Tiña moitas ganas de revelar estas fotos co novo software e co novo hardware. Trátase de mergulletes comúns fotografados no encoro das Forcadas (Valodoviño) en 2020 coa Nikon P1000. A primeira cun ISO alto dabondo para un sensor pequeniño.
Seguidores e seguidoras
venres, 5 de decembro de 2025
Restaurando fotos antigas: mergullete común (Tachybaptus ruficollis)
xoves, 4 de decembro de 2025
Restaurando fotos antigas: mergo grande (Mergus merganser)
Seguimos a "restaurar" arquivos RAW co novo equipamento. Hoxe toca o mergo grande, outra anatídea bastante rara por aquí, que o inverno pasado fixo unha visita á lagoa de Valdoviño. A segunda que eu teña visto logo da histórica invernada de 1986/1987.
Estas fotos foron tomadas coa Nikon P950, a cámara que tivo o paso máis breve polas miñas maos: pouco máis de tres meses, pois lla vendín, prácticamente nova, a Lucas Rouco (espero que che vaia ben con ela, rapás). A diferenza da Nikon P900 a P950 si ten formato RAW, algo que, como vedes, resulta importantísimo de cara ao futuro.
Imos logo coa re-edición do mergo grande:
Días máis tarde volvín observalo coa Sony RX10 III (durante a visita do mestre Souza, por certo), pero máis lonxe. Foi unha mágoa que nesta primeira ocasión na que o mergo grande estaba tan perto tivese a cámara co sensor máis cativo, porque o nivel de detalle non é o mesmo ca nun sensor maior, lóxicamente. Se chego ter a OM-1 co 300 f:4 saco as fotos da miña vida....
mércores, 3 de decembro de 2025
Restaurando fotos antiguas: pato havelda (Clangula hyemalis). Actualizada
Como he dicho estoy revelando fotos antiguas a partir de archivos RAW que prudentemente había guardado (por ahora son todo aves pero ya vendrán otras cosas...).
Unas imágenes a las que tenía ganas son las de un pato havelda que pasó el invierno 2020-2021 en la ría de Ferrol, al menos entre el 13/11/2020 y el 03/03/2021. Además se aquerenció de la ensenada de Caranza, como quien dice en pleno caso urbano de la ciudad de Ferrol. Allí le saqué unas fotos con la Nikon P1000, aunque la luz horrorosa dificultó la cosa.
Me gustan más las dos últimas, aunque fue una pena no haber puesto una velocidad de obturación más rápida (el ISO,en automático, no estaba tan alto como yo pensaba). En la tercera, la mejor de las cuatro, la cabeza del pato sale un poco desenfocada. El Ligthroom hace maravillas, pero no milagros.
martes, 2 de decembro de 2025
Garceta grande (Ardea alba). Comparando lentes
Tengo pensado hacer alguna comparativa más seria entre las distintas ópticas que tengo. Por ahora he tomado algunas fotillas para ir viendo. Una garceta grande sirvió de modelo para el experimento:
Primer disparo, con la OM-1 + Panasonic 100-300 f:5,6.
luns, 1 de decembro de 2025
Restaurando fotos antigas: Bicogroso europeo (Coccothraustes coccothraustes)
A semana pasada estiven a revelar unhas fotos tomadas no P.N. de Enciña da Lastra a unha das nosas aves máis difíciles de observar. Primeiro, pola sua limitadísima distribución na Galiza: uns cantos vales na conca do Sil con clima moi mediterránico (polo Támega penso que o había tamén). Segundo, pola sua enorme timidez. Por iso é moi complicado achegarse dabondo para lle tomar unha foto boa; especialmente cuando as árbores de folla caduca, onde únicamente viven, recuperan a follaxe caída no outono.
Sen embargo hai un lugar no citado parque natural onde a súa observación e mesmo a súa fotografía resultan razonablemente doadas: o regato que baixa por Pardollán para desembocar no Sil. Pola marxe dereita deste pequeno val hai unha pista que vai cara Quereño. Eu aparco por onde podo e vou camiñando por esa pista prestando especial interese ás copas dos chopos (Populus nigra) e outras caducifolias, sobretodo de froita.
domingo, 30 de novembro de 2025
30/11/2025. Cuarenta años después.
Hace exactamente cuarenta años un joven estudiante de quince años tomaba el autobús a Valdoviño para realizar su primera visita a la laguna de A Frouseira. Como equipo naturalista contaba únicamente con un catalejo monocular super cutre, una guía de campo de aves de Europa (la Brunn/Singer) y una pequeña libreta en la que había comenzado a hacer anotaciones de campo el uno de enero de ese año.
Hoy resultaba obligada una visita al lugar del crimen, en el buen sentido de la palabra. Además tenía que presentarle la laguna al Zuiko 300 f.4. Empezamos con una especie invasora pero siempre fotogénica: el cisne vulgar.
Terminamos con una foto que me pasó J.R. vía whatssap (por eso el formato reducido).




















































