes anos como fotógrafo afeizoado. Sempre me pareceran que estaban moi logradas. Agora que as vexo reveladas como Deus manda pois confirman o que sempre afirmei: que unha boa bridge ben manexada (e nas condicións de luz/distancia apropiadas) pode dar resultados comparables ou mesmo superiores a equipos reflex de gama media ou baixa.

Mergullete común (Tachybaptus ruficollis)
Nikon P1000 (focal 2000 mm)   ISO:280    V:1/250    F:6,3

Mergullete común (Tachybaptus ruficollis)
Nikon P1000 (focal 2000 mm)   ISO:280    V:1/250    F:6,3

  Lembrade abrir as fotos con dobre click. Non teñen nada que ver coas publicadas en 2020. 

xoves, 4 de decembro de 2025

Restaurando fotos antigas: mergo grande (Mergus merganser)

  Seguimos a "restaurar" arquivos RAW co novo equipamento. Hoxe toca o mergo grande, outra anatídea bastante rara por aquí, que o inverno pasado fixo unha visita á lagoa de Valdoviño. A segunda que eu teña visto logo da histórica invernada de 1986/1987.

 Estas fotos foron tomadas coa Nikon P950, a cámara que tivo o paso máis breve polas miñas maos: pouco máis de tres meses, pois lla vendín, prácticamente nova, a Lucas Rouco (espero que che vaia ben con ela, rapás). A diferenza da Nikon P900 a P950 si ten formato RAW, algo que, como vedes, resulta importantísimo de cara ao futuro.

    Imos logo coa re-edición do mergo grande:

Mergo grande (Mergus merganser) femia
Nikon P950 (focal 2000 mm)   ISO:200   V:1/320   F:6,5

Mergo grande (Mergus merganser) femia
Nikon P950 (focal 1400 mm)   ISO:800   V:1/500   F:6,3

  Días máis tarde volvín observalo coa Sony RX10 III (durante a visita do mestre Souza, por certo), pero máis lonxe. Foi unha mágoa que nesta primeira ocasión na que o mergo grande estaba tan perto tivese a cámara co sensor máis cativo, porque o nivel de detalle non é o mesmo ca nun sensor maior, lóxicamente. Se chego ter a OM-1 co 300 f:4 saco as fotos da miña vida....

Mergo grande (Mergus merganser) femia
Nikon P950 (focal 1800 mm)   ISO:200   V:1/500   F:6,3

Mergo grande (Mergus merganser) femia
Nikon P950 (focal 1500 mm)   ISO:200   V:1/320   F:6,3

Mergo grande (Mergus merganser) femia
Nikon P950 (focal 1500 mm)   ISO:200   V:1/320   F:6,3

Mergo grande (Mergus merganser) femia
Nikon P950 (focal 1600 mm)   ISO:200   V:1/320   F:6,3

Mergo grande (Mergus merganser) femia
Nikon P950 (focal 1500 mm)   ISO:200   V:1/320   F:6,3

mércores, 3 de decembro de 2025

Restaurando fotos antiguas: pato havelda (Clangula hyemalis). Actualizada

 Como he dicho estoy revelando fotos antiguas a partir de archivos RAW que prudentemente había guardado (por ahora son todo aves pero ya vendrán otras cosas...).

 Unas imágenes a las que tenía ganas son las de un pato havelda que pasó el invierno 2020-2021 en la ría de Ferrol, al menos entre el 13/11/2020 y el 03/03/2021. Además se aquerenció de la ensenada de Caranza, como quien dice en pleno caso urbano de la ciudad de Ferrol. Allí le saqué unas fotos con la Nikon P1000, aunque la luz horrorosa dificultó la cosa. 

Pato havelda (Clangula hyemalis)
Nikon P1000 (focal 2000 mm)   ISO:140    V:1/200   F:6,3

Pato havelda (Clangula hyemalis)
Nikon P1000 (focal 2000 mm)   ISO:140    V:1/250   F:6,3

   Me gustan más las dos últimas, aunque fue una pena no haber puesto una velocidad de obturación más rápida (el ISO,en automático, no estaba tan alto como yo pensaba). En la tercera, la mejor de las cuatro, la cabeza del pato sale un poco desenfocada. El Ligthroom hace maravillas, pero no milagros.

Pato havelda (Clangula hyemalis)
Nikon P1000 (focal 1400 mm)   ISO:450    V:1/125   F:5,6

Pato havelda (Clangula hyemalis)
Nikon P1000 (focal 2000 mm)   ISO:280    V:1/125   F:6,3

  Bueno, ahora ya puedo guardarlas en la carpeta original. Mejoran un mundo los JPG que había revelado en su momento. Por eso las vuelvo a publicar. Por cierto, me olvidaba de unas tomadas en Maniños, con mejor luz pero mucho más lejanas:

Pato havelda (Clangula hyemalis)
Nikon P1000 (focal 2600 mm)   ISO:125    V:1/500   F:7,1

Pato havelda, entre serreta mediana y zampullines cuellingeros
Nikon P1000 (focal 2600 mm)   ISO:160    V:1/200   F:7,1

martes, 2 de decembro de 2025

Garceta grande (Ardea alba). Comparando lentes

 Tengo pensado hacer alguna comparativa más seria entre las distintas ópticas que tengo. Por ahora he tomado algunas fotillas para ir viendo. Una garceta grande sirvió de modelo para el experimento:

 Primer disparo, con la OM-1 + Panasonic 100-300 f:5,6.

Garceta grande (Ardea alba)
OM-1 + Panasonic 100-300 f:5,6   ISO:6400    V:1/160    F:5,6

 Segunda toma con la OM-1 + Zuiko 300 mm  f:4.

Garceta grande (Ardea alba)
OM-1 + Zuiko 300  f:4   ISO:6400    V:1/200    F:4

  La verdad es que pensé que iba a notar más diferencia. Algo menor definición, viñeteo presente en la toma del Pana y peor exposición, lógicamente (f:5,6 frente a f:4). Nada que no se pueda mejorar con el Lightroom. Repetí la jugada subiendo un pelín el ISO con el Pana para equiparar exposiciones. Se aprecian las mismas diferencias (apliqué exactamente el mismo revelado a las cuatro fotos).

Garceta grande (Ardea alba)
OM-1 + Panasonic 100-300 f:5,6   ISO:8000    V:1/125    F:5,6

Garceta grande (Ardea alba)
OM-1 + Zuiko 300 mm  f:4   ISO:6400    V:1/200    F:4

  Entonces bajé la focal del Pana hasta 100 mm para hacer una foto con cierta composición y se terminó la comparativa. Victoria del Pana 100-300!!!

Garceta grande (Ardea alba)
OM-1 + Panasonic 100-300  f:5,6  (a 100 mm)  ISO:6400    V:1/160    F:4

 Es lo que tiene la focal variable. No da la calidad de una fija pero a cambio puedes tomar fotos de paisaje, sin cambiar el objetivo. Una de las mejores ventajas de las bridge, que a los naturalistas fotógrafos (o aspirantes a serlo) nos viene como anillo al dedo.

Muelle de Maniños
Sony RX10 III (focal 26 mm equiv)   ISO:200    V:1/125    F:5

  Si la OM-1 es una cámara con sensor micro 4/3 de pulgada, la Sony RX10 III lo tiene de pulgada, o sea, de 3/3". Como es obvio su rango de ISO es bastante más bajo que en un cuerpo profesional como la OM-1 pero se defiende muy bien en condiciones de poca luz.

Garceta grande en el muelle de O Seixo (Mugardos). Barrio de Caranza (Ferrol) al fondo
Sony RX10 III (focal 70 mm equiv)  ISO:800   V:1/125   F:4
 
 Con la OM-1 puedes subir a ISO 1600 que no hay pérdida de calidad apreciable (al menos para mis ojos de profano). Con la Sony RX10 III ese rango quedaría en ISO 400/800, pero a 1600 o incluso 3200 puedes tomar fotos bastante decentes dependiendo de la distancia del sujeto.

Garceta grande (Ardea alba)
Sony RX10 III (focal 600 mm equiv)   ISO:1600    V:1/160    F:4

Garceta grande (Ardea alba)
Sony RX10 III (focal 600 mm equiv)   ISO:800    V:1/160    F:4

  Resumiendo, que estoy contentísimo con todas mis cámaras y objetivos. Cada una con sus virtudes y defectos. Decía un día el maestro Álvaro Fernández Polo que no hay cámara perfecta. Supongo que de lo que se trata es que nos sean útiles y prácticas para aquello que hacemos.

luns, 1 de decembro de 2025

Restaurando fotos antigas: Bicogroso europeo (Coccothraustes coccothraustes)

   A semana pasada estiven a revelar unhas fotos tomadas no P.N. de Enciña da Lastra a unha das nosas aves máis difíciles de observar. Primeiro, pola sua limitadísima distribución na Galiza: uns cantos vales na conca do Sil con clima moi mediterránico (polo Támega penso que o había tamén). Segundo, pola sua enorme timidez. Por iso é moi complicado achegarse dabondo para lle tomar unha foto boa; especialmente cuando as árbores de folla caduca, onde únicamente viven, recuperan a follaxe caída no outono.

Aldea de Pardollán (Rubiá). Ao fondo As Médulas

  Sen embargo hai un lugar no citado parque natural onde a súa observación e mesmo a súa fotografía resultan razonablemente doadas: o regato que baixa por Pardollán para desembocar no Sil. Pola marxe dereita deste pequeno val hai unha pista que vai cara Quereño. Eu aparco por onde podo e vou camiñando por esa pista prestando especial interese ás copas dos chopos (Populus nigra) e outras caducifolias, sobretodo de froita.

Bicogrosos europeos (Coccothrustes coccothraustes) en hábitat tipo

  Cando digo "velos" refírome a velos con telescopio, porque falamos de 80,100 ou incluso máis metros de distancia, ollo. E cando falo de fotografalos refírome a fotografalos empregando un equipo potente, tipo cámara bridge de gama alta, digiscopping ou un equipo PRO. Aconsello non saír da estradiña, pois calquer intento de achegarse polos prados conlevará iremediablemente a fuxida dos bicogrosos.

Bicogroso europeo (Coccothrustes coccothraustes
Canon SX60 (focal 1365 mm equiv)   ISO:250   V:1/250    F:6,5

Bicogrosos europeos (Coccothrustes coccothraustes). Parte del grupo



Bicogroso europeo cantando 
Canon SX60 (focal 1365 mm equiv)   ISO:250   V:1/320    F:6,5

Bicogroso europeo (Coccothrustes coccothraustes)
Canon SX60 (focal 1365 mm equiv)   ISO:250   V:1/200    F:6,5

     Neste post hai dúas series de fotos. Unha tomada coa Canon SX60 en marzo de 2016. As imaxes conseguidas son bastante malas debido á enorme distancia que había, mas dun interese científico incuestionable. Porque vemos como se alimentan, como cantan e como se chegan a xuntar até 24 exemplares de bicogroso (nas imaxes non están todos os que contara).

 En febreiro de 2020 voltaba coa Nikon P1000. Entón xa puiden sacar imaxes cunha resolución aceptable desde o ponto de vista do nivel de detalle dos paxaros. Cando tratamos fotografía de ultra distancia, a Nikon P1000 non ten máis rival que o diggiscoping.

Bicogroso europeo (Coccothrustes coccothraustes
Nikon P10000 (focal 3000 mm equiv)   ISO:250   V:1/250    F:8

Bicogroso europeo (Coccothrustes coccothraustes
Nikon P10000 (focal 3000 mm equiv)   ISO:140   V:1/250    F:8

Bicogroso europeo (Coccothrustes coccothraustes
Nikon P10000 (focal 3000 mm equiv)   ISO:110   V:1/250    F:8

Bicogroso europeo (Coccothrustes coccothraustes
Nikon P10000 (focal 2400 mm equiv)   ISO:100   V:1/320    F:7,1

Bicogroso movéndose en "modo mono"

Bicogroso europeo (Coccothrustes coccothraustes
Nikon P10000 (focal 3000 mm equiv)   ISO:360   V:1/320    F:8

  Iniciamos así una nova sere de entradas adicadas a restaurar imaxes que no seu momento editei co equipo anterior (un equipo "a pedais", dime sempre Manolo). E cunha edición cutre que desmerece moito a calidade que realmente ofrecían as maravillosas bridge 1/2,3". Co tempo entenderedes a qué me refiro.

  PD: Agora saíde coa vosa cámara, buscade un paxaro situado a cen metros de distancia e tomade unha foto. Despois mirades en qué quedou. Iso chámase "ultra zoom".

domingo, 30 de novembro de 2025

30/11/2025. Cuarenta años después.

   Hace exactamente cuarenta años un joven estudiante de quince años tomaba el autobús a Valdoviño para realizar su primera visita a la laguna de A Frouseira. Como equipo naturalista contaba únicamente con un catalejo monocular super cutre, una guía de campo de aves de Europa (la Brunn/Singer) y una pequeña libreta en la que había comenzado a hacer anotaciones de campo el uno de enero de ese año.

   Hoy resultaba obligada una visita al lugar del crimen, en el buen sentido de la palabra. Además tenía que presentarle la laguna al Zuiko 300 f.4. Empezamos con una especie invasora pero siempre fotogénica: el cisne vulgar.

Cisne vulgar (Cygnus olor)

    Voy a tener que practicar mucho para pillar aves en vuelo con el tele nuevo de focal fija (sigo pensando que para estas cosas lo mejor debe ser un equipo full frame).


     El otro día llevé el telescopio e hice un censo completo de acuáticas. Hoy tocaba visita contemplativa de relax. Además fueron llegando colegas o conocidos como Manolo Rei, Michael Williams, José Ramón Castro, Juanjo o Simón. En cuanto llega gente me pongo a hablar para explicar cosas al personal y se acaba la sesión fotográfica. En Valdoviño es lo que me toca cuando hay visitas por motivos obvios (lo hago encantado de poder enseñar). Casi todas las fotos fueron hechas a primera hora, cuando estaba solo.

Cercetas comunes (Anas crecca)
  
    El porrón bastardo y los colorados siguen por aquí.

Porrón bastardo (Aythya marila) y común (Aythya ferina)

    A los colorados no los pillé bien. Manolo me pasó esta foto:

Patos colorados (Netta rufina). Foto: Manolo Rei
Olympus E-M10 Mark IV+ Zuiko 100-400 f:6,3   ISO:400   V:1/400   F:9

  Con una garza aproveché para practicar la profundidad de campo y la saturación de color. Me da mucha rabia que el agua del fondo salga enfocada, un problema permanente con las bridge, mucho menor con un sensor micro 4/3" y f:4, pero que aún existe (con las máscaras del Lightroom la vida es más fácil).

Garza real (Ardea cinerea)
OM-1 + Zuiko 300 f:4   ISO:3200   V:1/320   F:4

Garza real (Ardea cinerea)
OM-1 + Zuiko 300 f:4   ISO:3200   V:1/320   F:4

 Ya tenemos espátulas invernantes en A Frouseira. Por ahora tres ejemplares, incluyendo a verde V132 (opa Emilio, andas por aí?).

Espátulas comunes (Platalea leucorodia)
OM-1 + Zuiko 300 f:4   ISO:1600   V:1/400   F:4,5

 Con este ejemplar estuve practicando la edición de la textura, que debe ser toda una ciencia en las aves con plumaje blanco.

Espátula (Platalea leucorodia)
OM-1 + Zuiko 300 f:4   ISO:400   V:1/160   F:4,5

  Además de la presencia regular de espátulas uno de los cambios más llamativos habidos en estas cuatro décadas es la aparición habitual de vuelvepiedras invernantes en la laguna.

Vuelvepiedras (Arenaria interpres)
OM1+ Zuiko 300 f:4 + MC1,4x   ISO:800   V:1/640   F:6,3

    Pongo otra foto que me pasó Manolo.

Vuelvepiedras (Arenaria interpres). Foto: Manolo Rei
Olympus E-M10 Mark IV+ Zuiko 100-400 f:6,3   ISO:2000   V:1/640   F:7,1
  
  En el sistema dunar, el clan de los Gabarri Montoya acosaba y atacaba a un pobre policía local que hacía su trabajo.Un clásico de Ferrol.

Cornejas acosando aguilucho lagunero (Circus aeruginosus)

    Por cierto, no me pude aguantar e hice mi primera toma de macro con el nuevo pepino. Qué ganas de que llegue la primavera!

Prueba macro
OM-1 + Zuiko 300  f:4   ISO:1600   V:1/250   F.4

  Terminamos con una foto que me pasó J.R. vía whatssap (por eso el formato reducido). 

Un galés y dos gallegos (Michael, yo y Manolo)

 En fin, que cuarenta años no son nada.