Seguidores e seguidoras

domingo, 8 de xullo de 2012

Unha mañá perdida

  Hoxe tiña pensado facer unha prospección na canaveira da Frouxeira, pero a chuvia persistente desaconsellábao. Así que cambiei de planos e fun ata os prados de Taraza a controlar as Folosas (L. naevia). Pero tampouco houbo sorte con iso.
    A verdade é que non resulta agradable intentar detectar cantos mentras escoitas a chuvia no paraugas e o ruido aumentado que producen os coches ao pasaren pola calzada húmida. Neses momentos, aburrido e coas pernas empapadas, pensas por qué demo non te quedarías na cama un pouco máis...

 Baixei á lagoa, a ver se arreglaba a mañá con algunha observación que me animase. E apareceu o Monstro do Lago Ness:


  ...era iso, ou unha Lontra (Lutra lutra) solitaria. Xa leva varios días nadando e alimentándose no centro da lagoa a plena luz do día. Ben, hoxe luz, o que se dí luz,... non había moita que digamos.


 As fotos son testemuñais. Non sempre se ten a sorte que tiven aquela vez en Forcadas.


Esta foto xa é famosa. E irrepetible, seguramente.


  Por desgraza aqueles tempos nos que volvía da lagoa feliz para casa pasaron tristemente á historia. Hoxe en día cando non son os furtivos ou os incendiarios, son os donos dos p. cans soltos. Ou os que son máis listos que ninguén e se meten polas pistas prohibidas, coñecedores da impunidade que reina en "Bananalandia". No paseo para bicis o paso de vehículos é diario.

                                                      Infractor número 1

   Éstes da furgoneta (unha parella) parecían guiris, ou surfeiros. Avisei a rapaza indicando o sinal coa man, mentras ela se facía a tonta...

                                                    Infractor número 2            

 Por suposto dirixínme directo ao novo cuartelillo da Guardia Civil, que é onde presento todas as denuncias relacionadas coa lagoa. Pero nesta ocasión estaba pecho a cal e canto. Aínda que fose domingo, sorprendeume un pouco. Así que chamei ao número móvil da Poli local, pero estes o tiñan apagado. Haberá que volver por semana.

 En fin...Para voltar cabreado máis me valera quedar na casiña ao quente....

sábado, 7 de xullo de 2012

Refrescando o blogue

Esta entrada "off topic" vai adicada a un bon amigo, que xa sabe quén é. Porque non todo na vida ten que ser serio e aburrido (aos serios e aburridos sempre lles quedará o cine francés, a literatura de autor ou a música Jazz). 
 Poño unhas fotos de Internet dedicadas a certa bebida celestial que os deuses tiveron a ben conceder á raza humana, co obxecto de facer a nosa estadía terrenal un pouco mais levadeira....




 Grazas a Deus os monxes mantiveron viva a tradición artesanal para que tal don non se perdese, e transmitiron durante séculos o seu legado. Así hoxe podemos desfrutar da degustación de tan marabillososo líquido.


 Porque a informática e a robótica non serían o mesmo hoxe en día sen a Cervexa...


 Pero tampouco hai que pasarse, caramba!!


E para que non digan que son racista, unha de cada cor..


  A próxima será unha entrada máis seria, prométovolo.

martes, 3 de xullo de 2012

La laguna de A Frouxeira, llena de nuevo

    Como todo lo que es cíclico en la vida, la laguna de A Frouxeira vuelve a estar llena en estos días de principios de verano. Después del vaciado espontáneo que experimentó a finales de Enero, la barra dunar ha acabado por cerrar la conexión con el mar. Probablemente durante los próximos meses el nivel volverá a subir, a subir y a subir.



  Por ahora se mantine en unas cotas óptimas, desde mi punto de vista. Las aguas han inundado ya los claros de los juncales con una pequeña lámina de auga, una circunstancia ideal para la vida. La laguna abierta puede parecer desierta ahora, pero los carrizales inundados están bulliendo de vida con los volantones de rálidos, anátidas y paseriformes.


   Por desgracia esto va a cambiar dentro de unos meses. Entonces la laguna pasará a ser noticia por otros motivos, sobradamente conocidos.

 Esperemos que los que asociaban la "desecación"de la laguna con la apertura mecánica hayan bajado de la nube, una vez comprobado que se "seca" ella solita. Ha quedado demostrado que lo único que hacen las excavadoras es adelantar la apertura y, en todo caso, hacerla mucho más progesiva, como todos hemos visto este Enero. Ojalá que vuelva la sensatez y a ver si este invierno no tenemos que volver a pasar por el esperpento del año pasado.

 Porque una cosa es cuestionar si procede o no una intervención humana en un humedal protegido (algo que se puede debatir) y otra muy distinta decir todo lo que se dijo, asegurando que esa intervención era la causa que desecaba la laguna. Algo que ha quedado demostrado que no es cierto.